Bebeğiyle konuşmak, ebeveyn ile çocuk arasındaki bağı güçlendirir. Pek çok evcil hayvan sahibi, evcil hayvanlarını kendi çocukları olarak görüyor, ama köpeğinizle, bir insan bebeğin aynı bağlanma etkisine sahip olmanızla aynı şekilde konuşuyor mu? Yakın zamanda yapılan bir çalışma bunu gösteriyor.
Eğer bir köpeğin varsa, onlara “İyi bir çocuk kim?” Diye sorma alışkanlığınız vardır. Gerçekten yüksek tiz ve sevgi dolu bir ses tonuyla – bazen etrafınızdakilerin eğlencesine.
Evcil hayvan sahipleri bunu içgüdüsel olarak yaparlar çünkü evcil hayvanlarına bebeklerine olan kadar bağlı olduklarını düşünürler. Ama bu tür “bebek konuşması” köpek için bir şey yapar mı?
Araştırmacılar Alex Benjamin ve Birleşik Krallık’taki York Üniversitesi’nde Katie Slocombe, sözde köpek-konuşmasının evcil hayvanlar ve insanlar arasındaki bağı geliştirmeyi ve özellikle köpekler için yararlı olup olmadığını araştırmaya koyuldu.
Slocombe, araştırmanın ardındaki motivasyonu şöyle açıklıyor: “Çocuklara yönelik konuşma olarak bilinen özel bir konuşma kaydının, dil edinimine yardımcı olduğu ve bir bebeğin bir yetişkinle bağ kurduğu yolun gelişimini iyileştirdiği düşünülmektedir.”
“Bu konuşma biçimi” diye ekliyor: “İnsanların köpek yönelimli konuşma olarak bilinen evcil köpekleri ile konuşma biçimleriyle bazı benzerlikleri paylaştığı bilinmektedir.”
“Bu yüksek perdeli ritmik konuşma, Batı kültürlerindeki köpeklerle insan etkileşimlerinde yaygındır, fakat bir köpeğin bir bebeğe yaptığı gibi aynı şeyden faydalanıp sağlanmadığı hakkında çok fazla şey bilinmemektedir.”
Slocombe, “Bu soruyu incelemek istedik ve hayvanlarla insanlar arasındaki sosyal bağın, iletişimin türü ve içeriğinden etkilenip etkilenmediğini görmek istedik,” diyor.
Bulguları dergide yayınlandı
Köpeklerin köpek konuşmayı tercih ettiklerini kanıtlamak
Araştırma için araştırmacılar, insanların köpeklerle etkileştiği iki deney tasarladı. İlk olarak, araştırmacılar, yetişkinlere yönelik konuşmayı köpek-yönelimli konuşmaya karşı test etti.
İkincisi, hem içeriğe göre köpekler için uyarlanmıştı (yani, köpeklere “Sen iyi bir köpeksin” ve “Yürüyüşe çıkalım mı?” Gibi şeyler söylenirdi) desen ve tonlama).
Buna karşılık, yetişkinlere yönelik konuşmada, “normal” ses tonuyla konuşulan “dün gece sinemaya gittim” gibi cümleler yer aldı.
Köpeklerin dikkat alanları iki konuşma tipi boyunca ölçülmüştür ve onları dinledikten sonra, köpekler hangi konuşmacıyla etkileşime geçmek istediklerini seçmeye davet edilmişlerdir.
Bu ilk deney, köpeklerin, köpek-yönelimli konuşmayı kullanarak onlara hitap eden insanları şiddetle tercih ettiğini ortaya çıkardı. Ancak, sadece köpeklere hitap eden duygusal içerik ve içeriğin tercihleriyle hiçbir ilgisi olmaması ihtimali vardı.
‘Köpekler köpekle ilgili kelimeleri duymalı’
Dolayısıyla, ikinci deneyde, “deneyden alınan içerik yeniden üretildi, ancak tersine çevrilmiş bir prosedüre sahipti, köpekle ilgili içeriğin [yetişkinlere yönelik konuşmanın] ifadesiyle konuşulduğu ve tersi.”
Benjamin – Ph.D kimdir York Üniversitesi Psikoloji Bölümü’nde aday – bulguları özetlemektedir.
“Yetişkin köpeklerin, köpekle ilgili içerikle köpek-güdümlü konuşma yapan konuşmacıyla, köpekle ilgili içerik olmadan yetişkinlere yönelik konuşmayı kullandıklarından daha fazla etkileşim ve zaman harcamak istediklerini bulduk.”
“İki tür konuşma ve içeriği karıştırdığımızda” diye ekliyor, “köpekler ötekine bir konuşmacı tercih etmiyordu.”
“Bu, yetişkin köpeklerin ilgili bulmak için yüksek tiz bir duygusal sesle konuşulan köpekle ilgili kelimeleri duymak gerektiğini gösteriyor.”
Alex Benjamin
Benjamin, “Bu araştırmanın, evcil hayvan sahiplerinin köpekleriyle ve veterinerlik profesyonelleri ve kurtarma işçileriyle etkileşimde bulunmaları için yararlı olacağını umuyoruz” diye ekliyor.
