Tek ayak üzerinde denge kurmak için mücadele? Çok fazla sallanmaya ve rüzgâra kadar azaltan basit bir harekettir, ancak tıpta bunun için bir yer olabilir. Yeni araştırmaya göre, bir bacağın 20 saniye veya daha uzun süre dengelenememesi, sağlıklı bireylerde beyin hasarına işaret edebilir.
Yayınlanan çalışma, dengeleyici becerilerin yetersizliği ile küçük damar hasarı riskinin artması ve aksi takdirde asemptomatik olan kişilerde bilişsel işlevlerin azalması arasında bir ilişki olduğunu bildirmektedir.
Kyoto Üniversitesi, Japonya Kyoto Üniversitesi Tıp Fakültesi’nden baş çalışma yazarı Yasuharu Tabara, “Çalışmamız, tek ayak üzerinde denge kurma becerisinin beyin sağlığı için önemli bir test olduğunu buldu.
Tek ayak üzerinde durma yeteneği, bazı sağlık sonuçlarının belirleyicisi olarak önerilmiştir. Bu yılın başlarında yayınlanan bir araştırmada, araştırmacılar 53 yaşlarındaki insanların tek bacak üzerinde dengeleyebildikleri süre ile ölüm nedenlerine bağlı olarak bir ilişki kurdu.
Küçük damar hastalığı, kan akışını engelleyerek, daha az esnek hale getirerek arterlere zarar verir. Bu hastalığın sıklığı genellikle yaşla birlikte artar.
Serebral kan damarı hastalığının, gelecekte semptomatik inme riskinin yüksek olduğuna işaret ettiği düşünülmektedir. Önceki çalışmalarda, motor koordinasyon ve kognitif bozukluğun kaybı ile subklinik (asemptomatik) beyin hasarı bildirilmiştir.
Beyin lezyonları ve dengeleme
Araştırmacılar, katılımcılardan her iki gözü açık olarak 60 saniyeye kadar (eğer mümkünse) tek ayak üzerinde durmalarını istedi. Bu inceleme, çalışma analizinde kullanılan her bir katılımcıdan en iyi kayıt süresiyle iki kez gerçekleştirilmiştir. Çalışmaya, yaş ortalaması 67 olan toplam 841 kadın ve 546 erkek katılmıştır.
Daha sonra, serebral küçük damar hastalığı hasarını değerlendirmek için katılımcıların beyinleri manyetik rezonans görüntüleme (MRG) kullanılarak incelendi. Bilişsel bozulma, araştırmacılar tarafından bilgisayar tabanlı anketler kullanılarak da ölçülmüştür.
Serebral küçük damar hastalığı, bir bacağın üzerinde 20 saniyeden uzun süre dengeleyememe ile ilişkiliydi. Özellikle, araştırmacılar küçük subklinik enfarktlar ile bir ilişki kaydetti – lacunar enfarktüsü ve mikrobleeds gibi doku ölümüne yol açan dokuya kan kaynağının tıkanması.
Aşağıdaki katılımcı sayıları tek ayak üzerinde dengeleme sorunu yaşadı:
- İkiden fazla lakunar enfarktüs lezyonu olan katılımcıların% 34,5’i
- Bir lacunar enfarktüs lezyonu olan katılımcıların% 16’sı
- İkiden fazla mikro lezyonlu katılımcıların% 30’u
- Bir mikroble lezyonu olan katılımcıların% 15.3’ü.
Özellikle uzun bir bacak üzerinde duramama, bağımsız olarak daha düşük bilişsel işlev skorları ile ilişkiliydi.
Katılımcıların serebral küçük damar hastalığına sahip oldukları, ortalama olarak, beyinlerine zarar vermeden katılımcılardan daha yüksek kan basıncı ve daha kalın karotis arterleri ile daha yaşlı oldukları bulunmuştur. Araştırmacılar bulgularını bu faktörler için ayarladıktan sonra, daha fazla subklinik enfarktüsüne sahip olan katılımcıların tek ayak üzerinde durmak için daha kısa zamanları olduğu bulunmuştur.
Potansiyel olarak ‘beyin anormalliklerinin varlığının sonucu’
Araştırmacılar, önceki çalışmaların postural instabilite ile beyindeki değişimler arasındaki ilişkiyi destekleyen kanıtları tutarlı bir şekilde bulduklarını, ancak bu bağlantının laküner enfarktüs ya da mikro-tabakalarla daha az bağlantı kurduğunu yazıyor.
Araştırmanın önemli bir kısıtlılığı, araştırmacıların, katılımcıların, kendi yürüyüşlerinde anormallikler de dahil olmak üzere, düşme ya da potansiyel fiziksel uygunluk konularına ilişkin geçmişini değerlendirmedikleri ve bu bulguları önemli ölçüde etkileyebilecekleri yönündedir.
Yazarlar bu bulguları doğrulamak ve postural instabilitenin önemini tam olarak değerlendirmek için uzun süreli ilave çalışmalara ihtiyaç duyulacağını belirtmektedir.
Tabara, “Tek ayaklı ayakta kalma süresi, postüral instabilitenin basit bir ölçüsüdür ve beyin anormalliklerinin varlığının bir sonucu olabilir.” “Bacaklardaki zayıf dengeyi gösteren bireyler, artmış dikkat göstermelidir, zira bu, beyin hastalığı ve bilişsel gerileme riskinin arttığını gösterebilir.”
Bu ayın başlarında, kanlarında daha düşük oksijen seviyelerine sahip kişilerin subklinik infarktlar gelişmesi olasılığının daha yüksek olduğunu gösteren bir çalışmada bildirilmiştir.
