Sabit bisikletler üzerinde bisiklet sürmek, özellikle zor ve hızlı bir şekilde bisiklet sürdüğünde Parkinson hastalığı olan insanlara faydalı olabilir. Bu hafta ABD’de yapılan bilimsel bir toplantıda, araştırmacıların, özellikle hastaların kendileri için seçecekleri oranın üzerindeki hızlarda, bisikletçilerin nasıl hareket ettiklerini açıklayan yeni bir araştırmanın bulgularıydı. diğer daha etkili.
Çalışmanın sonuçları Pazartesi günü Kuzey Amerika Radyoloji Derneği 2012 Bilimsel Meclisi ve Şikago Yıllık Toplantısı’nda açıklandı.
Parkinson hastalığı
Dünya çapında yaklaşık 7 ila 10 milyon insan, yıllar geçtikçe beynin bir kısmının giderek daha fazla hasar aldığı kronik, ilerleyici bir nörolojik bozukluk olan Parkinson hastalığı ile yaşamaktadır. Hastalığın ana semptomları hareketle ilişkilidir ve titreme veya titreme, kas sertliği ve rijidite ve fiziksel hareketlerin (bradikinezi) hareketliliğini içerir.
Çoğu vaka 50 yaşından sonra ortaya çıkar ve hastalık ilerledikçe, bunama gibi bilişsel ve davranışsal sorunlar da gelişebilir.
Bir Charity Ride Üzerinde Çalışmaya Başlayan Fikir
Cleveland Clinic Lerner Araştırma Enstitüsü’nde bir nörobilimci olan Araştırmacı Jay L. Alberts, ilk olarak Parkinson hastalığının farkındalığını arttırmak için, Parkinson hastalarının Iowa genelinde 2003 hayırlı bir bisiklet yolculuğuna sahip olmasının yararlı olabileceği fikrini aldı. Bu olay sırasında, kadın Parkinson hastasıyla birlikte, sürüşten sonra semptomları düzelen bir tandem attı.
Alberts, “serendipitous” olarak bulduğu bir ifadede şöyle der:
“Ondan daha hızlı pedal çeviriyordum, bu da onu daha hızlı pedal çevirmeye zorluyordu. Üst ekstremite fonksiyonunda iyileşmeler oldu, bu yüzden bu gelişmiş fonksiyonun arkasındaki olanaklara bakmaya başladık.”
Araştırmacılar Ne Yaptı?
Çalışma için, Alberts, ortak araştırmacı Chintan Shah ve Cleveland Clinic’teki diğer meslektaşları, hafif ila orta Parkinson hastalığı olan 30 ila 75 yaş arası 26 hastada egzersizin etkisini araştırmak için fonksiyonel bağlantı manyetik rezonans görüntüleme (fcMRI) kullanmışlardır.
fcMRI, beyindeki kandaki oksijeni değiştirir, bu da araştırmacıların farklı beyin bölgelerinin ne kadar aktif olduğuna ve diğerleriyle birlikte ne kadar iyi bağlandıklarına bakmasını sağlar, diye açıklıyor Shah.
Araştırmacılar hastaları rastgele iki gruba ayırdı. Bir grup (13 hasta) kendi gönüllü hızlarında dönüyordu, diğer grup ise zorla bir hızda dönüyordu.
Gruplar 8 hafta boyunca haftada üç kez sabit bisiklet üzerinde egzersiz seanslarını tamamladı. Her iki gruba da başlangıç ve sonrasındaki MRG taramaları yapıldı ve ayrıca dört haftalık takipten sonra.
Zorla uygulanan grup, Alberts’ın açıkladığı gibi, özel olarak kontrol edilen motorlarla, kendi gönüllü oranlarından daha hızlı bisiklet sürmek için bisikletlere sahipti:
“Motordaki bir motoru kontrol etmek için bir algoritma geliştirdik ve hastanın efor sarfiyatını algılamak ve motoru kendi girişlerine göre ayarlamak için bir kontrolör kullandık.”
Ne buldular?
Ekip, fcMRI verilerini kullanarak beyin aktivasyon ve bağlantı seviyelerini hesapladı ve bunları ortalama pedal çevirme hızlarıyla ilişkilendirdi.
Primer motor korteks ile beynin talamusunun posterior bölgesi arasındaki görevle ilgili bağlantıda artışlar bulmuşlar ve daha hızlı takip oranının, bu gelişmelerin devamında hala mevcut olan en önemli faktör olduğu sonucuna varmışlardır.
Sonuçların bazıları Parkinson hastalarının derin beyin stimülasyonu sırasında aktivasyon paternlerine benzerdi ki bu da geç evre hastalık için maliyetli ve invaziv bir tedavi yöntemidir.
Etkili, Düşük Maliyetli Terapi
Shah, çalışmalarının “zorunlu bisiklet egzersizinin Parkinson hastalığı için etkili ve düşük maliyetli bir tedavi olduğunu” öne sürdüğünü söyledi.
Ancak, Alberts, zorunlu orandaki pedalingin daha iyi sonuçlar verdiğini gösterirken, Parkinson hastalarının bu kadar hızlı bir şekilde egzersiz yapması gerekmediğini söylüyor:
“Şimdi bu fenomeni evlerinde egzersiz bisikleti olan hastalara bakıyoruz ve tandem makinelerde yüzme ve kürek çekme gibi diğer egzersizler de benzer faydalar sağlayabilir” diye ekliyor.
Catharine Paddock PhD tarafından yazıldı.
