Bu haftasonu Glastonbury müzik festivaline gitmeyi planlıyorsanız ve kuru ve ılık bir kaç gün için dualarınız yanıtlanmadıysa, BBC muhabiri Andy Sully’nin tavsiyesine kulak verin ve ayaklarınızın arkasına bakın ya da siperle sonuçlanabilir. Geçen sene olduğu gibi, ayak.
Glastonbury veya Glasto olarak bilinen Glastonbury Çağdaş Sahne Sanatları Festivali, dünyadaki en büyük müzik ve sahne sanatları festivalidir. Geçtiğimiz sene bu derece popüler üç günlük etkinlik (biletlerin her biri 145 liraya mal oluyor ve iki saatten az bir sürede satılıyor) çekilişe göre 700’den fazla eylemi izleyen 175.000 kişi 80’den fazla aşamada canlı performans sergiliyor.
Üç gün boyunca, festival müdavimleri hippie gibi bir varoluş yaşıyor, yıldızların altında ya da çadırlarda, özellikle de havalar ıslanmışken, acımasız şiddetli yağmur, festival alanlarını daha çok neye benzediğine dönüştürdüğü gibi çamurlu savaş alanı.
Glastonbury’de, Festival Sağlık Hizmetleri’nde sağlık hizmetleri veren bir yardım kuruluşunun mütevelli müdürü olan Podiatrist Amber Kibby, Sully’e verdiği demeçte, 13 festival podiatristinin ekibinin, 1998 yılında, en büyük siper kazağı için başladığını söyledi.
O zamanlar, günde 90 siper kazası görüyorlardı, ancak her yıl bu rakamlar düştü, Kibby bu günlerde daha iyi hazırlanacağını düşündü; çorap ve su geçirmez botlar ya da “wellies” getiriyorlar ve ıslak ayakkabı ve çoraplardan sık sık imkansızlaşıyorlar.
Siper ayağı, soğuk, ıslak ve insancıl koşullara, dolayısıyla diğer adı, daldırma ayağına daldırıldıktan sonra ayaklarda gelişen bir durumdur. Ayaklardaki kan damarları, ısıyı korumak için ayakların uç bölgelerine kan akışını kısıtladığında olur. İçine girdiğinde iyileşmesi birkaç ay alabilir.
Birinci Dünya Savaşı’nda savaşan askerleri etkileyen, soğuk saatlerde saatlerce durup su dolu çukurların ıslak ayakkabılarını ve botlarını çıkarması ve kuru ve ılık ayaklarını ısırmasıyla ilgili bir şikâyeti vardı.
Bu koşullar altında, siper ayaklarının o kadar kötüleşmesi olağandışı bir durum değildi ki, kangren haline geldi ve birçok asker, hayatlarını feda etmek için ampütasyon yaptırmak zorunda kaldı. 1914-15 kışında 20.000’in üzerinde İngiliz Ordusu askerleri siper kazısı için tedavi edildi.
Bu askerlerin, en az iki kez çoraplarını değiştirmeleri emredildi. Ayrıca ayaklarını kurutmaları ve balina yağı gresleri ile su bariyerini örtmeleri söylendi. Tahminler, bu amaçla ön tarafta her bir tabur tarafından günde on galon balina yağı kullanıldığını göstermektedir.
ABD Hastalık Kontrol ve Önleme Merkezlerine (CDC) göre, siper ayak belirtileri şunları içerir:
- Karıncalanma ve / veya kaşıntı hissi.
- Ağrı, şişlik, soğuk ve lekeli ciltler.
- Ayakta uyuşukluk hissi ve dikenli veya ağır hisler.
- Ayak ısındıktan sonra kırmızı, kuru ve acı verici olabilir.
- Cilt, kabarcıklar geliştirebilir, bunu deri ve dokuların ölmesi ve düşmesi izler.
- Gerçekten kötü vakalarda, tedavi edilmezse, durum ayak parmaklarına, topuklara ve tüm ayağa yayılabilir.
Ön taraftaki askerlerin yapması gerektiği gibi, ıslak ayakkabılarınızı ve çoraplarınızı kuru olanlar için değiştirerek siper almayı durdurabilirsiniz ve mümkün olduğunda, ayaklarınızı havada kurutun ve kuruyana kadar yüksek tutun. Balina yağı muhtemelen sorunun dışında olsa da, pediatrik cerrah Kaser Nazir’in Sully’ye tavsiye ettiği gibi somepolipropilen çorap astarlarını alabilir veya ayaklarınızı Vazeline ile kaplayabilirsiniz.
Eğer şanssızysanız ve siper ayağı geliştirirseniz, CDC size şunları önerir:
- Ayaklarınızı iyice temizleyin ve kurulayın.
- Her gün temiz, kuru çorabı ya da uzun süre çamurda olacaksanız daha sık koyun.
- Sıcak paketleri uygulayarak veya yaklaşık 5 dakika vücut sıcaklığından biraz daha sıcak olan suya batırdıktan sonra etkilenen ayağa uygulayın.
- Uyurken veya dinlenirken çorap giymeyin.
- Ayağınızda bir yara varsa enfekte olabilir, bu nedenle en az günde bir kez belirtileri kötüleştirin.
- Ayaklarınızı mümkün olan en kısa sürede kontrol etmek için bir doktor alın.
Öte yandan, dualarınız cevaplanabilir ve geçen sene aksine çamur banyosu şahane bir İngiliz güneşiyle değiştirilecek, ama bunu betona yapmam.
Kaynaklar: BBC, CDC, Spartacus Educational (WWI), wikipedia (Glastonbury).
Yazan: Catharine Paddock, PhD
