Birçok insan “sign” ve “semptom” kelimelerini birbirinin yerine kullanır. Bununla birlikte, tıp alanında kullanımlarını etkileyen önemli farklılıklar vardır.
Bir deri döküntüsü veya öksürük gibi bir hastalığın nesnel kanıtı bir işarettir. Bir doktor, aile üyeleri ve işaretleri yaşayan birey bunları belirleyebilir.
Ancak, mide ağrısı, bel ağrısı ve yorgunluk gibi normal işlevdeki daha az belirgin kırıklar semptomlardır ve sadece bunları yaşayan kişiler tarafından fark edilebilir. Semptomlar sübjektiftir, yani diğer insanlar sadece durumla ilgili olarak bilgilendirildiklerinde bunları bilirler.
Bu makalede, belirtilerin ve belirtilerin yanı sıra tarihlerinin de sonuçları ele alınacaktır. Parça aynı zamanda farklı tipte işaret ve semptomları ve bunların tıpta kullanımını da tanıtacaktır.
İşaretler ve belirtiler hakkında hızlı gerçekler
- Hafif bir baş ağrısı, sadece bir semptom olabilir çünkü hiç kimse onu gözlemleyemez.
- Tıbbi semptomlar kronik, relaps ve remitting olarak ayrılır.
- Tıbbi bir işaretin örneği, başka bir kişi tarafından ölçülebileceği ve gözlenebildiği için yüksek tansiyondur.
- Anthony van Leuwenhoek, tanı araçlarının yüzünü sonsuza dek değiştirerek 1674 yılında mikroskobu icat etti.
İşaretle semptom
İşaretleri ve semptomları arasındaki en önemli fark, bu etkinin kimi gözlemlediğidir.
Örneğin, döküntü bir işaret, bir semptom veya her ikisi olabilir:
- Hasta döküntüyü fark ederse, bu bir semptomdur.
- Doktor, hemşire veya hasta dışındaki kişiler döküntüyü fark ederse, bu bir işarettir.
- Hem hasta hem de doktor, döküntüyü fark ederse, hem bir işaret hem de bir semptom olarak sınıflandırılabilir.
Bir sistem veya vücut bölümünün normal çalışmadığını fark edenlere bakılmaksızın, işaret ve semptomlar vücudun herşeyin düzgün gitmediğini bilmesine izin verme yollarıdır. Bazı belirtiler ve semptomlar bir tıp uzmanı tarafından takip edilmek zorundadır, diğerleri ise tedavi olmaksızın tamamen çözülebilir.
Tarihçe
Hipokratların bir hastanın idrarını tatmaya ihtiyaç duydukları için semptom ve bulguların tanısı çok uzundu.
Zaman ve teknoloji ilerledikçe, belirtilerin tanımlanması doktora giderek daha fazla bağımlı hale gelmiştir.
Antony van Leeuwenhoek mikroskopu icat edip 1674’te hücreleri ve mikropları keşfetmek için kullandığında, çıplak gözle tamamen görünmez olan hastalık belirtilerini tespit etme olasılığını ortaya çıkardı. Bunlar kan ve idrardaki yabancı organizmaları, kan ve atık malzemenin bileşimindeki değişiklikleri ve diğer önemli mikroskopik işaretleri içerir.
Bu göstergeler normal fonksiyon ile tehlikeli hastalıklar ve durumlar arasındaki fark olabilir.
1800’lü yıllardan beri tıp bilimi, hekimlerin açıkça belirttikleri belirtileri belirleme konusunda sıçramalara ve sınırlara ulaşmıştır. Doktorların hasta tanımadıkları bile olsa işaretleri tespit etmelerine ve analiz etmelerine yardımcı olacak bir dizi cihaz mevcuttur.
Bunlar şunları içerir:
- Stetoskop: Bir doktor bunu kalp ve akciğer seslerini dinlemek için kullanabilir.
- Spirometre: Bu, akciğer fonksiyonunun ölçülmesine yardımcı olur.
- Oftalmoskop: Göz uzmanı, gözün iç kısmını incelemek için bunu kullanabilir.
- X-ışını görüntüleme: Bu, kemiklere zarar verebilir.
- Sfigmomanometre: Kolun etrafına uyan ve kan basıncını ölçen bir cihazdır.
20. yüzyılda, işaretleri değerlendirmek için yüzlerce yeni cihaz ve teknik oluşturuldu. Bu dönemde, modern tıbbi öyküde, “işaret” ve “semptom” terimlerinin ayrı bir anlam geliştirdiği, doktorların ve hastaların artık tıbbi sorunları tanımlamak için birlikte çalışmaya gerek duymadığıydı.
Doktorlar artık daha önce tanımlayacakları hastalara güvenebilecekleri işaretleri görebiliyorlar. Modern tanımla, bunlar semptomlar olurdu ama şimdi işaretler olarak sınıflandırıldılar.
belirtiler
Üç ana semptom tipi vardır:
- Semptomların remisyonu: Semptomlar düzeldiğinde veya tamamen düzeldiğinde, remitting semptomları olarak bilinir. Örnekler için, soğuk algınlığı semptomları birkaç gün boyunca ortaya çıkabilir ve daha sonra tedavi olmadan çözülebilir.
- Kronik semptomlar: Bunlar uzun süreli veya tekrarlayan semptomlardır. Kronik semptomlar genellikle diyabet, astım ve kanser gibi devam eden durumlarda görülür.
- Tekrarlayan semptomlar: Bunlar geçmişte meydana gelen, çözülen ve sonra geri dönen semptomlardır. Örneğin, yıllar boyunca depresyon belirtileri ortaya çıkmayabilir, ancak geri dönebilir.
Bazı durumlar hiç semptom göstermez. Örneğin, bir kişi bilmeden yıllar boyunca yüksek tansiyona sahip olabilir ve bazı kanserler daha sonraki saldırgan aşamalara kadar hiçbir semptom göstermez. Bunlar asemptomatik durumlar olarak bilinir ve semptomlar fikri genellikle rahatsızlık veya anormal işlevle bağlantılı olsa da, semptomsuz bir durum ölümcül olabilir.
Birçok enfeksiyon türü belirtileri göstermez. Bunlar subklinik enfeksiyonlar olarak bilinir ve enfeksiyonu taşıyan kişide gözle görülür semptomlara neden olmamasına rağmen bulaşıcı olabilirler. Enfeksiyon, inkübasyon döneminde başka insanlara ya da enfeksiyöz ajanın vücudu tuttuğu süre boyunca iletilebilir.
Subklinik enfeksiyonların bir başka tehlikesi de enfeksiyonun kendisi ile ilgili olmayan komplikasyonlara neden olabilmesidir. Örneğin, tedavi edilmemiş idrar yolu enfeksiyonları (İYE’ler) erken doğumlara neden olabilir.
Başlangıçta semptomlara neden olmayan enfeksiyonların örnekleri HIV, insan papilloma virüsü (HPV) herpes simpleks virüsü (HSV), sifiliz ve hepatit B ve C’dir.
Bir kişi ilk defa birçok asemptomatik durumdan haberdar olacaksa, normalde farklı bir problemle ilgili bir doktor ziyareti sırasında. Belirgin olabilecek herhangi bir altta yatan problemi tanımlamak için düzenli sağlık kontrolünden geçmek önemlidir.
Birçok kanser erken evrelerinde asemptomatiktir. Örneğin prostat kanseri, belirli bir noktaya ilerleyene kadar semptom göstermez. Kanser tedavisi sırasında erken tedavi genellikle çok önemli olduğu için, bazı kanserleri bu kadar tehlikeli kılan şey budur.
Bu nedenle riskli bireyler için düzenli tarama testleri önemlidir.
İşaretler
Tıbbi bir işaret, bir hastanın muayenesi sırasında hekim, hemşire veya tıbbi cihaz tarafından tespit edilen tıbbi bir gerçek ya da karakteristikle bağlantılı fiziksel bir yanıttır. Sıklıkla ölçülebilirler ve bu ölçüm tıbbi bir sorunu teşhis etmek için merkezi olabilir.
Bazen, bir hasta bir işaret farketmeyebilir ve uygun görünmeyebilir. Ancak, bu işaretin vücudun geri kalanıyla nasıl ilişkili olduğunu bilen bir tıp uzmanının elinde, aynı işaret, altta yatan bir tıbbi problemin tedavisinin anahtarı olabilir.
Bir klinisyen tarafından bir hastalığa bağlanan bazı işaret örnekleri:
- Yüksek tansiyon: Bu, bir kardiyovasküler problemi, ilaca karşı olumsuz bir reaksiyonu, bir alerjiyi veya diğer birçok olası durumu veya hastalığı gösterebilir. Bu genellikle tanıya ulaşmak için diğer işaretlerle birleştirilecektir.
- Parmakların kulübe edilmesi: Bu, akciğer hastalığının veya çeşitli genetik hastalıkların bir işareti olabilir.
Doktorlar, eğitimsiz bireyin önemli göremeyebileceğine dair işaretler almak için eğitilmiştir.
İşaretler aşağıdaki kategorilere uygundur:
- Prognostik işaretler: Bunlar geleceğe işaret eden işaretlerdir. Hastalığın doğasını göstermekten ziyade, hastalığın sonucunu tahmin ederler, örneğin, hastalığa ne olacağı ve hastalığın ne kadar şiddetli olabileceği gibi.
- Anamnestik işaretler: Bu işaretler, bir kişinin tıbbi tarihinin kısımlarına işaret eder. Örneğin, cilt yaraları geçmişte şiddetli akne kanıtı olabilir.
- Diyagnostik işaretler: Bu işaretler, doktorun mevcut bir sağlık problemini tanımasına ve tanımlamasına yardımcı olur. Örneğin, bir erkeğin kanındaki yüksek seviyedeki prostat spesifik antijen (PSA), prostat kanseri veya prostat probleminin bir işareti olabilir.
- Patognomonik belirtiler: Bu, bir doktorun bir belirti ile kesin bir koşulu bağlayabileceği anlamına gelir. Örneğin, bir kan örneğinde belirli bir mikrobun varlığı belirli bir viral enfeksiyona işaret edebilir.
İşaretler ve semptomlar arasında farklılıklar olsa da, bunların her ikisi de vücudun sağlık sorunlarını iletmek için kullandığı yöntemlerdir ve bir çözüm arayışını tetikler.
Kendiniz ya da bir doktor tarafından bulunan herhangi bir işaret tarafından keşfedilen belirtileri göz ardı etmemek önemlidir.
