PET taraması olarak da bilinen bir pozitron emisyon tomografisi, hücresel düzeyde vücuttaki aktiviteyi göstermek için radyasyon kullanır.
En çok kanser tedavisi, nöroloji ve kardiyolojide kullanılır.
CT veya MRI taraması ile birlikte bir PET taraması insan vücudunun iç çalışmalarının çok boyutlu, renkli görüntülerini üretebilir.
Sadece bir organın neye benzediğini değil, aynı zamanda nasıl çalıştığını da gösterir.
Bir PET taraması, belirli sağlık durumlarını teşhis etmek, tedaviyi planlamak, var olan bir durumun nasıl geliştiğini bulmak ve bir tedavinin ne kadar etkili olduğunu görmek için kullanılır.
PET taramalarında hızlı gerçekler
PET taraması hakkında bazı önemli noktalar. Ana makalede daha fazla detay var.
- PET taramaları genellikle bir durumu teşhis etmek veya gelişimini izlemek için kullanılır.
- CT veya MRI taramasının yanı sıra, vücudun bir kısmının nasıl çalıştığını gösterebilir.
- PET taramaları sıklıkla epilepsi, Alzheimer hastalığı, kanser ve kalp hastalığını araştırmak için kullanılır.
- Bir tarama ağrılı değildir, ancak hastalar taramadan önce en az 4 ila 6 saat herhangi bir yiyecek tüketmemelidir. Bol su içmeliler.
Nasıl çalışır
PET taramasında, bir makine bir radiotracer tarafından yayılan radyasyonu algılar.
Bir radiotracer, glikoz gibi doğal bir kimyasalla etiketlenmiş radyoaktif malzemeden oluşur.
Bu radiotracer, enerji için glikoz kullanan hücrelere gittiği vücuda enjekte edilir.
Bir grup hücrenin ihtiyaç duyduğu enerji ne kadar fazla olursa, o bölgede radiotracer o kadar çok artar. Bu, bilgisayar tarafından yeniden oluşturulan görüntülerde görünecektir.
Hücreler veya aktivite “sıcak noktalar” veya “soğuk noktalar” olarak görünecektir.
Aktif alanlar bir PET taramasında parlaktır. Onlar “sıcak noktalar” olarak bilinir.
Hücrelerin daha az enerji ihtiyacı olduğu yerlerde, alanlar daha az parlak olacaktır. Bunlar “soğuk noktalar”.
Normal hücrelerle karşılaştırıldığında, kanser hücreleri glikozun kullanımında çok aktiftir, bu nedenle glikoz ile yapılan bir radyotracer kanser alanlarını aydınlatır.
Bir radyolog bilgisayarda üretilen görüntüyü inceleyecek ve bulguları bir doktora bildirecektir.
Glikoz bazlı bir radyosorracın bir örneği, florodeoksiglukozdur (FDG). FDG’de, radyoaktif fluorür molekülleri, bir radyometre yapmak için glikoza etiketlenir. FDG, bugün en çok kullanılan radiotracer’dır.
Glikoz yerine oksijen kullanılabilir.
Kullanımları
PET taramaları sıklıkla tanı koymak veya bir sağlık durumu ve herhangi bir tedavinin ilerlemesi hakkında daha fazla veri elde etmek için BT veya MRI taramaları ile kullanılır.
Bir MRI veya BT taraması vücudun bir kısmının nasıl göründüğünü gösterirken, PET taraması nasıl çalıştığını gösterebilir.
PET taramaları, bir takım koşulları araştırmak için yaygın olarak kullanılır.
Epilepsi: Epilepsinin beynin hangi bölümünü etkilediğini ortaya çıkarabilir.
Bu, doktorların en uygun tedaviye karar vermelerine yardımcı olabilir ve ameliyat gerekliyse yararlı olabilir.
Alzheimer hastalığı: PET taramaları, Alzheimer hastalığının, beynin belirli bölgelerindeki şekerin alımını ölçerek teşhis edilmesine yardımcı olabilir.
Alzheimer’den etkilenen beyin hücreleri, glukozu normal hücrelerden daha yavaş kullanma eğilimindedir.
Kanser: PET taraması bir kanserin varlığını ve safhasını ortaya çıkarabilir, yayılıp yayılmadığını gösterebilir ve doktorların tedaviye karar vermesine yardımcı olabilir.
PET taraması kemoterapinin ne kadar iyi çalıştığına dair bir fikir verebilir ve tekrarlayan tümörü diğer tekniklerden daha erken saptayabilir.
Kalp hastalığı: PET taraması, kalbin hangi kısımlarının hasar gördüğünü veya yaralandığını tespit etmeye yardımcı olabilir ve kalbin çalışmasında dolaşım sorunlarının belirlenmesine yardımcı olabilir.
Bu bilgi kalp hastalıkları için tedavi seçeneklerini planlamaya yardımcı olabilir.
Tıbbi araştırmalar: Araştırmacılar, özellikle beyin çalışmalarıyla ilgili PET taramalarını kullanarak hayati bilgileri öğrenebilirler.
PET, CT ve MRI taramaları arasındaki farklar
Bir BT veya MRI taraması vücut organlarının ve dokunun boyutunu ve şeklini değerlendirebilir, ancak bunların nasıl çalıştığını değerlendiremez.
PET taraması bir organın nasıl çalıştığını gösterebilir, ancak BT veya MRI görüntüsü olmadan, vücuttaki etkinliğin yerini tam olarak belirlemek zor olabilir.
CT taraması ile birlikte bir PET taraması, hastanın durumunun daha iyi bir görüntüsünü verebilir.
prosedür
PET taraması normalde ayakta tedavi prosedürüdür.
Normal olarak, hasta, taramadan önce en az 4 ila 6 saat boyunca herhangi bir yiyecek tüketmemelidir, ancak bol su içmelidirler. Taramadan en az 24 saat önce kafeinden kaçınmaları gerekebilir.
İlk olarak, doktor damar içine az miktarda radyocer enjekte edecektir. İzleyici ayrıca bir gaz olarak nefes alabilir, ağız yoluyla alınabilir veya doğrudan bir organa enjekte edilebilir.
Organın dahil olduğu yere bağlı olarak, radyosorerin vücudun hedeflenen kısmına ulaşması 30 ila 90 dakika sürebilir.
Bu arada, normal olarak hasta hala kalmak ve konuşmak istemez. Bazı hastalara rahatlamak için ilaç verilebilir.
Hastanın muhtemelen bir elbise giymesi gerekecek ve takıları çıkarmak zorunda kalabilecekler.
Hasta hazır olduğunda, tarama için özel bir oda taramasına götürülecektir. Yastıklı bir muayene masasına uzanacaklar.
Masa geniş bir deliğe girer, böylece hasta makine tarafından çevrelenir.
Hasta mümkün olduğu kadar kalmalıdır. Müzik dinleyebilirler.
Tarama sırasında makine fotoğraf çeker.
Vücudun hangi kısmının taranmasına bağlı olarak, bu yaklaşık 30 dakika sürmelidir.
Acı verici değil. Hasta kendini iyi hissetmiyorsa, personeli uyarmak için bir zile bastırabilirler.
Tarama sırasında kalifiye bir hekim hastayı izleyecektir.
Tüm test prosedürü genellikle yaklaşık 2 saat sürer. Çoğu hasta tarama biter bitmez eve gidebilir.
Hastalar radyoaktif ilaçları sisteminden daha hızlı temizlemek için bol sıvı tüketmelidir. Radiotracers, vücudu tamamen 3 ila 4 saat içinde terk etmiş olmalıdır.
Riskler
Radyasyona maruz kalma riski vardır.
Çoğu insan için PET taramasının faydaları risklere ağır basmaktadır.
Bununla birlikte, PET’in radyoaktif madde içerdiği için, herkes için uygun değildir.
Normalde, hamile bir kadın PET taramasına sahip olmamalıdır, çünkü radyoaktif materyal fetüsü veya bebeği etkileyebilir.
Bir kadın emziriyorsa, anne sütünü pompalamak ve atmak için talimatları takip etmeli ve yapılan denemeye göre emzirmeye devam etmenin güvenli olduğunu doktordan öğrenmelidir.
Hamilelik veya emziren herhangi bir kadın bir PET taramasından önce hemen doktoruna söylemelidir.
Bir PET taramasının ardından, bir hastanın birkaç saatliğine hamile kadınlar, bebekler ve küçük çocuklardan uzak durması tavsiye edilebilir, çünkü radyoaktivite küçük bir risk oluşturur.
Çok ender olarak, bir birey izleyiciye alerjik reaksiyon gösterebilir.
