Bir çocuğun ayak parmaklarının içeriye doğru bakması, ebeveyn endişesine neden olabilir. Bununla birlikte, güvercin toynağı veya pediatrik intoleing olarak bilinen bu yaygın ve ağrısız durum, 2 yaşın altındaki çocuklarda çok sık görülür.
Bir veya iki ayakta olabilir. Durum genellikle müdahale olmadan kendini düzeltir.
Güvercin burnu genellikle rahminde gelişir veya genetik doğum kusurlarından kaynaklanır, bu yüzden bunu önlemek için çok az şey yapılabilir. Popüler inanışın aksine, güvercin ayaklarının önlenmesine yardımcı olan bilinen bir ayakkabı yoktur ve çıplak ayaklarda yürümeyi öğrenmenin bu durum üzerinde herhangi bir etkisi olduğunu gösteren hiçbir kanıt yoktur.
Nedenler
Güvercin toynasının üç olası nedeni vardır:
Metatarsus varus veya metatarsus adductus
Bu durumda, ayağın kavisli, yarım ay görünümü vardır. Ayağın ön kısmı ayağın ortasına doğru, ayak ve ayak bileği arkası normal ise. Bu tip bir güvercin toynağı normalde çocuğun anne karnındayken bulunduğu pozisyondan kaynaklanır.
Bu tip bir güvercin toynağı uteroda makat olan veya anneleri daha az amniyotik sıvıya sahip olan bebeklerde oldukça yaygındır. Bazı durumlarda, durumun bir aile öyküsü olabilir.
Bir doktor normal olarak çocuğu doğduktan sonra ayağını düzeltebilir ve çocuk büyüdükçe, daha fazla tedaviye gerek yoktur. İstenirse, bir ebeveyn de, bebeğin ayaklarını hafifçe, şeklin düzeltilmesine yardımcı olmak için günde birkaç kez gerebilir, ancak bu gerekli değildir.
Iç tibial torsiyon
İç tibial torsiyon, alt bacak kemiğinin veya tibianın içe doğru bükülmesinden kaynaklanır. Başlangıçta fark edilmez, genellikle bir çocuğun ilk yürümeye başladığı zamanla aynı görülür.
İç tibial torsiyonu olan çocuklar genellikle herhangi bir acı hissetmezler, ancak ebeveynler sıklıkla çocuklarının sıklıkla düştüğünü bildirir. Çocuk büyüdükçe, bu tip bir güvercin tokusu neredeyse her zaman kendini düzeltir ve çocuk normalde herhangi bir terapi, destek veya döküm gerektirmez.
Daha ciddi vakalarda ve çocuk 9 ya da 10 yaşına geldiğinde çözülmezse, iç tibia torsiyonu düzeltmek için ameliyat gerektirebilir. Prosedür, bükülmüş kemiği kesmeyi ve ayak gergisini yapmak için yeniden takmayı içerir.
Femoral anteversiyon
Bu tip bir güvercin toynağı çok yaygındır. Çocukların yüzde 10’unu etkiler. Femur olarak bilinen üst bacak kemiği, kalça ekleminde içe doğru aşırı döndürülür. Bu, doğumdan önce kalçalara stresin neden olduğu için kaynaklanmaktadır.
Bu tip içe çekme normalde 8 yaşına kadar temizler. Bu yaştan sonra devam ederse, çocuğun düzeltici cerrahiye ihtiyacı olup olmadığını belirlemek için bir ortopedi cerrahı danışılmalıdır.
Bazı durumlarda, daha zayıf kalça kemikleri olan çocuklar güvercin toe gelişebilir. Bu kızlarda daha yaygındır. Zayıf kasları ve tendonları olan çocuklar da güvercin burnu geliştirebilirler. Bununla birlikte, bir çocuğun bacak ve kalça kasları doğal olarak zamanla daha da güçlendikçe, bu iki güvercin parmağı her ikisi de ortadan kalkma eğilimindedir.
Farklı yaş grupları
Güvercinli çocuklarda, ayak ve ayak parmakları genellikle içe doğru bakmış gibi görünürler, ancak çeşitli yaşlardaki çocuklarda farklı görünebilir.
Güvercin ayak parmağı aşağıdaki gibi görünebilir:
- Bebekler: Ayağın ve ayak parmaklarının ön kısmı genellikle ayağın ortasına doğru bükülür. Bebeğin ayaklarının dış kısmı genellikle yarım ay şeklindedir. Çoğunlukla, bu her iki ayakta da ortaya çıkar.
- 1 ila 3 yaş arası bebekler: En yaygın olarak yeni yürümeye başlayan çocuklarda görülen güvercin normalde, shinbone’un içe doğru döndüğü tibial torsiyonun sonucudur. Bu yaş grubundaki güvercin toynağı olan bir çocuk bowlegged görünebilir.
- 3-10 yaş arası çocuklar: Bu yaş grubunda femoral anteversiyon en sık görülen güvercin tomurcukudur. Bu çocuklar genellikle dizlerinin içe doğru gittiği bir “w” pozisyonda oturmayı tercih ederler.
Çocuklar yürümeye başlarken güvercin toynağı biraz farklıdır. Sıklıkla, nedeni ayağa değil bacağından kaynaklanır ve çocuğun ayak parmakları birbirine bakacak gibi görünür.
Ne zaman doktora görünmek
Normalde doktora gitmeye gerek yok. Bununla birlikte, eğer güvercin toynağı bir çocuğun 8 yıla ulaştığı zaman hala belirgindir veya çocuğun normalden daha sık düşmesine neden olursa, doktora başvurulmalıdır. Ebeveynlerin çoğu, çocuklarının rutin muayenelerinin bir parçası olarak güvercin ayakları ile ilgili tıbbi tavsiye alırlar.
Teşhis
Güvercin ayak parmağı teşhisi, çocuğun sahip olduğu güvercin tipine bağlıdır. Bu durumu teşhis etmek için basit bir fizik muayene gerekebilir. Bazı durumlarda, X-ışınları ve diğer görüntüleme gerekli olabilir.
Metatarsus varus ya da metatarsus adduksus için, muhtemelen yenidoğanın doğum sonrası muayenesi sırasında tanı çok erken olabilir. Basit bir fizik muayene yeterli olacaktır. Doktor aynı zamanda nedeni olabilecek kalça ile ilgili sorunları da dışlamalıdır.
İç tibial torsiyon genellikle çocuk yürümeye başlayana kadar ortaya çıkmaz, bu nedenle en erken tanı 1 yaşından biraz önce olabilir. Tanı genellikle bebeğin bacaklarının fiziksel muayenesi sırasında olur. Teşhis edilirse, doktor bacakların ölçümlerini alacaktır.
Çocuğun 4-6 yaş arasında olması durumunda, femoral anteversiyon sıklıkla teşhis edilir. Bu normalde bir fizik muayene ve çocuğun ve ailenin tıbbi öyküsünün gözden geçirilmesi ile başlar.
tedavi
Güvercin ayak parmaklarının çoğunu tedavi etmek kolaydır. En yaygın tedaviler zaman, normal büyüme ve güvencedir. Normal olarak, çok az veya hiç müdahale gerekmez.
Daha fazla tıbbi müdahale gerekirse, tedavi şunları içerebilir:
- Kemiklerin veya ayakların pozisyonunu yavaşça düzelten bacaklar için diş telleri
- Ayağın şeklini düzelten kalıplar
- Güvercin ayaklarına neden olan kemiklerin konumlarını düzeltmek için cerrahi
Bir doktor veya terapist, bu bölgelerdeki zayıflığın güvercin ayak parmağı üzerinde bir miktar etkisi olabilirse, bacak ve kalça kısımlarına dikkat çeken ek terapiler önerebilir.
Güvercin ayaklarının çoğu zaman içinde kendi kendine çözüldüğü için, çoğu doktor erken müdahale etmeyi önermez. Çoğunlukla, izleme ve gözlem önereceklerdir.
Güvercin ayakları olan çocuklar egzersiz yapabilir
Güvercin toynağı olan çocuklar normal egzersiz yapabilir ve bu durum nadiren herhangi bir acıya neden olur. En sık karşılaşılan sorun, çevrilmiş kemiklere sahip çocukların, egzersiz yaparken diğer çocuklardan daha düzenli olarak yolculuk yapabilmeleridir. Çoğu durumda, çocukların yürüdüğü basit yürüyüş, koşma ve diğer doğal aktiviteler en iyi günlük egzersizlerdir.
