Son zamanlarda çok sayıda küçük çalışma, evcil hayvan sahibi olan veya bir hayvanla etkileşime giren çocukların daha iyi fiziksel ve psikolojik sağlıklarına sahip olduklarını düşündürmektedir. Ancak bugüne kadarki türünün en büyük çalışması, bu hipotezi çürütmektedir.
Yeni çalışma, bağımsız bir sağlıklı politika araştırma programı olan RAND Health’in bir parçası olan kar amacı gütmeyen bir düşünce kuruluşu olan RAND şirketinin araştırmacıları tarafından gerçekleştirildi.
Yeni araştırma, bu konunun incelenmesinde çift güçlü regresyon analizleri gibi gelişmiş istatistiksel araçlar getiriyor; bilim adamları, aile geliri gibi evcil hayvan mülkiyetinden ziyade bir çocuğun sağlığını etkileyebilecek diğer faktörleri hesaba katıyordu.
Ek olarak, yazarların bilgisine göre, bu, çocukların sağlığı ve aile evcil hayvan sahipliği arasındaki bağlantıyı araştıran en büyük istatistiksel çalışmadır.
Araştırmanın ilk yazarı Jeremy N. V. Miles ve RAND’da bir istatistikçi olan Layla Parast bu araştırmanın ilgili yazarıdır.
Mevcut araştırma önyargılı olabilir
Miles ve meslektaşları tarafından atıfta bulunulacak çok sayıda küçük çalışma, bir evcil hayvana sahip olmanın çocukların sağlık ve psikolojik refahını artırabileceğini öne sürmektedir.
Ancak, bu çalışmaların çoğu, araştırmacıların iki ana kusura maruz kaldığını söyler: Birincisi, sözde seçim önyargısını veya karışıklık meselesini doğru bir şekilde açıklamamışlardır – yani, önyargılı olabilecek aile geliri gibi faktörler sonuçlar.
İstatistiksel olarak, bu probleme bir çözüm, “eğilim puanları” nı uygulamaktır – tipik olarak, araştırmacıların, örneğin, bir kişinin, örneğin, yaş veya cinsiyet gibi önyargı uyandıran özellikler temelinde farklı bir şekilde muamele görebilme olasılığını hesaplamasına izin vermek için kullanılan bir yaklaşımdır.
Ancak araştırmacılar, evcil hayvanların çocukların sağlığı üzerindeki etkilerini inceleyen çalışmaların birçoğunun eğilim puanlarını kullandığını söyledi.
Evcil ve pediatrik sağlık arasındaki bağlantı?
Miles ve meslektaşları, bir köpeğe ya da bir kediye sahip olan 2.236 hane halkından verileri analiz ettiler ve evcil hayvanı olmayan 2,955 hane ile karşılaştırdılar.
Araştırmacılar, 2003 California Sağlık Mülakatı Anketi’nden elde ettikleri verileri, ailelerin büyük, popülasyona dayalı, rasgele rakamlarla çevrilmiş bir anketinden elde ettiler.
Anket, görüşülen ailelerin sağlık durumu ve sağlıkla ilgili ve psikolojik davranışları hakkında bilgi topladı. Anketin son yıllarda yapılmasına rağmen, 2003 anketi, kedi ve köpek sahipliğine ilişkin bir soruyu içeren tek anketti.
Miles ve arkadaşları araştırmalarını 5-11 yaş arası en az bir çocuğu olan ailelere daralttılar.
Araştırmacılar tarafından değerlendirilen sorular, çocuğun genel sağlık ve esenliği hakkındaki soruları içeriyordu, çocuğun dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu (DEHB) tanısı alıp almadığı ve ebeveynin ruh hali hakkında herhangi bir endişesi olup olmadığı hakkında sorular vardı ve çocuğun davranışı.
İstatistiksel analizler açısından araştırmacılar, ana değişken olarak evcil hayvan sahipliği ile “anket ağırlıklı doğrusal ve lojistik regresyon analizlerini” kullanmışlardır. Ankete dayalı ağırlıklandırma, istatistikçilerin anket verilerine dayanarak regresyon modellerini tahmin etmeleri gerektiğinde sıklıkla kullanılır.
Yazarlar, muhtemel karıştırıcı faktörleri düzeltmek için mevcut kontrol değişkenlerinin çoğunu kullanan çoğu istatistiksel çalışmanın aksine, bu çalışmanın, çift güçlü regresyon olarak adlandırılan daha gelişmiş bir istatistik aracı kullandığını açıklamaktadır.
Bu yaklaşım, eğilim puanlarını kullanmış ve regresyon modellerini ağırlıklandırmıştır. Böylece “evcil hayvanı olan kişiler, evcil hayvan olmayanların verilerdeki mevcut tüm karıştırıcı faktörler ile karşılaştırılabilirdi.”
Parast, “çifte güçlü regresyon” un ne anlama geldiğini şöyle açıklıyordu: “Yaklaşım, bazen, bu tür etkenler için bir ” ayarlandığında ‘, bu faktörleri spesifik bir regresyon modeline ekleyerek yapılır.
“Fakat bunun uygun olması için, varsayılan modelinizin doğru olması gerekir. Örneğin, model, bir evcil hayvana sahip olma olasılığı ile gelir arasında doğrusal bir ilişki gibi bir şey varsayıyor olabilir. Yaklaşımımız, daha az modelleme varsayımını ve daha sağlamdır. yanlış model belirtimine. “
Genel olarak, bilim adamları gelir, dil becerileri ve içinde yaşadıkları konut türü de dahil olmak üzere sonuçları etkileyebilecek 100’den fazla karıştırıcı faktörden sorumludur.
Çalışma önemli bir bağlantı bulamadı
Araştırma, beklendiği gibi, bir evcil hayvan sahibi olan ailelerde çocukların daha iyi bir sağlık durumuna sahip olduğunu ve hayvansız ailelerde çocuklardan daha fiziksel olarak aktif olma eğiliminde olduğunu bulmuştur.
Ayrıca, evcil hayvan sahibi ailelerdeki çocukların DEHB olma olasılığı daha yüksekti, ancak ebeveynlerinin duygu durumları, duyguları, davranışları ve öğrenme yetenekleri hakkında endişe duymaları daha az olasıydı.
Bununla birlikte, araştırmacılar bulguları çift-sağlam yaklaşımla ve eğilim puanları kullanarak ayarladıktan sonra, evcil hayvan sahipliği ve çocuk sağlığı arasındaki bağlantı artık istatistiksel olarak anlamlı değildi.
Bu sonuçlar, önceki araştırmalara göre daha güvenilirdir, bilim adamları diyor ki, çalışmalarının bugüne kadarki türünün en büyüğü olduğu.
“Köpekleri veya kedileri olan ailelerin çocuklarının ya zihinsel sağlıkları ya da fiziksel sağlıkları açısından daha iyi olduğuna dair kanıt bulamadık. […] Araştırma ekibindeki herkes şaşırdı – hepimiz ya da büyüdük köpekler ve kediler, esas olarak kendi kişisel deneyimlerimizden bir bağlantı olduğunu varsaydık. ”
Layla Parast
Parast ayrıca, ekibinin çalışmasının sınırlamalarına da değinerek şöyle konuştu: “Bizim ana sınırlamalarımız, (1) ailenin evcil hayvana ne kadar sahip olduğu veya çocuğun evcil hayvanla ne kadar etkileştiği hakkında bilgi sahibi olmadığımız ve (2) uzun vadeli sağlık sonuçları hakkında bilgi sahibi değiliz. ”
Bu nedenle, “evcil hayvan mülkiyetiyle ilgili daha ayrıntılı bilgilerin […] ve uzun vadeli sağlık ve sosyal sonuçların ölçülebildiği bu derneği inceleyen gelecekteki çalışmaları görmeyi çok isterdik.”
Evcil hayvan sahipliğinin çocuk sağlığını geliştirip geliştirmediği konusundaki en kesin test, yazarların, ailelere rastgele bir evcil hayvan ve kontrol ailelerinin girmediği bir yargılama olacağını söylüyor. Yazarlar, böyle bir randomize çalışmanın ailenin sağlığını 10-15 yıl boyunca takip etmek zorunda kalacaklarını söylüyor, ancak bu mali olarak mümkün değil.
