Meme kanseri için kemoterapi gören hastalar genellikle bilişsel işlevlerde uzun süreli bir düşüş rapor ederler. Yeni araştırma, hangi ilacın en kötü kognitif bozukluklara neden olduğunu araştırıyor.
![[Kemoterapi gören kişi]](https://demedbook.com/images/2/which-chemotherapy-drug-causes-the-worst-chemobrain.jpg)
“Kemobrain” olarak adlandırılan bu iyi bilinen etki, meme kanseri sonrası hastaların yaşamlarında önemli bir negatif faktördür.
Radyoterapi zaten bilişsel performans üzerinde olumsuz etkileri olduğunu kanıtlamıştır ve kemoterapinin benzer sorunlara sahip olduğu daha açık bir şekilde ortaya çıkmaktadır.
Hastalar tedavi sırasında ve sonrasında genel bir zihinsel bulanıklığı bildirir.
Chemobrain geçmişte incelenmiştir, ancak şimdiye kadar farklı ilaç rejimlerinin karşılaştırmalı etkileri incelenmemiştir.
Yayımlanan son araştırmalar, antrasiklin temelli ve nonanthracycline tabanlı tedavinin, kemoterapi sonrası bilişsel işlev ve beyin bağlantısına olan etkilerini karşılaştırmaktadır.
Bu, kemobrain sonuçlarına ilişkin olarak iki tedavi kürünün birbiri ardına ilk kez verildiği zamandır.
Kemobrain nedir?
Kemokoterapinin meme kanseri için kemoterapi gören kadınlarda yaşam kalitesini önemli ölçüde azalttığı ve hikayeyi anlattığı bildirilmiştir.
Nörogörüntüleme, kemoterapinin beynin yaygın ve yaygın bir şekilde yaralanmasına neden olduğunu ve gelecekteki nörodejenerasyona karşı duyarlılığı artırdığını ortaya koymaktadır.
Kemoterapinin bildirilen semptomları şunları içerebilir:
- Normalde akla gelen şeyleri unutmak
- Dikkat noktasında odak kaybı ve düşüş
- Çoklu görevde zorluk
- Ortak kelimeleri, tarihleri ve olayları unutmak
- Görevleri tamamlamak için daha uzun süren, kolayca dikkat dağıtıcı.
Önceki araştırmalar, bu bilişsel kayıplardan bazılarının, kısmen varsayılan mod ağındaki değişikliklere bağlı olabileceğini göstermiştir.
Varsayılan mod ağı beynin precuneus, singulat, medial frontal, orta temporal ve lateral paryetal bölgelerini ve ayrıca hipokampusu içerir. Bu ağın örtük öğrenme, izleme ve sinirsel kaynakların çeşitli bilişsel süreçlere tahsis edilmesine dahil olduğuna inanılmaktadır.
Antrasiklin temelli grup sözel bellek görevleri üzerinde daha kötü performans gösterdi
Bu çalışma Houston’daki Texas Üniversitesi MD Anderson Kanser Merkezi’nden Dr. Shelli R. Kesler ve Stanford Üniversitesi Tıp Fakültesi’nden Dr. Douglas W. Blayney tarafından yürütülmüştür.
Araştırma, en az 2 yıl önce tedaviyi bitiren 62 meme kanserinden kurtulanların geriye dönük verilerini kullanmıştır. Bu grubun 20’si antrasiklin temelli kemoterapi ile tedavi edilmiş, 19’una nonanthracycline-bazlı ilaçlar verilmiş ve geriye kalan 23 tanesi hiç kemoterapi almamıştı.
Yazarlar, örneklem grubunun küçük olduğunu kabul etmektedir, ancak bu çalışmadan elde edilen sonuçlar daha fazla araştırma yapmak için ivme olarak kullanılabilir.
Nöropsikolojik testler ve fonksiyonel manyetik rezonans görüntüleme (fMRI), kadınların bilişsel durumunu ve beyin bağlanabilirliğini değerlendirmek için kullanıldı.
Ekip, antrasiklin temelli gruptaki kadınların sözel bellek görevleri üzerinde daha kötü performans gösterdiğini ve daha az sol prususus bağlantısı olduğunu gösterdi.
Ayrıca, kemoterapi olmayan grupla karşılaştırıldığında, hastaya ait bilişsel işlev bozukluğu ve psikolojik sıkıntının hasta tarafından bildirilen sonuçları her iki kemoterapi grubunda daha yüksekti.
Precuneus ve komşuları
Beynin nispeten çalışılmış bir alanı olmasına rağmen, precuneus’un rolü önemli bir şey gibi görünmektedir. Precuneus ve çevresindeki bölgeler beyindeki en yüksek dinlenme metabolik oranlarına sahiptir; Yapacak çok işlerinin olduğu kesin bir işaret.
Görsel-uzamsal imgeler ve epizodik (otobiyografik) anıların geri alınması da dahil olmak üzere bir dizi entegre görevde rol oynadığı düşünülmektedir.
Antrasiklin temelli grubun beyninde precuneus ile frontal, hipokampal ve lateral paryetal bölgeler arasındaki bağlantıların eksik olduğu tespit edildi. Bu bağlantı eksikliğinin bilgi işlem verimliliğini bozduğu ve bilişsel görevlerdeki dinamik tepkileri azalttığı düşünülmektedir.
Bu belirli beyin bölgelerinde dejenerasyon bağlantısında işleyen mekanizmalara gelince, bu tartışmaya açıktır. Bir teori sitokinleri içerir. Antrasiklin temelli kemoterapinin daha fazla proinflamatuar sitokin salgıladığı bulunmuştur, bu da suçlanabilecek artan nöroinflamasyona neden olmaktadır.
Bir başka ilgi alanı da oksidatif stresin beyine etkileri olabilir. Kemoterapinin reaktif oksijen türleri ürettiği ve aynı zamanda hastanın yıkıcı ajanları tepki verme ve temizleme yeteneğini azalttığı bulunmuştur. Bu nöronların doğrudan hasar görmesine neden olabilir.
Yazarlar sonuçlandırıyor:
“Bu sonuçlar küçük örneklem büyüklüğü ve retrospektif, kesitsel tasarımın çalışma sınırlamaları göz önünde bulundurulduğunda ön değer olarak düşünülmelidir.
Tedavi öncesi ve tedavi sonrası değerlendirmeleri içeren daha büyük, ileriye dönük çalışmalara ihtiyaç vardır, böylece hastaların bireysel bilişsel ve nörobiyolojik yolları potansiyel antrasiklinle ilişkili nörotoksik etkilere göre değerlendirilebilir. ”
Kemoterapi, etkinliği ve sonuçları, sürekli olarak inceleme altındadır. Zamanla, kemobrain fenomeni iyi anlaşılmış ve önlenebilir hale gelecektir.
Son zamanlarda kemoterapiye bağlı bulantıları önleyen bir ilaca yönelik araştırmalar yapılmıştır.
