Bipolar bozukluk, ruh hali ve düşüncede aşırı dalgalanmalarla karakterize bir akıl hastalığıdır. Bipolar bozukluğu olan bir kişi, mani veya daha az şiddetli hipomani ve depresyon dönemleri arasında salınır.
Bipolar bozukluğun başlangıcı tipik olarak genç erişkinlik döneminde ortaya çıkar, ancak gençler ve çocuklar da teşhis edilebilir.
Çocuklarda bipolar için risk faktörleri
Birçok ruh sağlığı bozukluğuna benzer şekilde, bilim insanlarının ortaya çıkması için tek bir nedene işaret edememesiyle birlikte, bir takım iki kutuplu potansiyel nedenler vardır.
Aşağıdaki faktörlerden dolayı çocukların daha fazla risk altında oldukları düşünülmektedir:
- stres
- genetik
- ilaç ve alkol kullanımı
- Biyoloji
Stres, çocuklarda bipolar gelişiminde rol oynayabilir. Daha doğrusu, bir çocuğun bipolar bozukluğun gelişimine katkıda bulunan bir kişinin yüksek strese nasıl yanıt verdiği gösterilmiştir.
Bu nedenle, stresli durumlarda büyüyen çocuklar bipolar gelişme riski daha yüksek olabilir.
Genetik bipolar geliştirmek için başka bir risk faktörüdür. Bipolar bulunan bir aile üyesi olan bir çocuğun bozukluğu geliştirmesi daha olası olabilir. Ancak, bazı araştırmalar bunun kesin bir neden ve sonuç olmadığını ve bipolar bozukluğu olan bir ebeveynin hiçbir zaman hastalığı geliştiremeyeceğini göstermektedir.
Uyuşturucu veya alkol kullanımı, bir çocuğun bipolar bozukluk geliştirdiği olasılığını artırabilir. Bipolar bozukluğu olan bazı bireylerde de ilaç veya alkol bağımlılığı vardır.
Biyolojik farklılıklar, çocukluk döneminde bipolar bozukluk gelişme riskini artırmada da rol oynayabilir. Araştırmacılar, bipolar bozukluk tanısı konmuş çocukların ve yetişkinlerin beyinlerindeki aktivitelerde bir fark olduğunu bulmuşlardır.
belirtiler
Semptomlar bipolar tanısı konan kişiler arasında değişecektir. Bazı insanlar semptomları farklı derecelerde yaşayabilir ve semptomlar zamanla değişebilir.
Manik ya da daha az şiddetli hipomanik dönemler sırasında, bir kişi yüksek bir ruh hali ve enerji seviyesi yaşar. Mani ve hipomani belirtileri aşağıdakilerden en az üçünü içermelidir:
- artan enerji ve aktivite
- sıradışı konuşkanlık
- anormal derecede iyimser ruh hali
- artan distractibility
- ürkek reaksiyonlar
- öz-değer ya da güven duygusu arttı
- Uyku ihtiyacı ya da uyku yetersizliği
- kontrolsüz, hızlı tempolu düşünceler
- kötü karar verme
Depresif dönemlerde, bir kişi aşırı düşük seviyede yaşar. Depresif atak belirtileri aşağıdaki belirtilerden en az beşini içermelidir:
- çok uyuyor ya da uykusuzluk
- üzgün, umutsuz, boş ya da ağrılı hissetmek
- değersiz hissetmek
- uygunsuz suçluluk duygusu
- yavaşlatılmış davranış
- Normalde zevkli olanlar da dahil olmak üzere etkinliklere ilgi eksikliği
- ağırlıkta dalgalanmalar
- iştah azaldı veya arttı
- huzursuzluk
- yorgunluk
- enerji eksikliği
- intihar düşünceleri veya eğilimleri
- Düşünme veya konsantre olma yeteneği azaldı
Çocuklar ayrıca, sinirlilik belirtileri, aşırı öfke belirtileri gösterebilir ve beklenen fiziksel kilometre taşlarına ulaşamazlar, yaşa uygun boy ve kilo gibi.
Çocuklarda semptomların tanımlanması genellikle zordur. Çocuklar ve gençler ruh hali dalgalanmalarının doğal aşamalarından geçer, ancak bu duygudurum değişiklikleri genellikle bipolar bozukluktan daha azdır.
Stres veya travma bipolar benzeri semptomları da tetikleyebilir. Diğer bir dizi akıl sağlığı durumu da benzer semptomların ortaya çıkmasına neden olabilir.
Çocuklarda birlikte yaşam koşulları
Bir çocuğun bipolar bozukluğa ek olarak ek ruh sağlığı koşullarına sahip olması nadir değildir. Bazı durumlarda, ek zihinsel sağlık koşulları bipolar semptomları şiddetlendirebilir. Ne yazık ki, diğer koşullar tedaviyi daha az etkili hale getirebilir.
Bazı olası mevcut koşullar aşağıdakileri içerebilir:
- anksiyete bozukluğu
- anoreksiya gibi yeme bozuklukları
- uyuşturucu veya alkol kötüye kullanımı veya bağımlılığı
- kalp sorunları ve obezite dahil olmak üzere fiziksel sağlık sorunları
- dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu (DEHB)
- otizm
Teşhis
Bipolar bozukluğu olan çocukların teşhis edilmesi özellikle zordur.
Yüksek ve alçak olanların belirtileri genellikle ebeveynlerin, öğretmenlerin ve bakıcıların gelişimin normal parçaları olarak görünür. Bunları, diğer bozuklukların belirtileri gibi, hata yapmak da mümkündür.
Bir çocuğun bipolar bozukluk tanısı koyması için hem mani hem de hipomani ve depresif duygudurum belirtileri göstermesi gerekir. Ayrıca bipolar tanısı, bir çocuğun bipolar tiplerinden birine girmesini gerektirir.
Her biri kendi tanı ölçütlerine sahip olan birkaç tip bipolar bozukluk vardır:
Bipolar I bozukluğu, bir hipomanik veya depresif ataktan önce gelen ya da onu takip eden bir manik atakla karakterize edilir. Bazı durumlarda çocuk psikozu ya da gerçeklikten kopuşu yaşayabilir.
Bipolar II bozukluğu, bir kişinin en az bir major depresif atağı ve en az bir hipomanik atağı geçirdiğinde teşhis edilir. Bipolar II ile, bir insanın manik bir bölümü olamazdı.
Siklotimik bozukluk, bir kişinin en az 2 yıllık bir süre boyunca hipomani semptomları ve depresif belirtiler periyodları geçirdiği zaman ortaya çıkar. Çocuklarda, periyot en az 1 yıl olmak üzere kısaltılır.
Diğer tipler madde kullanımı veya başka bir tıbbi durumun neden olduğu mani veya depresif atak dönemlerini içerir. Aşırı alkol kullanımı ve multipl skleroz (MS) bipolar reaksiyonu tetikleyebilir.
tedavi
Bipolar bozukluk, ilaç ve terapi kombinasyonu ile tedavi edilir.
Bir doktor, her çocuk buna farklı yanıt verdiği için, kontrol altına alınmaya yardımcı olmak için bir dizi farklı ilacı deneyebilir. Bir doktor, doğru olanı bulmadan önce farklı türleri veya kombinasyonları denemeye ihtiyaç duyabilir.
Çocuk gelişmekte olan organlar, aynı zamanda ne kadar etkili ilaçların değiştiğini de değiştirebilir. Bir doktor, doğru dengeyi bulmaya yardımcı olmak için ilaçları sürekli olarak izleyecek ve ayarlayacaktır.
İlaç alırken, bir çocuk da bir terapist görmelidir. Terapi, duyguları konuşmanın yanı sıra davranışları yönetmeye yardımcı olabilir.
Bir çocuk veya genç nasıl desteklenir
Bipolar bozukluğu olan bir çocuğa yardım etmek bazen sinir bozucu ve zor olabilir. Bakıcıların ve ebeveynlerin, çocuğun kendini güvende hissetmesi ve desteklemesi için istikrarlı ve besleyici bir ortam sağlaması önemlidir.
Ebeveynler ve bakıcılar aşağıdakilerden bazılarını veya tümünü yapmayı düşünebilirler:
- Ruh halindeki değişimlerle sabırlı olun ve anlayışlı olun
- tedavi aramak ve takip etmek
- sorularla iletişimi teşvik etmek ve aktif olarak dinleyerek
- Tedaviler konusunda cesaretlendirici ve olumlu olmanın yanısıra, her zaman yan etkilerle ilgili endişeleri dinlerken, hayatı daha iyi hale getirebileceklerini vurgulamak
- Çocuğun eğlenmesini teşvik etmek ve yardım etmek
Ebeveynler ve bakıcılar doğru tedaviyi bulmanın biraz zaman alabileceğine dikkat etmelidir, ancak sevgi dolu ve destekleyici bir ev ortamı çocuğun veya gencin semptomlarını yönetmesine yardımcı olabilir.
