Ciddi tipte bir beyin kanseri olan glioblastoma multiforme’yi araştıran araştırmacılar, bir hastanın tanıdan sonra ne kadar süre kalacağını tahmin eden sekiz gen tespit etmişlerdir. Bağışıklık sistemine bağlı olan genler, klinisyenlerin gelecekte en iyi tedavi yöntemini belirlemesine yardımcı olabilir.
![[Beyin taraması gösteren tümör]](https://demedbook.com/images/2/deadly-brain-cancer-genes-identified.jpg)
Gliomalar merkezi sinir sisteminin (beyin ve omurilik) gliyal hücrelerinde başlayan bir tür tümördür. Glia sinir sisteminin destek hücreleridir, nöronlara fiziksel destek ve yalıtım sağlar.
Glioblastoma multiforme, grade 4 astrositom olarak da bilinir, gliomanın en yaygın ve agresif formu.
Kanserin bu alt tipi için, hastalar nadiren tanıdan bir yıldan daha uzun süre hayatta kalırlar. Cerrahi, radyasyon ve kemoterapi kullanıldığında bile prognoz zayıftır.
Glioblastoma multiforme mevcut tedavilere iyi cevap vermez. Bu müdahaleye karşı direncin birtakım nedenleri vardır, bunlar arasında kan akışının kesintiye uğraması ve bölgede sıvı birikmesi nedeniyle tümör bölgesine ilaç verilmesinin zorluğu da vardır.
Glioblastoma multiforme ile ilişkili tümörler özellikle hızlı bir şekilde büyürler ve beyin dokusunun komşu bölgelerine kolayca göç ederler.
Tümörün beyindeki pozisyonu nedeniyle, cerrahi yapıldığında bile, kanserli dokunun tümünün çıkarılması imkansız hale gelir. Bu kanser türü, tüm beyin tümörlerinin yarısından fazlasını oluşturur ve her 100.000 kişi için tahmini 2-3 kişiyi etkiler.
Bağışıklık, genler ve gliomalar
Çin’in Shenyang kentinde bulunan Çin Tıp Üniversitesinin ilk hastanesinden bir bilim adamları ekibi, yakın zamanda bu tehlikeli kanser varyantının hayatta kalma oranlarına genetik ve bağışıklığın rolünü araştıran araştırmalara başladı.
Diğer kanserlerde, bağışıklık sisteminin kansere saldırma yeteneğini geliştiren ilaçlar tasarlanmıştır. Tedaviler, bağışıklık sistemini etkili bir şekilde “frenleri çıkarır”. Ancak, bugüne kadar, bu gliomlarda mümkün olmamıştır.
Bu çalışmada Dr. Anhua Wu tarafından yönetilen araştırmacılar beyin tümörlü 297 kişiden doku örneklerine bakmışlardır. Bunların 127’sinde glioblastoma vardı ve diğerlerinin daha az agresif glioma formu vardı.
Ekipte, bağışıklık sisteminde yer alan 322 gen analiz edildi. Kapsamlı taramadan sonra, sekiz spesifik genin glioblastoma multiforme’de önemli bir rol oynadığı tespit edilmiştir.
Gen imzası ve hayatta kalma oranları
Sekiz genin üçünün koruyucu rolü olduğu, diğer beşi ise daha erken ölüm riskini artırdığı görülmüştür. Araştırmacılar, hastaların sağkalım sürelerini tahmin eden ve bunları düşük ve yüksek riskli gruplara ayıran genetik bir imza oluşturabiliyorlardı.
Tedavi tipi gibi faktörler kontrol edildikten sonra bile, yüksek riskli genetik gruptakilerin, düşük risk grubundakilere göre daha kısa hayatta kalma süresine sahip olma olasılığı iki kat daha fazlaydı.
Yüksek riskli grup, tanıdan ortalama 348 gün sonra hayatta kalmıştır, düşük riskli grup ortalama 493 gündür. Yüksek risk grubundakilerin de, tanı ile ilk tümörün daha kötü hale geldiği yönündeki ilk işaretlerin daha düşük olması muhtemeldir – düşük risk grubu için 369 ile karşılaştırıldığında 242 gün.
Bu genlerin, diğer glioma formları olan hastaların sağkalım oranlarını da tahmin ettiği bulunmuştur.
Bulgulara daha fazla ağırlık eklemek için araştırmacılar 536 glioblastoma örneği içeren bir veri tabanına daldılar. Bu örneklerde, işte aynı sekiz gen imzasını tanımlayabildiler.
Araştırma, Reston, VA’daki emekli nöroloji uzmanı Dr. Rifaat Bashir ve Amerikan Nöroloji Akademisi ve Amerikan Nöroloji Derneği’nden bir yazar tarafından yazılan bir editör tarafından eşlik edilmektedir.
“Günümüzde beyin kanseri araştırmalarındaki baş döndürücü soru, immünoterapinin başlatılmasının kontrol edilemeyen bir hastalığı kontrol altına almaya yardım edip etmeyeceğidir. Bu çalışma bu soruyu cevaplamadığı halde, bize bir gün bağışıklıktan yararlanabileceğimize inanmak için bir adım daha yaklaştırıyor Glioblastomun daha iyi tedavi edilmesi için sistem. “
Rifaat Bashir
Wu, bulguların glioblastomun tedavisinin iyileştirilmesine yardımcı olabileceğine inanıyor. Gelecekte, “en iyi tedavileri veya tedavi yolunu belirlemek için bu gen imzasını kullanmanın” mümkün olacağını umuyor.
Glioblastoma tedavisi ile ilgili araştırmalar hakkında daha fazla bilgi edinin.
