Diyabet veya yüksek tansiyonu olmayan hastalarda bile, tek başına kronik hastalığın varlığı, ölüm ve son dönem böbrek yetmezliği (SDBY) riskinin güçlü bir göstergesi olabilir.
The Lancet’de yayınlanan bulgular, Johns Hopkins Bloomberg Halk Sağlığı Okulu ve Kronik Böbrek Hastalığı Prognoz Konsorsiyumu’ndan yapılan iki çalışmadan geldi.
Amerikan Tabipler Birliği (JAMA) dergisinde yapılan önceki araştırmalara göre, kronik böbrek hastalığının yaygınlığı arttı, çünkü diyabet ve hipertansiyonu olan kişilerin sayısında bir artış oldu.
Kronik böbrek hastalığı zaman içinde böbrek fonksiyonunun yavaş bir şekilde kaybolmasıdır, böbreklerin ana işlevi vücutlarımızdan atıkları ve fazla suyu uzaklaştırır. Amerika Birleşik Devletleri, Asya, Avrupa ve Avustralya’daki tüm yetişkinlerin% 10 ila% 16’sına çarpıyor. Hastalık ile sık görülen durumlar hipertansiyon ve diyabet olup, hipertansiyon en yaygın olanıdır.
2011’den bir rapor, kronik böbrek hastalığı hastalarının sağlığının düzenli fiziksel aktivite ile iyileştirilebileceğini ortaya koymuştur. Örneğin, gelişmiş fiziksel uygunluk, daha sağlıklı kan basıncı, daha sağlıklı kalp hızı ve daha yüksek sağlıkla ilişkili yaşam kalitesinden yararlanabilirler.
Glomerüler filtrasyon oranını (GFR) tahmin ederek – böbreklerdeki küçük filtrelerden geçen süzülmüş sıvının akış oranı, glomerül adı verilen her dakika böbrek fonksiyonu ölçülebilir. 60 ya da daha fazla okuma sonuçları normal işleyişe işaret ederken, düşük bir sayı böbrek hastalığına işaret edebilir. İdrarda standart hale getirilen idrardaki ana protein olan Albumin, böbrek hasarını ölçmek için ölçülebilir.
Hipertansiyonlu ve hipertansiyon meta-analizinde olmayanlar arasında düşük böbrek fonksiyonu ve tüm nedenlere bağlı kardiyovasküler mortalite ve ESRD (kronik böbrek hastalığı anlamına gelen kronik böbrek yetmezliğinin beşinci aşaması) ile düşük böbrek fonksiyonu ve yüksek idrar proteini arasında bir ilişki bulundu. .
Sonuçlar, hipertansiyonu olmayanlarda, böbrek fonksiyonu ve idrar proteininin mortalite sonuçlarına sahip olan ilişkilerinin, durumları olanlara göre daha anlamlı olduğunu gösterdi. Aksine, böbrek fonksiyonu ile ESRD’li idrar proteini arasındaki ilişkiler hipertansiyonun var olup olmadığı konusunda hiçbir fark göstermedi.
Diyabet analizinden elde edilen rapor, diyabetli bireylerin, tüm böbrek fonksiyonu ve idrar proteini aralıklarında diyabet olmayanlara kıyasla, tüm nedenlere, kardiyovasküler mortalite ve SDBY’ye karşı artmış bir riske sahip olduğunu gösterdi.
Diğer taraftan, bu sonuçların böbrek fonksiyonu ve idrar proteini ile karşılaştırmalı olasılıkları diyabetin varlığından bağımsız olarak çok benzerdir.
Hipertansiyon analizlerinin baş yazarı Bakhtawar K. Mahmoodi, PhD, “Kronik böbrek hastalığı, hipertansiyonu olanlarda olduğu gibi hipertansiyonu olmayan bireylerde mortalite ve ESRD için en az eşit derecede risk faktörü olarak görülmelidir” dedi.
Konsorsiyumun önde gelen araştırmacı ve Bloomberg School of Epidemiology Bölümünde profesör olan Josef Coresh, MD, PhD, MHS, şunları söyledi:
“Bu veriler, böbrek hastalığı ve idrar proteinine dayanan kronik böbrek hastalığını böbrek hastalığının tüm nedenleri boyunca ortaya koyan klinik uygulama kılavuzları için destek sağlamaktadır. Sonuçlar, önde gelen çalışmaların bulguları ve araştırmacıların 40, ülkeden katılımı ve detaylı bir şekilde anlatılmasıyla güçlendirilmiştir. 1 milyondan fazla katılımcının analizi. “
Sarah Glynn tarafından yazıldı.
