Difteri hakkında bilmeniz gereken her şey

Difteri, genellikle burun ve boğazı enfekte eden bulaşıcı bir hastalıktır.

Damga işareti, boğazın arkasını kaplayan grimsi bir malzemedir. Batı dünyasında nadir görülür, ancak tedavi edilmezse ölümcül olabilir.

Difteri üzerine hızlı gerçekler:

• Tedavilerin ve aşıların geliştirilmesinden önce, difteri yaygındı ve 15 yaşın altındaki çocukları çok etkiledi.
• Difteri belirtilerinden bazıları, soğuk algınlığına benzer.
• Komplikasyonlar sinir hasarı, kalp yetmezliği ve bazı durumlarda ölümdür.
• Tanı, swab örnekleri ve laboratuvar testleri ile doğrulanır.
• Hasta yoğun bakımda izole edilir ve izlenirken antitoksin ve antibiyotiklerle tedavi yapılır.

Difteri nedir?

Difteri burun ve boğazda oldukça bulaşıcı bir bakteriyel enfeksiyondur. Rutin bağışıklama sayesinde, difteri dünyanın birçok yerinde geçmişin bir hastalığıdır. Son 10 yılda ABD’de sadece beş bakteriyel enfeksiyon vakası var.

Bununla birlikte, Hindistan’da olduğu gibi, daha düşük bir yükseltici aşı alımının olduğu ülkelerde, her yıl binlerce vaka kalmaktadır. 2014 yılında, Dünya Sağlık Örgütü’ne (WHO) dünya çapında bildirilen 7,321 difteri vakası bildirildi.

Difteri neden olan bakterilere karşı aşılanmamış kişilerde enfeksiyon, sinir problemleri, kalp yetmezliği ve hatta ölüm gibi ciddi komplikasyonlara neden olabilir.

Genel olarak, difteri ile enfekte olan insanların yüzde 5 ila 10’u ölecek. Bazı insanlar diğerlerine göre daha savunmasızdırlar, 5 yaşın altındaki veya 40 yaşın üstündeki enfekte kişilerde yüzde 20’ye varan ölüm oranı vardır.

Nedenler

Difteri olarak bilinen bakteriyel mikroorganizmanın neden olduğu bulaşıcı bir hastalıktır. Diğer Corynebacterium türleri sorumlu olabilir, ancak bu nadirdir.

Bu bakterinin bazı suşları bir toksin üretir ve bu difteri en ciddi komplikasyonlara neden olan bu toksindir. Bakteriler bir toksin üretirler, çünkü kendileri bir faj adı verilen belirli bir virüs türüyle enfekte olurlar.

Yayılan toksin:

• Proteinlerin hücre tarafından üretilmesini engeller.
• enfeksiyon yerinde doku yıkar
• zar oluşumuna yol açar
• kan dolaşımına alınır ve vücudun dokularına dağılır
• kalp iltihabına ve sinir hasarına neden olur
• düşük trombosit sayılarına veya trombositopeniye neden olabilir ve proteinür denen bir durumda idrarda protein üretebilir

Difteri nasıl yakalarsın?

Difteri yalnızca insanlar arasında yayılan bir enfeksiyondur. Ile doğrudan fiziksel temas bulaşıcıdır:

• damlacıkları havaya doğru nefes
• mukus ve tükürük gibi burun ve boğazdan salgılar
• enfekte cilt lezyonları
• Nadir durumlarda, enfekte olmuş bir kişinin yatak veya kıyafet gibi nesneleri kullandığı

Enfeksiyon, enfekte bir hastadan yeni bir insanda herhangi bir mukoza zarına yayılabilir, ancak toksik enfeksiyon genellikle burun ve boğazın kaplamasına saldırabilir.

belirtiler

Difteri özel belirtileri ve semptomları, ilgili bakteri türüne ve etkilenen bedenin alanına bağlıdır.

Tropik bölgelerde daha sık görülen bir tip difteri, solunum yolu enfeksiyonu yerine cilt ülserine neden olur.

Bu vakalar genellikle ağır hastalıklara ve bazen de ölüme neden olabilen klasik vakalardan daha az ciddi olmaktadır.

Klasik difteri olgusu, bakterilerin neden olduğu üst solunum yolu enfeksiyonudur. Bir gri psödomembran ya da bademcikler bölgesinin etrafında, burun ve boğazın iç yüzeyinde bir zar gibi görünen bir örtü üretir. Bu psödomembran da yeşilimsi veya mavimsi olabilir ve hatta kanama varsa siyah olabilir.

Psödomembran görülmeden önce enfeksiyonun erken özellikleri şunlardır:

• Düşük ateş, halsizlik ve halsizlik.
• boyunda şişmiş bezler
• Boyunda yumuşak dokunun şişmesi, ‘boğa boynu’ görünümü verir.
• burun akıntısı
• hızlı kalp atışı

Burun ve ağız arkasındaki bir boşlukta difteri enfeksiyonu olan çocukların aşağıdaki erken özelliklere sahip olma olasılığı daha yüksektir:

• mide bulantısı ve kusma
• titreme, baş ağrısı ve ateş

Bir kişi önce bakterilerle enfekte edildikten sonra, erken belirtiler ve semptomlar ortaya çıkmadan önce 5 günlük bir ortalama inkübasyon süresi vardır.

İlk semptomlar ortaya çıktıktan sonra, 12 ila 24 saat içinde, bakteriler toksik ise, bir psödomembran oluşmaya başlayacak:

• boğaz ağrısı.
• yutma güçlüğü
• Solunum güçlüklerine neden olan olası tıkanıklık

Eğer membran larinkse uzanırsa, ses kısıklığı ve havlayan öksürük, hava yolunun tamamen tıkanması tehlikesi gibi daha olasıdır. Zar ayrıca solunum sistemini aşağı doğru akciğerlere doğru uzatabilir.

Komplikasyonlar

Potansiyel olarak hayatı tehdit eden komplikasyonlar, toksin kan dolaşımına girdiğinde ve diğer hayati dokularda hasara yol açabilir.

Miyokardit veya kalp hasarı

Miyokardit, kalp kasının iltihaplanmasıdır. Kalp yetmezliğine yol açabilir ve bakteriyel enfeksiyonun derecesi ne kadar yüksek olursa, kalbe toksisite o kadar yüksek olur.

Miyokardit sadece kalp monitöründe görülen anormalliklere neden olabilir, ancak ani ölümlere neden olma potansiyeline sahiptir.

Kalp problemleri genellikle enfeksiyonun başlangıcından 10 ila 14 gün sonra ortaya çıkar, ancak problemlerin ortaya çıkması haftalarca sürebilir. Difteri ile ilişkili kalp sorunları şunlardır:

• Elektrokardiyograf (EKG) monitörde görünür değişiklikler.
• Kalp odalarının birlikte atmayı bıraktığı atriyoventriküler dissosiyasyon
• hiçbir elektrik atımının kalp boyunca ilerlemediği tam kalp bloğu.
• alt odacıkların dövülmesini anormal hale getiren ventriküler aritmiler
• Kalbin yeterli kan basıncı ve dolaşımını sağlayamadığı kalp yetmezliği

Nevrit veya sinir hasarı

Sinir iltihabı sinir dokusunun iltihabıdır ve sinirlere zarar verir. Bu komplikasyon nispeten nadirdir ve genellikle difteri ile birlikte olan ciddi bir solunum enfeksiyonu sonrası ortaya çıkar. Tipik olarak, durum aşağıdaki gibi gelişir:

1. Hastalığın 3. haftasında yumuşak damaktan felç olabilir.
2. 5. haftadan sonra göz kasları, uzuvlar ve diyafram felci.
3. Diyaframın felci nedeniyle pnömoni ve solunum yetmezliği ortaya çıkabilir.

Diğer yerlerde enfeksiyondan daha az ciddi hastalık

Bakteriyel enfeksiyon, deri gibi boğaz ve solunum sistemi dışındaki dokuları etkiliyorsa, hastalık genellikle daha hafiftir. Bunun nedeni, vücudun özellikle de sadece deriyi etkilemesi durumunda, toksinin daha az miktarını emmesidir.

Enfeksiyon diğer enfeksiyonlar ve cilt durumları ile birlikte olabilir ve egzama, sedef hastalığı veya impetigodan farklı görünmeyebilir. Bununla birlikte, derideki difteri, açık kenarları ve bazen de grimsi zarları olan merkezde deri bulunmayan ülserlere neden olabilir.

Diğer mukoza zarları, gözlerin konjonktiva, kadın genital dokusu ve dış kulak kanalı da dahil olmak üzere difteri ile enfekte olabilir.

Teşhis

Bir difteri olgusunu teşhis etmek için kesin testler vardır, bu nedenle semptomlar ve öykü enfeksiyondan şüphelenirse, teşhisi doğrulamak nispeten kolaydır.

Doktorlar, karakteristik zarı gördüklerinde şüpheli olmalı ya da hastalar açıklanamayan farenjit, boyunda şişmiş lenf nodları ve düşük dereceli ateş var.

Ses kısıklığı, damak felci veya stridor (yüksek teneffüs edilmiş solunum sesi) de ipuçlarıdır.

Difteri şüphesi olan bir hastadan alınan doku örnekleri, daha sonra toksisite için teşhis ve test için kültürlenen bakterileri izole etmek için kullanılabilir:

• Klinik örnekler burun ve boğazdan alınır.
• Tüm şüpheli vakalar ve yakın temasları test edilir.
• Mümkünse, psödomembranın altından swablar alınır veya membranın kendisinden çıkarılır.

Testler kolayca bulunmayabilir ve doktorların uzman bir laboratuvara güvenmesi gerekebilir.

tedavi

Tedavi erken verildiğinde en etkilidir, bu nedenle hızlı tanı önemlidir. Kullanılan antitoksin, dokularla bağlandığında ve hasara yol açtığı zaman difteri toksiniyle savaşamaz.

Bakteriyel etkilere karşı koymak için tedavi iki bileşenden oluşur:

• Antitoksin – aynı zamanda anti-diptoterit serum olarak da bilinir – bakteriler tarafından salınan toksini nötralize etmek için.
• Antibiyotikler – bakterileri yok etmek ve yayılmasını önlemek için eritromisin veya penisilin.

Solunum difteri ve semptomları olan hastalar, hastanedeki yoğun bakım ünitesinde tedavi edilecek ve yakından takip edilecektir. Sağlık personeli, enfeksiyonun yayılmasını önlemek için hastayı izole edebilir.

Bu, antibiyotiklerin seyrinin tamamlanmasından sonraki günlerde bakterilerin tekrar tekrar negatif sonuçlara dönüşüne kadar devam edecektir.

Tarihçe

İnsanlar binlerce yıldır difteri hakkında biliniyorlar. Zaman çizelgesi aşağıdaki gibidir:

• 5. yüzyıl BCE: Hipokrat hastalığı ilk tanımlayan kişidir. Mukoza zarında yeni bir tabaka oluşmasına neden olabileceğini gözlemler.
• 6. yüzyıl: Yunan hekim Aetius tarafından difteri salgınlarının ilk gözlemleri.
• 19. Yüzyıl Sonu: Difteri sorumlu bakteriler, Alman bilim adamları Edwin Klebs ve Friedrich Löffler tarafından belirlenir.
• 1892: Atlardan türetilen Antitoksin tedavisi, ilk olarak ABD’de kullanılır.
• 1920’ler: Aşılarda kullanılan toksoid gelişimi.

önleme

Aşılar, hemen hemen tüm ülkelerde difteri enfeksiyonunu önlemek için rutin olarak kullanılmaktadır. Aşılar, bir bakteri suşundan çıkarılmış saflaştırılmış bir toksinden türetilmiştir.

Rutin difteri aşılarında iki güçlü difteri toksoidi kullanılır:

• D: 10 yaşın altındaki çocuklar için daha yüksek dozda bir birincil aşı. Bu genellikle 3 dozda verilir – 2, 3 ve 4 aylıkken.
• d: 10 yaşın üstündeki çocuklarda birincil aşı olarak kullanılmak üzere düşük dozlu bir versiyon ve bebeklerde normal aşılamanın, tipik olarak 3.5 ila 5 yaş arasındaki birincil aşıdan yaklaşık 3 yıl sonra takviye edilmesi için bir güçlendirici olarak.

Modern aşılama programları, difteri ve tetanoz toksoidleri ve hücresel olmayan boğmaca aşısı (DTaP) olarak bilinen çocuklukta bağışıklamada difteri toksoid içerir.

Bu aşı, ABD Hastalık Kontrol ve Önleme Merkezleri (CDC) tarafından önerilen bir seçim seçeneğidir ve bazı çocukların DTaP aşısını neden alamaması veya beklemesi gerektiği de dahil olmak üzere daha fazla bilgi sunulmaktadır.

Dozlar aşağıdaki yaşlarda verilir:

• 2 ay
• 4 ay ve 4 haftalık bir aradan sonra
• 6 ay ve 4 haftalık bir aradan sonra
• 15 ila 18 aylık ve 6 aylık bir aradan sonra

Dördüncü doz 4 yaşından önce verilirse, beşinci, güçlendirici doz 4 ila 6 yaşlarında önerilir. Bununla birlikte, dördüncü primer dozun dördüncü doğum gününde veya daha sonra verilmesi durumunda bu gerekli değildir.

Bağışıklığı korumak için her 10 yılda bir, aşı yetişkin formu, tetanoz-difteri toksoidleri aşısı (Td) gerekebilir.