Yaşam kalitemiz hepimiz için son derece önemlidir. Bununla birlikte, beyin sapı yaralanmalarından etkilenen milyonlarca insan için mutlulukları sıklıkla tartışılmaktadır. Son zamanlardaki olumlu bulgularda “kilitli sendrom” hastaları mutlu olduklarını ve mutsuz olduklarını söyleyenlerin bildirdiği faktörlerin çoğunun iyileştirilebileceğini söyleyerek, bu hastaların yaşam kalitesinden artık yararlanamadıkları algısını değiştirmektedir. ve ötenazi veya yardımlı intihar adaylarıdır.
Locked-in sendromu, bir kişinin tamamen bilinçli olduğu, ancak hareket edemediği ya da iletişim kuramadığı, göz hareketlerinden ya da göz kırpıp kaydetmediği bir durumu tanımlar. Sendroma beyin sapı hasarı neden olur ve etkilenenler on yıllarca yaşayabilir.
Beyin sapı hasarı kişinin hafızasını değiştirebilen, kişiliğini felce uğratan ya da değiştirebilen çok ölümcül bir sağlık durumudur. Beyin sapı yaralanması için gerekli olan tedavi çok pahalıdır ve etkilenen kişinin ailesine duygusal ve psikolojik problemlerle birlikte ciddi yaşam boyu zorluğa neden olur. Elbette hayatı trajik hale getirir ve bu nedenle başka bir kimsenin ihmalinden dolayı beyin hasarı geçiren bir mağdurun parasal tazminat hakkı vardır.
Beyin sapı hasarı ile uğraşmak çok zordur. Beyin sapı, boynumuzun arka kısmında bulunduğundan, yaralanmaya çok duyarlıdır. Her yıl yaklaşık iki milyon beyin sapının meydana geldiği ve yaralanmadan çok az sayıda vakanın oluştuğu tahmin edilmektedir.
Beyin sapı vücudumuzun hemen hemen tüm günlük faaliyetlerini düzenlediğinden, beyin sapındaki yaralanma kalıcı hasara yol açabilir. Beyin sapı hasarı nedeniyle solunum ve kalp atışı gibi temel vücut işlevleri bozulabilir. Böylece beyin sapı hasarı çok ciddi bir sağlık sorunudur. Beynin herhangi bir hasarı, beyin sapındaki bir yaralanma ile doğrudan ilişkili olabilir ve bu nedenle semptomlar benzerdir. Beyninde travma veya şişlik, beyin sapı yaralanmalarının yaygın nedenleridir. Beyin bir sebepten ötürü şiştiğinde, beyin sapının sıkışmasına neden olur ve bu da daha sonra yaralanır.
Ekolojik iktisatçı Robert Costanza şunları söyledi:
“Yaşam Kalitesi uzun zamandır açık ya da örtük bir politika hedefi olmasına rağmen, yeterli tanım ve ölçüme ulaşılamamıştır. Bir dizi disiplin ve ölçek arasındaki çeşitli” nesnel “ve” öznel “göstergeler ve öznel iyi oluş anketleri ve Mutluluk psikolojisi yenilenmiş ilgiyi artırdı. “
Tıbbi geçmişi, duygusal durumu ve yaşam sonu ile ilgili görüşlerini sorgulayan hastaların% 72’si genel olarak mutlu olduklarını söyledi.
Mutsuz olduğu bildirilenler için, depresyon, intihar düşünceleri ve resüsitasyona uğramama arzusu, ihtiyaç ortaya çıkmalı ya da ötanazi daha yaygındı.
Ankete katılanların% 50’den fazlası topluma yeniden katılma ve normal bir yaşam sürdürme yetenekleri konusunda ciddi kısıtlamalar getirdiğini ve sadece beşte birinin önemli gördükleri günlük etkinliklere katılabileceğini kabul etti.
Yedi yüzde fırsat verildiğinde ötanazi tercih edeceğini söyledi.
Çalışmanın yazarları şu sonuca varıyor:
“Verilerimiz, hastanın akut fazında fiziksel yıkım ve zihinsel sıkıntıları ne olursa olsun, optimal yaşam sürdürme bakım ve revalidasyonunun uzun vadede önemli yararları olabileceğini gösteriyor. Son zamanlarda hastaları [sendromu] vurdu. Uygun bakımın, mutlu bir yaşamı yeniden kazanma şansının yüksek olduğu bilgisine sahip olmalıyız.Görüşümüze göre, yaşam taleplerinin kısalması … sadece hastalar, öznel bir refahın istikrarlı bir halini alma şansı verdiğinde geçerlidir. .”
Sy Kraft, B.A. tarafından yazıldı.
