Genç Sporcular: Yaralanmalar ve Önleme

Olimpiyatlar gibi yüksek profilli etkinlikler, sporcuların oyunun zirvesinde tanıklık etmesini ve kutlanmasını umut ederek gençlerin kendilerini güven geliştirmelerine, daha doyurucu hayatlar sürmelerine ve en azından uzun süre güvende olmalarına yardımcı olan spor ve fiziksel aktivitelere katılmalarına ilham verecek. sağlık, diyabet, obezite, kanser ve kardiyovasküler hastalıklar gibi kronik hastalıklar geliştirmek için risklerini azaltarak.

Ancak maalesef, uygun önlemleri almazlarsa, genç sporcular bunun yerine, kaçınılmaz spor yaralanmasından dolayı, kötü sağlık için farklı bir yolda acı çekebilirler.

Amerikan Spor Hekimliği Derneği (AOSSM) eski başkanı James R. Andrews, bu yıl mayıs ayında ABD’nin spor yapan gençlerin sayısında çok büyük bir artış yaşadığını söyledi. Tahminler, 14 yaş ve üstü 3.5 milyon çocuğun sporla ilgili yaralanmalar için tıbbi tedavi gördüklerini gösterirken, spor okulu sporcular yılda 2 milyon daha fazladır.

“Bu, sporları ergen yaralanmalarının önde gelen nedenlerinden biri haline getiriyor. Okuldan ve işten uzak zamanla birlikte bu yaralanmaların çok geniş etkileri olabilir” dedi.

Bu makale genç sporcuların ortak ve daha az görülen yaralanmalarından bazılarına bakmaktadır. Daha sonra, Olimpiyat sporcularının yaralanmalarını takip eden yeni bir projeyi gözden geçirir, sakatlıktan kaçınmak ve en aza indirmeye ilişkin bazı fikirler sunar ve çocuklarda spor yaralanmasının önlenmesi için bir ipucu listesi ile bitirir.

Ortak Spor Yaralanmaları

ABD Ulusal Sağlık Enstitüleri’nin bir parçası olan Ulusal Artrit ve Kas-iskelet ve Deri Hastalıkları Enstitüsü’ne göre, en yaygın spor yaralanmaları kazalara, kötü eğitim uygulamalarına veya yanlış dişli veya ekipman kullanımına bağlı olarak ortaya çıkmaktadır. İnsanlar da kendilerini incitebilirler çünkü şekilleri değişmez, ya da ısınmazlar ya da yeterince esnemezler.

ABD’deki bazı yaralanma uzmanları, aşırı ve aşırı harcamalar nedeniyle giderek daha fazla genç sporcu gördüklerini ve bu durumun sekizinci sınıfta spordan düşen sayıları kısmen açıklayabileceğini belirtti. En yaygın spor yaralanmaları şunlardır:

• Diz yaralanmaları
• Burkulma ve suşlar,
• Şişmiş kaslar,
• Aşil tendon yaralanmaları,
• Shin kemiği boyunca ağrı ve
• Kırıklar ve çıkıklar.

Genç sporculardaki yaralanmalar, yetişkinleri etkileyenlere benzer olsa da, her zaman aynı şekilde tedavi edilemezler çünkü bedenleri tamamen gelişmemişlerdir.

Örneğin diz yaralanması yapın.

Bir tip diz yaralanması, ön çapraz bağın (ACL) hasar görmesidir. Bu, futbol ve diğer spor sporları yapan sporcularda en sık meydana gelen ciddi bir yaralanmadır.

Yirmi yıl önce, doktorlar ACL yaralanması olan az sayıda çocuk veya ergen görüyorlardı. Günümüzde, bu yaralanmalar daha yaygındır çünkü gençler daha önce güçlenmekte ve kendilerini daha rekabetçi bir hale getirmektedir.

ACL yaralanması olan gençlerde ortaya çıkan artışın bir başka nedeni, New York Şehrindeki Özel Cerrahiden (HSS) araştırmacıların, daha fazla genç sporcunun bir spor dalında uzmanlaştıklarını ve sadece profesyonel olarak görülen yaralanma riskine maruz kaldıklarını söylüyor. sporcular.

Ancak gençlerde bu tür diz yaralanmaları özel bir endişe kaynağıdır çünkü yetişkinlerde iyi çalışan ACL rekonstrüktif cerrahi, büyüyen vücutlarda onarımı kolay değildir çünkü potansiyel olarak uzamış bacak uzunluklarına veya büyüyen vücutlarda diğer şekil bozukluklarına neden olabilir. Bu yüzden çoğu zaman en iyi ders “benignneglect” olmuştur. Ancak, klinisyenler ameliyat olmama- nın, erken artrit gibi sorunlara yol açabileceğini fark etmeye başlıyorlar.

All-Inside, All-Epifizeal ACL Rekonstrüksiyonu (AE) gibi büyüyen vücutlarda hasar riski daha düşük olan geleneksel ACL rekonstrüktif cerrahiye alternatifler vardır, ancak bu genellikle mevcut değildir.

Klinisyenler genç insanlarda spor yaralanmaları için daha fazla araştırma yapılmasını istiyorlar.

Sırt ve Boyun Yaralanmaları

Sırt ve boyun yaralanmaları genç sporcularda daha az yaygındır, ancak ortaya çıktıklarında büyük bir hayal kırıklığına neden olabilirler. Sporcu, rekabetçi spora geri dönmeden önce kapsamlı ve talepkar bir rehabilitasyon programını tamamlamalıdır: bazı durumlarda hiçbir zaman kendi sporlarına geri dönmeyebilirler.

Sporcuların sırt ve boyun yaralanmalarının çoğu, bağların ya da kas suşlarının burkulmasıdır. Travmanın yanı sıra, bunlar genellikle atletik aşırı kullanım, uygunsuz kişiler mekaniği ve tekniği, koşulsuz ya da yeterince esnememelerinden kaynaklanır. Sporcu aktif ve performans gösterdiğinde sırt ağrısından şikayet eder ve dinlenirken rahatlama sağlar.

Ancak, bazen daha ciddi bir durum benzer semptomlara sahip olabilir. Bu nedenle, genç sporcularda sırt ve boyun yaralanmalarının uygun tedavisi, gerektiğinde görüntüleme çalışmaları kullanarak, bir doktor tarafından iyi bir değerlendirme içerir.

Kuzey Amerika Omurga Topluluğuna göre, daha ciddi sırt ve boyun yaralanmaları şunlardır:

• Spondiloliz ve spondilolistezis: omurganın (spondilolizis) omurgasında belirli bir defekt türü ve bir vertebra diğerine göre kayıyor (spondilolistez). Genç sporcularda, özellikle jimnastikçilerde sırt ağrısının yaygın bir nedeni, çünkü onların burçlarını bükmek ve hiperextend etmek zorunda kalmalarıdır.
• Stinger (aynı zamanda “brülör” veya “sinir sıkışması” olarak da adlandırılır): başın geriye ve yana doğru zorlanması, omuriliğin boyundaki bir sinirini sıkıştıran veya başın omuzdan uzağa doğru uzandığı yerde sinirleri aşırı gerer. boyun ve omuz. Futbolda ve güreşte en yaygın olanı, sakatlıkların bildirilmemesi, semptomların aniden ve hızlı bir şekilde çözülebilmesi nedeniyle bildirilmiyor. Tedavi edilmezse tekrarlayabilir ve kalıcı ağrı veya kol zayıflığına yol açabilir.
• Disk hasarı: yetişkin sporcularda sırt ağrısının yaygın bir nedeni, genç sporcular arasında çok daha az, siyatik ile ilişkili olabilir veya olmayabilir (bacaktan aşağıya ağrı). MRG taramaları da dahil olmak üzere dikkatli bir tanı, hala gelişmekte olan genç vücutlarda disk hasarını taklit eden diğer olası nedenleri dışlamaya yardımcı olabilir.
• Scheuermann Hastalığı veya juvenil kifoz: ergenlik döneminde genç sporcularda sırt ağrısına neden olan bir başka yaygın sırt ağrısı nedeni ve arkaya doğru bükülme üzerine bir kubbe şekline dönüşen sırtın yuvarlaklığına neden olur. Egzersizler genellikle bu hastalığı düzeltmek için yeterli değildir ve eğer bir ayraç takmak ağrıyı hafifletmezse, ameliyat gerekebilir, daha sonra sporcunun givensport’unu devam ettirmesi olası değildir.

Olympians Üzerine Araştırma: Yaralanma ve Hastalık Performansı Projesi (IIPP)

Yaralanmaları ve hastalıkları tamamen ortadan kaldıramasanız da, riskleri azaltmanın yollarını araştırabilirsiniz. Bu, Yaralanma ve Hastalık Performansı Projesi (IIPP) olarak adlandırılan iddialı ve kapsamlı bir çok merkezli çalışmanın amacıdır.

2008 Pekin Uluslararası Olimpiyat Komitesi ilk kez multisport yaralanma ile ilgili verileri topladı ve Büyük Britanya (GB) ekibi en düşük ortalama yaralanma oranını kaydeden, hazırlanan en iyi olmak için kendini göstermiştir.

Pekin’den kısa bir süre sonra, İngiltere Spor Araştırma ve İnovasyon Ekibi ve İngiliz Spor Enstitüsü (EIS), ülkenin ilk ulusal multisport yaralanmasına ve türünün epidemiyolojik incelemesine dayanıyordu.

Proje 2009 yılında veri toplamaya ve incelemeye başladı ve halen devam ediyor. Spor ulusal yönetim organlarından gelen tıbbi ve koçluk personeli, sporcularda yaralanma ve hastalıkların ortaya çıkması ve bunların eğitim ve rekabet riskine maruz kalmaları hakkında ayrıntılı bilgi vermektedir.

EIS’de Sağlık Hizmetleri Direktörü Rod Jaques, yeni tedaviye başlamadan önce hastalığın ve yaralanma insidansının doğasını anlamak için önemli olduğunu söyledi.

14 Olimpik sporlar, her biri kendi yaralanmaları, hastalık prevalansı ve ilişkili risk faktörleri ile ilgili kendi veri kümesine sahip olan çalışmaya dahil edilmiştir. Her spor, yaralanma veya hastalık riskini azaltmak için belirli bir dizi tavsiyeye sahiptir.

Projeden kaynaklanan yaralanma sonuçları 2009’dan beri şunları gösteriyor:

• Olimpik sporlardan İngiliz sporculara yapılan antrenmanların% 67’si sakatlıktır.
• Sporcuların% 43’ü sezon başına en az bir yaralanma alacak, bazılarının da birkaçı olacak.
• Ortalama olarak, her bir yaralanma 17 günlük eğitim kaybı ve 1 cevapsız müsabakaya neden olur.
• Eğitim sırasında yaralanmaların oranı ve şiddeti müsabaka sırasından daha düşüktür.
• Genel olarak, diz, omuz, kalça ve bel omurga yaralanmaları en büyük riski ve en fazla toplam gün kaybını göstermektedir.

EIS Spor Doktoru Kate Strachan, projenin güçlü bir araç olduğunu söylüyor çünkü bir sporcunun başına dönebiliyorsunuz ve “X günlerini kazadan dolayı kaybettiniz” diyebilirsiniz. Bu, en iyi kit ve antrenman ortamı ve antrenörünüz olduğundan emin olmak için dikkati çekmek kadar önemlidir.

Başka bir EIS Spor Hekimi olan Paul Jackson, pentathletes ile çalışır. Bazı alt ekstremite yaralanmaları ile antrenman yükü arasındaki bağlantı hakkındaki bilgilerin, yaralanma önleme tatbikatlarını değiştirdiğini söyledi. Bazı pentathletes, “Bu aynı günde koşma ve eskrim anlamına gelir,” diye ekliyor.

EIS’de bir Araştırma Bilimcisi olan Debbie Palmer-Green, projenin yaralanma ve hastalığa “performans tehditleri” olarak bakacak yeni bir yaklaşımı temsil ettiğini söylüyor.

Rehabilitasyondan Kaçınmak için Prehab

Prehabilitasyon için kısa olan prehab, spor tıbbında ve terapisinde nispeten yeni bir fikirdir. Bu, verilen sporlarda yaralanmaları önlemek için bireysel olarak tasarlanmış forathletes olan kişiselleştirilmiş bir egzersiz programıdır.

(Aynı zamanda, prehab teriminin, ameliyat geçirmeden önce hastanın kondisyonunu iyileştirmeye değinen başka bir kullanımı vardır, bu yüzden daha hızlı bir iyileşme sağlarlar ve genellikle prosedürü izleyen inaktiviteyi kullanabilirler).

Bir prehab programı, bir sporcunun antrenman rutininin düzenli bir parçası haline geliyor. Prehabın amacı, düzenli, genellikle günlük eğitimin tekrarlayan hareketlerini ve streslerini telafi ederek sakatlıktan kaçınmaktır. Bazı açılardan, bir spordaki en yüksek performans için tekrarlayıcı bir zorlama olarak görme yeteneğine sahip bir eğitim olabilir. Bu durum, bilgisayar operatörlerinin karpal tünel sendromu ve omuz problemleri gibi mesleki yaralanmaları yakalayabilmeleri gibi yaralanmalara neden olma potansiyeline sahiptir.

Tekrarlayan kullanımı ile kaslar sıkılaşır, vücut güç ve kas koordinasyonunda dengesizlikler geliştirir. Bunlar, aktivite sırasında doğal olarak gerçekleşir, ancak eğitim tekrarlı olduğundan, her antrenman ile tekrar tekrar takviye edilirler, çünkü bu antrenman ayrıca bir önleme rutini gibi bazı dengeleme aktivitelerini de içerir.

Sporcu antrenmanlarında sık karşılaşılan bir problem, sporcuların ve antrenörlerin, belirli spor tatbikatları dışındaki kuvvetleri geliştirmenin bir yolu olarak geleneksel üst ve alt vücut kaldırma yöntemlerini veya temel sprint ve kaldırma egzersizlerini takip etmeleridir. Ancak bu, çekirdeği karşılaştırmalı olarak zayıf bırakabilir. Bu kasırgadaki bir önleme programı, belki de kalça, mide ve arka merkeze odaklanarak, çekirdek stabilitesiyle başlar.

Temel çekirdek program devreye girdikten ve çalışmaya başladığında, ön-dinlemede dinamik stabiliteyi artıran ve verilen spordaki becerileri geliştiren daha ince ve odaklanmış hareketler içerecek şekilde güncellendi.

Prehab ile en iyi başarı şansını sağlamak için, atlet yaralanma meydana gelmeden önce uygulamaya başlamalıdır. Ancak maalesef, prehab için her zamanki rota, rotajmdir. Tipik bir senaryo, sporcunun kendisini incitmesi, bir spor terapistine ya da rehabilitasyon için uzman bir eğiticiye (rehabilitasyon) gitmesidir ve terapist daha sonra tekrar olmasını engellemek için onları prehab için kayıt ettirir.

Prehabın sporcu için faydalı ve işe yaramaya devam etmesinin bir başka yolu da, kişinin sürekli olarak ihtiyaçlarının ve değişen fitness ve yeteneğin gelişmesiyle gelişmesini sağlamaktır. Egzersizler ilerleyici olmalı ve düzenli olarak yeniden değerlendirilmelidir. Ayrıca, sporcunun meydan okumasına ve motive edilmesine ve programın sıkılmasının veya programa alıştırılmasının durdurulmasına yönelik önemli bir ihtiyaç vardır.

Başarılı bir prehab programı, bir sporcunun antrenman rutininin düzenli bir bölümünü oluşturan bir programdır. Terapistin atletin sporu, güçlü ve zayıf yönleri hakkında detaylı bilgiye sahip olması ve bireyle açık ve açık konuşmalar yapabilmesi gerekir.

Vücudun Dengesizliklerine Odaklanın

ABD Donanma Akademisi, eski Donanma SEAL mezunu ve birkaç fitness ve kendini savunma kitabının yazarı Stew Smith, günlük hayatta ve sporda meydana gelebilecek yaralanmaların önlenmesi için önyargıyı savunmaktadır.

Özel olarak, bir önyargı programının kişinin vücut dengesizliklerine odaklanması gerektiğini söylüyor. Vücutta birçok doğal dengesizlik vardır:

“Temel olarak, vücudunuzun yaptığı her hareket için” diyor Smith, “Bu hareketi yapmak (gerdirmek) için iki veya daha fazla kas veya eklem grubu var.”

Çoğu dengesizlik, Smith, vücudun aşağıdaki bölgelerinde meydana gelir:

• Karın / alt sırt: egzersiz yaparken çok fazla insan var, mide kaslarına odaklanır ve alt sırtını ihmal eder.
• Göğüs ve üst sırt / arka omuz: Birçok genç sporcu “bir kamyonu sıkıştırmak” için uğraşır ama üst sırtlarını ve arka deltoidlerini ihmal ederler. Bu omuz yaralanmasında ve eğimli bir üst sırtta ortaya çıkabilir.
• Uyluk ve hamstrings: çok hassas bir egzersiz kombinasyonuna ihtiyacınız vardır, bu yüzden bacakların sırtları fazla çalışamaz. Hamstring yaralanmaları genellikle sprint veya zıplarken meydana gelir ve genellikle hamstringin üst kısmı yaralanır. Akıllı bir rehabilitasyon programı, hamstring bağlantılarının üst ve alt taraflarında bulunan gerilimleri içerir.

Genç Sporcularda Yaralanma Önleme İpuçları

Amerikan Pediatri Akademisi aşağıdakileri önermektedir:

• Süre kapalı: Vücudunuzun iyileşmesi için zaman vermek için haftada en az 1 gün ayırın.
• Mola verin: Yaralanma riskini azaltmak ve ısı hastalığını önlemek için egzersiz seansları ve oyunlar sırasında.
• Doğru dişliyi kullanın: bu spor için uygun olmalı ve uygun şekilde takılmalıdır, örneğin, boyun, omuz, dirsek, göğüs, diz ve shine yastıkları, kasklar, ağızlıklar, yüz koruyucuları, koruyucu bardaklar ve / veya gözlük gibi. Ve koruyucu giysiler giydiğiniz için daha tehlikeli ve riskli şeyler yapabileceğinizi varsaymayın.


Düzenli sıvıları içmek egzersiz rejiminin önemli bir parçası olmalıdır.

• Bol sıvı tüketin: egzersizden önce, egzersiz sırasında ve sonrasında veya ısı hastalığından kaçınmak için oynayın; hafif giysiler giymek de yardımcı olur. Koçlar ve antrenörler, ısı ya da nem yüksek olduğunda uygulamaları ya da müsabakaları azaltmalı ya da durdurmalıdır.
• Kas gücü oluşturun: oyun öncesi egzersizler yapın ve oyun sırasında kullandığınız kasları güçlendirmek için pratik yapın.
• Esnekliği artırın: oyun öncesi ve sonrası esneme ve alıştırma.
• Doğru tekniği kullanın: koç ve antrenörler oyun sezonunda bunu güçlendirmelidir.
• Güvenli oynayın: antrenörler ve liderler, baş kaymasına (örneğin beyzbolda), spearing (futbol) ve vücut kontrolüne (buz hokeyi) karşı katı kurallar uygulamalı ve herhangi bir acı varsa aktiviteyi durdurmalıdır.

Aynı zamanda antrenörlere ve ebeveynlere, kazanma baskısının genç bir sporcuya neden olabileceği duygusal stresi dikkate almasını ve bu ilkeleri benimsemelerini tavsiye eder:

“Genç sporcular çaba, sportmenlik ve çalışkanlık konusunda yargılanmalılar, bir oyun ya da rekabeti kaybetmek ya da cezalandırmaktan ziyade, daha fazla çaba sarf etmek ve becerilerini geliştirmek için ödüllendirilmeli. Ana hedef, eğlenmek ve yaşam boyu fiziksel aktivite öğrenmek olmalıdır. becerileri.”

Duy, dinle.

Catharine Paddock PhD tarafından yazıldı.