Osteochondritis dissecans: Nedenleri, belirtileri ve tedavisi

Osteokondritis dissekanslar, eklemdeki kemiğin bir kısmı kemiğin geri kalanından ayrıldığından, kan kaynağı arızalı olduğunda ve bunu sürdürmek için yeterli kan olmadığı zaman ortaya çıkar. Sıklıkla diz veya dirseği etkiler.

Bazen, ayrılmış parça yerinde kalır veya kendi başına onarılır. Bununla birlikte, sonraki aşamalarda, kemik parçalanıp eklem boşluğuna girerek ağrı ve işlev bozukluğuna neden olabilir. Bu fragmanlar bazen “ortak fareler” olarak adlandırılır.

Kesin yaygınlık bilinmemektedir, ancak her 100.000 kişide 15 ila 29 vaka olabilir. Erkeklerde, özellikle fiziksel olarak aktif olan 10 ila 20 yaş arasındakiler için daha yaygındır.

Bununla birlikte, kadınlarda insidansı artmaktadır.

Genellikle gençler ve genç yetişkinleri etkiler, ancak sporda aktif olan küçük çocuklarda ortaya çıkabilir.

Belirti ve bulgular

Kalça ve ayak bileği dahil olmak üzere farklı eklemlerde osteokondritis dissekans (OKB) oluşabilir, ancak vakaların% 75’i dizini etkiler.

OKB’nin belirtileri ve belirtileri şunlardır:

• eklemde iltihap, şişme ve ağrı
• hareket sırasında eklemde yakalamak ve kilitlemek
• eklemde daha az hareket aralığı
• kirpik, eklem taşırken ızgara, çatlama veya haşhaş sesi
• eklemde güçsüzlük
• aksak
• iltihaplanma veya sıvının eklem bölgesinde anormal toplanması, şişmeye yol açar
• özellikle fiziksel aktivite sonrası ağrı
• bir süre hareketsizlikten sonra sertlik

Nedenler

Tam neden bilinmiyor, ancak şunları içerebilir:

İskemi: Kan akışının kısıtlanması, temel besinlerin kemiğini açmaktadır. Kısıtlanmış kan akımı genellikle kan damarları veya vasküler problemlerle ilgili bazı problemlerden kaynaklanır. Kemik, kan kaynağının yetersizliğinden kaynaklanan bir bozulma olan avasküler nekroza uğrar. İskemi genellikle travma öyküsü ile birlikte ortaya çıkar.

Genetik faktörler: OKB bazen birden fazla aile üyesini etkiler. Bu kalıtsal genetik yatkınlığı gösterebilir.

Kemiğe veya ekleme tekrarlanan stres: Bu, OKB gelişme riskini önemli ölçüde artırabilir. Rekabetçi spor yapan bireylerin düzenli olarak eklemlerini strese sokma olasılıkları daha yüksektir.

Diğer faktörler dizde zayıf bağlar veya menisküs lezyonları olabilir.

Teşhis

OKB belirtilerini bir eklemde deneyimleyen bir kişi tıbbi yardım almalıdır. Erken tanı, daha etkili tedavi ve daha düşük komplikasyon riski anlamına gelebilir.

Doktor bir fizik muayene yapacak ve hastaya spor geçmişi de dahil olmak üzere tıbbi geçmişini, aile öyküsünü ve yaşam tarzını soracaktır.

X-ışını, CT, MRI taraması veya ultrason gibi bazı görüntüleme testleri olabilir. Bu, herhangi bir nekroz veya doku ölümü veya gevşek fragmanların olup olmadığını gösterebilir. Bir kemik taraması da önerilebilir.

Erken aşamalarda, testler kıkırdak kalınlaştığını gösterecektir. Daha sonraki aşamalarda, gevşek parçalar olacaktır.

Erken aşamalar stabil kabul edilir ve bu noktada tedavinin etkili olması daha olasıdır.

Benzer belirtileri olan koşulların gözardı edilmesi gerekir. Bunlar, inflamatuar artrit, osteoartrit, kemik kistleri ve septik artriti içerir.

tedavi

Konservatif önlemler aktivite veya dinlenme değişikliklerini içerir. Bu iyileşme ve gelecekteki kırık, krater oluşumu veya kondral (kıkırdak) çökmesini önlemek için kemik zaman verebilir.

Hasta sporla ilgiliyse, bir süre durması gerekebilir.

Doktor eklemi atel veya atel gibi tıbbi cihazlarla hareketsiz kılabilir. Koltuk değnekleri gerekli olabilir.

Steroidal olmayan anti-inflamatuar ilaç (NSAID) ağrıya yardımcı olabilir. Fiziksel bir terapist, germe ve özel egzersizler ile rehberlik sunabilir.

Çocuklar normal olarak 2 ila 4 ay sonra spora geri dönebilirler. Küçük çocuklarda, OKB normal olarak kemikler hala büyüdüğü için dinlenme ile iyileşir.

Daha büyük çocuklarda ve yetişkinlerde, etkiler daha şiddetli olabilir.

cerrahlık

Cerrahi amaçlamaktadır:

• normal kan akışını geri yükle
• eklemi tekrar normal çalışmaya

Konservatif önlemlerin işe yaramaması, lezyonun kopması ve eklemin içinde dolaşması ya da lezyonun çapı 1 cm’nin üzerinde olması önerilebilir.

Lezyonun delinmesi, yeni kan damarlarının oluşması için yollar oluşturabilir. Bu, kanın akmasına izin verir ve kemiği iyileştirmeye teşvik eder.

Cerrah küçük bir kesi yapar. Bazı uzun, ince aletler kullanarak, ya kemiğin gevşek parçalarını çıkarır ya da yeniden bağlarlar. Kıkırdak kemiğe hâlâ bağlı ise, bunu sabitlemek için pimler veya vidalar kullanılabilir.

Osteokondral otogreft transferi (OATS), ağırlık taşıyan stresi alan eklem yüzeyindeki hasarlı kıkırdağı değiştirmek için sağlıklı kıkırdak kullanır. Kıkırdak nakli gibidir, fakat alıcı ve verici aynı kişidir.

Ameliyattan sonra hasta bir rehabilitasyon programına girecektir. İlk immobilizasyon periyodundan sonra, fizik tedavi eklem gücünü ve stabilitesini yeniden kazanmaya yardımcı olabilir.

Amerikan Ortopedi Cerrahları Akademisi’ne (AAOS) göre hastanın muhtemelen ihtiyacı olacak:

• Ameliyattan yaklaşık 6 hafta sonra koltuk değnekleri
• güç ve hareket kurtarmak için, 2 ila 4 ay boyunca fizik tedavi

4 ila 5 ay sonra, spora kademeli olarak dönüş yapmak mümkün olabilir.

Minimal invaziv artroskopik cerrahi daha az ağrılıdır, iyileşme süresi daha hızlıdır ve komplikasyon riski daha düşüktür.

Komplikasyonlar

Tedavi olmadan komplikasyonlar oluşabilir. Bunlar ağrıyı, fonksiyonel bozukluğu, eklemin tekrarlayan şişmesini ve gevşek parçaların oluşumunu içerir.

Osteoartritli orta yaşlı hastaların yaklaşık yüzde 5’inde OKB daha genç yaşta görülmüştür.