Yaz kuzey yarımkürede bir kapanışa yaklaştıkça, adil bir cilde sahip insanlar rahat bir nefes alabilmektedir. Güneşten korunmak için güneşten korunma günleri ve cilt kanseri önlenir. Ancak güneş ışığı tek risk faktörü değildir.
Editör ofisimiz, İngiltere’nin güney kıyısında, Brighton’daki plaja uzak bir taş atımıdır. U.K. özellikle güneşli iklimi ile bilinmese de, güneşin yukarı ve aşağı baktığı günler güneşin yıldız görünümünü oluşturduğu zaman örtülü olarak görülebilir.
Böyle biri, Yönetici Editör Marie Ellis’imiz. Kızıl saçlı olmasa da, sarı saçlı cildidir. O bronzlaşmaz, kolayca yanar ve her zaman örtbas eder. Marie, koyu pigment yapamayan kızıllar bırakan aynı tür mutasyonu taşır ve bu onu daha yüksek melanoma geliştirme riskine sokar.
Bu, Marie ve diğer soluk tenli insanlar için neden melanom riskinin çok daha yüksek olduğunu merak etmemize neden oldu.
Pigment ve güneş ışığı
Cildi çok fazla güneş ışığı almaz. Bizi cildimizde güneş ışığından koruyan pigmente melanin denir. Daha spesifik olarak, melanin DNA’mızı zararlı ultraviyole (UV) ışınlarından korur.
İnsanlar iki farklı melanin tipine sahiptir. Eumelanin kahverengi-siyah, feomelanin ise kırmızı-turuncudur.
Güneş ışığına maruz kaldığımızda, melanokortin-1 reseptörü (MC1R) pigment üreten melanosit hücrelerimize melanin yapmasını söyler. Dünya nüfusunun çoğunluğunda, bu DNA hasarını önlemek için cildin daha koyu dönmesine neden olur.
Fakat insanların yüzde 1 ila 2’si kızıl saçlı, açık tenli ve çillidir ve bronzlaşmaz.
MC1R reseptör geninde bir mutasyon taşırlar, bu da düzgün çalışmasını engeller. Hücreler, sadece UV ışınlarının neden olduğu hasardan korunmak için etkili olmayan pheomelanin üretirler.
Arızalı MC1R reseptörünü tekrar açmak
Geçen hafta, güneş ışığına yanıt olarak MC1R reseptörünün açılmasında palmitoilasyon olarak adlandırılan bir kimyasal modifikasyonun yapıldığını gösteren yeni bir çalışma bildirildi.
Ancak palmitoil etiketi, kızıllıkların taşıdığı MC1R reseptörünün mutant versiyonuna eklenemez. Sonuç olarak, reseptör işini yapamaz.
Çığır açan bir keşifte, ekip bu problemin bir yolunu buldu. Bir fare modelinde MC1R mutasyonu ile palmitoilasyonu arttıran bir kimyasal kullandılar.
Fareler yüksek seviyede UV ışığına maruz kaldıklarında, önemli ölçüde daha düşük melanoma oranlarına sahipti. Fakat maalesef güneş ışığı tek risk faktörü değildir.
Açıkta kalan bölgelerde melanom
Melanomlar, sadece en fazla güneş ışığını alan bölgelerde değil, vücudun herhangi bir yerinde oluşabilir. Böyle durumlarda UV ışığından başka bir şey suçlanmalıdır.
2012 yılında yayınlanan bir çalışmada, UV ışığının yokluğunda, melanoma tümörlerinde oksidatif hasarın çok yüksek olduğu bulunmuştur.
Araştırmacılar bunun için feomelanini suçluyorlar. Eumelanin değil, üretilen bir şey, bu hasarı teşvik etmelidir.
Bu sonuçlar 2016 yılında dergide yayınlanan bir çalışma ile desteklendi. Ekip, hatalı MC1R genini taşıyanların, güneş ışığına bağlı olmayan kansere neden olan mutasyonlara sahip olduğunu buldu.
En önemlisi, bu kırmızı saçları (bu genin iki kopyasını taşıyanlar) yanı sıra sadece bir kopya taşıyan ve muhtemelen farkında olmadıkları gibi kırmızı saçları veya açık tenli olmayanları da içerir.
Araştırmalar bize, tenli olanların daha yüksek risk altında olduklarını göstermiştir, çünkü kendilerini DNA hasarından koruyamazlar ve feomelanin hücre hasarını artırır. Ancak mutant bir MC1R geninin sadece bir kopyasını taşıyanlar da risk altındadır, bu da oyunda henüz keşfedilmemiş başka faktörlerin olduğunu gösterir.
Gelecek yaz güneşi kıyıya geri döndüğünde, Marie bir kez daha güneşten kaçınılacak – adil ciltli kişilerde melanom riskini azalttığı kanıtlanmış tek şey. Ancak, bilim adamlarının, onu ve daha birçoklarını melanom riskini arttıran gizemleri çıkarmaya yönelik arayışlarına devam edeceğinden emin olabilirler.
