Diogenes sendromu, tipik olarak demans gibi diğer durumlarla ilişkili olarak iyi anlaşılmamış davranışsal bir durumdur.
Bu durumdaki insanlar genellikle ciddi kendini ihmal, sosyal izolasyon ve istiflenme belirtileri gösterirler. Sağlıksız koşullarda yaşayabilirler.
Diogenes, 4. yüzyılda bir namluda yaşayan ve topluma saygısızlık gösteren bir Yunan filozofuydu.
Diogenes sendromu olan bir kişi, deri üzerinde azgın bir kabuk geliştiği dermatit passivata adı verilen bir cilt durumu geliştirebilir. Bu genellikle düzenli yıkama eksikliğinden kaynaklanır.
Diogenes sendromu normal olarak diğer koşullarla bağlantılı olduğundan ve tam olarak anlaşılmadığından, mevcut durumda bir psikiyatrik hastalık olarak listelenmemiştir.
Diogenes sendromu nedir?
Diogenes sendromu tipik olarak yaşlıların davranışsal bir bozukluğu olarak gözlenir, ancak herhangi bir yaştaki erkekleri veya kadınları ve sosyoekonomik durumu etkileyebilir.
Bununla birlikte, Diogenes sendromu, 60 yılı aşan ve tek başına yaşayan ortalama aklı üzerinde olan insanlar arasında en yaygın olanıdır.
60 yaş ve üstü Amerikalıların yaklaşık yüzde 0.05’inde Diogenes sendromu olabilir. Nadir görülüyor, ancak yaygınlığı hakkında bir araştırma eksikliği var.
İki adet Diogenes sendromu vardır: birincil ve ikincil.
Birincil durumlarda, bir bireyin sahip olduğu diğer tıbbi durumlar tarafından sendrom tetiklenmez. Sekonder durumlarda, sendrom diğer akıl sağlığı bozukluklarının sonucudur.
Diogenes sendromu ayrıca yaşlılık ya da ciddi sosyal çöküntü sendromu, kendini ihmal sendromu, senil squalor sendromu ve dağınık ev sendromu olarak da bilinir.
belirtiler
Durumun belirtileri değişir, ancak kendini ihmal belirtileri de dahil olmak üzere mevcut olabilecek bir dizi ortak özellik vardır.
Bunlar şunları içerir:
- Kötü içgörü veya kişisel hijyen, halk sağlığı veya güvenlik anlayışı
- Toplumun veya yabancıların güvensizliği
- Paranoya veya genel şüphecilik
- Apofite veya dekolmanı
- Aşırı sosyal kaygı
- Obsesif kompulsif eğilimler
- Ev eşyalarının ve atıkların aşırı biriktirilmesi veya toplanması
- Sağlıksız veya güvenli olmayan yaşam koşulları
- Kötü beslenme veya diyet
- Dış yardım veya müdahale kabul etme isteksizlik
- Tıp uzmanlarının ve ayarlarının korkusu veya güvensizliği
- Diğerlerine karşı düşmanlık ve saldırganlık
- Çarpık gerçeklik kavramı
- Dermatit passivata gibi rahatsızlıklara bağlı cilt rahatsızlıkları
İstifleme ve Diogenes sendromu arasındaki bağlantı
Diogenes sendromu “istif bozukluğunun özel bir tezahürü” olarak tanımlanmıştır. Antik Yunan filozof olan Diogenes, “utanç eksikliği” ve “sosyal örgütlenme için hor görme” gösterdiği söylenir.
Diogenes sendromu olan bir kişinin evi, o kadar kirli ve hijyenik hale gelebilir ki, benzer bir kültürel geçmişe sahip olanların, çevreyi temizlemek ve temizlemek için gerekli olduğunu düşünmeleri.
Diogenes Büyük İskender’e ne dedi?
Eski masallar, Büyük İskender’in Korint’i ziyaret ettiğinde, Diogenes’in saygılarını ödemeyen tek kişi olduğunu açıklıyor.
Onu güneşin altında yatan Alexander, onun için ne yapabileceğini sordu. Diogenes, “Benimle güneş arasında dururdum.”
Alexander, Diogenes’in büyüklüğünü düşündüğü şeye çarpmıştı ve daha sonra, eğer Alexander olmasaydı, Diogenes olmayı seçeceğini söyledi.
Benzer semptomları olan diğer durumlar
Diogenes sendromunun belirtileri ve semptomları genellikle aşağıdakiler gibi diğer tıbbi durumlardan ayırt etmek zordur:
- Syllogomania (istifleme)
- Şizofreni
- cinnet
- Frontotemporal demans
- Depresyon
- Obsesif kompulsif kişilik bozukluğu
- Alkolizm
Diogenes sendromunun anlaşılmasını geliştirmek için hala araştırmalar yapılmaktadır.
Durum hakkında bilinenlerin çoğu psikolojik vaka çalışmalarına dayanmaktadır. Bazı kaynaklar, tüm vakaların en az yarısının, önceden ruh sağlığı koşulları olmayan hastalarda ortaya çıktığını tahmin etmektedir.
Başka bir tıbbi durumla ilişkili olmadığında, Diogenes sendromu, sevilen birinin ölümü gibi travmatik veya stresli bir olay ile ortaya çıkabilir.
Bu dönemlerde, kişisel bakım gibi günlük faaliyetler kesintiye uğrar veya göz ardı edilir. Özbakım eksikliği, aşırı sosyal izolasyon ve ihmal, Diogenes sendromunu syllogomania’dan ayırt etme eğilimindedir.
Çok az spesifik araştırma mevcut olduğu için, Diogenes sendromuna bağlı sağlık, sosyal ve zihinsel komplikasyonlar yeterince anlaşılmamıştır.
Bununla birlikte, sendromun ölüm olasılığını arttırdığı düşünülmektedir.
tedavi
Diogenes sendromu için resmi bir tanı veya tedavi planı yoktur.
Bazı çalışmalar, bir hastanın sağlık ve psikolojik geçmişini derlemeyi ve bir sağlık durumu oluşturmak için fiziksel muayene, kan taraması ve organ fonksiyon testleri yapmasını önermektedir.
Bazı doktorlar da benzer semptomlara neden olabilecek diğer durumların varlığını dışlamak için görüntüleme testleri yapabilirler. Diğer doktorlar, sendromun temel nedenine ışık tutabilecek kişilik değerlendirmeleri yaparlar.
Şu anda, Diogenes sendromunu yönetmek için özel olarak tanınan veya önerilen herhangi bir ilaç veya tedavi seçeneği yoktur. Diğer tıbbi durumları tedavi etmek için tasarlanmış veya reçete edilen ilaçlar paranoya veya mani gibi semptomları hafifletmeye yardımcı olabilir.
Psikolojik faktörler de dikkate alınmalıdır, çünkü bunlar sıklıkla sendromun gelişmesine veya devamına yol açar. Agresif psikolojik terapi veya danışmanlık bazen gereklidir.
Bu tedaviler, sendromun altta yatan nedenini tedavi etmek için tasarlanmış diğer destek sistemleriyle birlikte en iyi şekilde çalışır. Örneğin, temizlik ve kişisel bakım hizmetleri semptomların şiddetini azaltmaya yardımcı olabilir.
Diogenes sendromu olan kişiler sıklıkla tıbbi kurumlardan korktukça, tedavi genellikle ev sağlığı veya toplum bakım çalışanları tarafından gerçekleştirilir. Etik ve yasal komplikasyonlar, hastaların tıbbi müdahaleyi reddettikçe tedaviyi zorlaştırabilir.
Kendi kendine hijyen ve güvenlik gibi konulardaki görüşler insanlar ve kültürler arasında değiştiği için, Diogenes sendromunun semptomlarının birçoğunun nesnel olarak değerlendirilmesi ve tedavi edilmesi de zor olabilir.
Diogenes sendromu vakaları, tüm ilgili kişiler tarafından aşırı hassasiyetle ele alınmalıdır. Bir hasta müdahalenin sonucu olarak saldırıya uğradı, yargılanır veya güvensiz hissederse, daha fazla yardımı reddetme ve önceki davranışlara dönme olasılıkları daha yüksektir.
Bakım verenler için ipuçları
Diogenes semptomu olan bir kişiye yardım etmek zor olabilir.
Durumu reddeden çoğu insan, aile üyelerinden ve yakın dostlardan bile yardımda bulunmaz.
İzolasyon ve sosyal kaygıya eğilim eğilimi, birçok Diogenes sendromu olgusunun tanımlanması ve tedavi edilmesi için uzun zaman alması anlamına gelir.
Anında veya zorla etkileşime giren kişiler genellikle durumun vakalarını ilk kez tespit ederler. Bunlar komşuları, yakın aile üyelerini ve zihinsel sağlık çalışanlarını içerir.
