İsveç, Stockholm’daki Karolinska Enstitüsü’nden yeni bir çalışma, hafif yoğunlukta fiziksel aktivite ile oturmak için harcanan zamanın değiştirilmesinin, sağlıktan daha önce düşünülenden daha fazla yarar sağlayabileceğini ileri sürmektedir.
Dergide, yazarlar her gün yarım saatlik bir saatin oturması, yürüme, ayakta durma ya da benzer düşük yoğunluklu aktiviteyle değiştirilmesinin kardiyovasküler hastalıktan ölüm riskinin yüzde 24 azalmasıyla bağlantılı olduğunu bildiriyor.
Bu yeni bulgular, özellikle sadece ılımlı veya şiddetli yoğunluktaki fiziksel aktivitenin büyük bir fark yaratabileceğini düşünenler için hoş bir sürpriz olabilir.
Bu çalışma özellikle önemlidir çünkü katılımcılardan kendi raporları yerine hareket izleyicileri kullanarak fiziksel aktivitelerin “objektif olarak değerlendirildiği” düzeylerdir.
“Önceki çalışmalarda” diyor, “Nörobiyoloji, Bakım Bilimleri ve Toplum Departmanında kıdemli öğretim görevlisi olan Dr. Maria Hagströmer”, katılımcılara fiziksel aktivite düzeyleri sordu, ancak bu tam olarak hatırlamak zor olduğundan, raporlama hatasına yol açabilir Ne kadar uzun oturuyor ve etrafında dolaşıyor. “
Çalışma aynı zamanda sedanter sürenin orta veya yüksek yoğunluklu fiziksel aktivite ile değiştirilmesinin kardiyovasküler hastalığa bağlı ölümleri azaltmada daha büyük bir etkiye sahip olduğunu da doğrulamaktadır.
‘Hareketsizlikten kaçınmak’ da önemlidir
Amerika Birleşik Devletleri Sağlık ve İnsan Hizmetleri Dairesi, “önemli sağlık yararları için” yetişkinlerin, haftada en az 150 dakika, orta yoğunlukta aerobik egzersizi yapmasını, tercihen haftada en az 10 dakika olmak üzere, haftada bir kez . Örnek olarak “tempolu yürüyüş veya tenis” önermektedirler.
Buna alternatif olarak haftada 75 dakika şiddetli aerobik egzersiz veya hem orta hem de şiddetli bir eşdeğer karışımdır. Kuvvetli yoğunluk aktivitesinin örnekleri olarak “koşu veya yüzme turları” verirler.
Daha da fazla fayda, aerobik fiziksel aktivitede harcanan sürenin arttırılmasının yanı sıra, haftanın en az 2 günü “tüm büyük kas gruplarını birleştiren” kas güçlendirici egzersizler yapmasıdır.
ABD yönergelerinde ayrıca, “hareketsizliği önlemek” için “fiziksel aktivitenin herhangi bir miktarında yer alan bazı sağlık yararları sağlayan” [A] dozlara dikkat çekmemiz gerektiği belirtilmektedir. Bu nedenle, bu tavsiyeye tahsis edilen az miktardaki alan göz önüne alındığında, bu faydaların oldukça küçük olacağı varsayımıyla affedilebilir.
Yeni bulgular, resmi yönergelere tepki verenlere, “Çamaşırları yıkamak ve süpürmek için zaman bulmakta zorlanıyorum, haftada 2,5 saat çalışmamaya dikkat ediyorum!”
Öyle görünüyor ki, oturmak yerine günlük işleri yapmak için harcanan zaman da bir fark yaratıyor – ve bu fark düşündüğümüzden daha büyük.
Araştırmacılar, daha önceki bir çalışmada uzun süreli oturmanın tehlikelerini doğruladı. Bu, günde 6.5 saatten az oturmaya kıyasla günde 10 saatten fazla oturmanın, 2,5 kat daha fazla prematüre ölüm riskine bağlı olduğunu gösterdi.
Çalışmada kullanılan ivme verileri
Araştırmada, araştırmacılar İsveç’in Tutum Davranışı ve Değişimi nüfus tabanlı çalışmaya katılan 851 kadın ve erkek hakkında verileri analiz etti.
Fiziksel aktivite verileri Actigraph ivmeölçerleri kullanılarak toplanmış ve ölümler ve ölüm nedenleri hakkındaki veriler, 14,2 yıllık bir ortalama takip süresi boyunca İsveç kayıtlarından toplanmıştır.
Takip süresince, katılımcıların 79’u kardiyovasküler hastalıktan 24’ü kanserden 27’si ve “diğer nedenlerden” 28 tanesi ölmüştür.
Ölümler ve ölüm nedenlerine karşı etkinlik verilerini analiz ettiğinde, araştırmacılar, ışık şiddetindeki fiziksel aktivitenin, kardiyovasküler hastalıktan ölüm riskinde yüzde 24’lük ciddi bir düşüşe ve tüm nedenlerden ölüm riskinde yüzde 11’lik bir azalmaya bağlı olduğunu bulmuşlardır.
Her gün orta veya şiddetli yoğunluklu aktivitenin sadece 10 dakikası ile sedanter zamanın değiştirilmesi, kardiyovasküler hastalıktan ölüm riskinin yüzde 38’ine düşerken, günde 30 dakika, yüzde 77’lik bir azalmaya bağlandı.
Yazarlara “Kanser mortalitesi açısından istatistiksel olarak anlamlı bir azalma bulunmadı” diyor.
“Bu, benzersiz bir çalışmadır, çünkü 15 yıla kadar fiziksel aktivitenin nesnel ölçülerine sahip çok sayıda insanı analiz edebildik.”
Maria Hägstromer
