Bir kan basıncı hormonu nasıl kilo aldırır?

Obezite ile mücadelede yeni stratejilerin ortaya çıkarılması, durumun giderek artan bir halk sağlığı sorunu olduğu göz önünde bulundurulduğunda, araştırmacıların kilit odak noktasıdır. Şimdi, yeni bir çalışma renin-anjiyotensin sisteminin – kan basıncını düzenleyen hormon sisteminin – aşırı kilo alımını nasıl destekleyeceğine ışık tutuyor. Bu keşif, obezite tedavisi için potansiyel bir hedef sunuyor.

Iowa Üniversitesi’nde farmakoloji profesörü ve çalışma arkadaşları, dergide yer alan çalışmalarını yayınlayan üst düzey çalışma yazarı Justin Grobe.

Renin-anjiyotensin sisteminin (RAS) kan basıncı kontrolündeki rolü iyice yerleşmiş olsa da, önceki çalışmalar RAS’ın enerji dengesi ve metabolizmasında da rol oynadığını ve hormon sisteminin kiloyu etkilediğini düşündürmektedir.

Grobe ve meslektaşlarına göre, RAS’ın kilo alımını veya kilo kaybını teşvik edip etmediği vücudun aktif olduğu yere bağlıdır. Örneğin, RAS beyinde oldukça aktif ise, kilo kaybına yol açan, istirahat metabolizmasını hızlandırarak enerji harcamasını arttırır.

Bununla birlikte, eğer periferik RAS aktivitesi artarsa ​​- yani, vücudun geri kalan kısmında dolaşan RAS hormon anjiyotensin düzeylerinin yüksek olması – istirahat metabolizmasını azaltarak kilo almasına neden olur. Obez bireylerde sıklıkla periferik RAS bulunur.

“Çok basit bir seviyede, beyin RAS’ı metabolizma üzerindeki gaz pedalı ve sürücü olarak anjiyotensin ile fren olarak çevresel (sirkülasyonlu) RAS olarak düşünebilirsiniz,” diye açıklıyor Grobe.

Grobe ve meslektaşları yaptıkları çalışma için, periferik RAS’ın, bu süreci durdurabilecek bir stratejiye daha yaklaştırmak amacıyla, istirahat metabolizmasını azaltma mekanizmalarını araştırmak üzere yola koyuldu.

Periferik RAS azaltılmış termojenez yoluyla obeziteyi artırır

Ekip, genetik olarak modifiye edilmiş farelerde, aşırı derecede yüksek RAS aktivitesine sahip olduğunu analiz etti.

Kontrol fareleri ile karşılaştırıldığında, genetik olarak değiştirilmiş fareler, aynı diyet ve fiziksel aktivite seviyelerine sahip olmalarına rağmen, daha fazla istirahat metabolik hızı ve kilo kaybına sahipti.

Obezite ile ilgili hızlı gerçekler

• Obezite Amerika Birleşik Devletleri’nde yaklaşık 78.6 milyon yetişkin etkiler
• Obezite kalp hastalığı, inme, tip 2 diyabet ve bazı kanser türlerini riske sokar.
• 2008 yılında obezite için tıbbi maliyetler 147 milyar dolardı.

Obezite hakkında daha fazla bilgi edinin

Her iki fare grubunun yağ dokusunun analizinde, araştırmacılar genetik olarak değiştirilmiş farelerin kalçalarındaki subkütanöz yağın ısı üretimini (veya termojenez) arttığını ve iç organları çevreleyen visseral yağların olmadığını göstermiştir.

Deri altı yağı, doğrudan deri altındaki yağ anlamına gelir ve bazı sağlık profesyonelleri tarafından “sağlıklı” bir yağ olarak kabul edilir. Bununla birlikte, karın bölgesinde derinlerde depolanan viseral yağ, diyabet ve kalp hastalığı gibi obezite ile ilişkili hastalıklar riskini arttıran “sağlıksız” bir yağ olarak kabul edilir.

Daha sonra ekip, farelerin deri altı yağ hücrelerinde anjiyotensin II tip 2 (AT2) olarak adlandırılan bir reseptörü aktive etti. Periferik RAS arttırıldığında AT2 normal olarak aktive edilir.

AT2 reseptörü aktive edildikten sonra, araştırmacılar farelerde diyet veya gıda alımında herhangi bir değişiklik yaşamalarına rağmen kilo aldıklarını bulmuşlardır.

Detaylı olarak, AT2 aktivasyonunun, deri altı yağ hücrelerinde UCP1 adı verilen bir proteinin üretimini düşürdüğünü bulmuşlardır; bu, titremeyen termojenezin anahtarıdır. Ekip, UCP1 seviyelerinin düşük olmasının yağ hücrelerinin ısı üretme yeteneğini bozduğunu belirtiyor.

“Yağ hücresi termojenik doku ise (kalori yakarak ısı üreten), daha büyük bir motora sahip olabilirsiniz veya daha büyük bir etki yaratmak için gaz pedalına daha fazla itebilirsiniz” diyor Grobe. “Çalışmamız, anjiyotensinin, motorun boyutunu (UCP1 miktarı), gaz pedalının ne kadar zorlandığını değil, modüle ettiğini gösteriyor.”

Genel olarak, araştırmacılar bulgularının artmış periferik RAS aktivitesinin – artmış anjiyotensin seviyeleriyle – AT2 aktivasyonu ve bozulmuş termojenez yoluyla obeziteyi desteklediğini ileri sürdüğünü ileri sürüyorlar.

“Birden fazla yolla, AT2 reseptörünün aktivasyonu [periferik RAS’ı artırarak], hücrenin ısıyı yapma kapasitesine müdahale etmektir.

Obezite sırasında periferik anjiyotensinin yükseldiği klinik gözlemle tutarlıdır. Bu muhtemelen, aşırı anjiyotensinin obeziteyi sürdürdüğü mekanizmalardan en az biridir. Çünkü vücudun beden büyüdükçe metabolizmasını yavaşlattığını söylüyor.

Justin Grobe, Ph.D.

Yazarlar, RAS’ın kilo alımını nasıl etkilediği konusundaki bu anlayışın, obezite ve bununla ilgili komplikasyonlar için yeni tedavilerin yolunu açabileceğini söylüyorlar.

İyi hidrasyonun kilo alımını nasıl önleyebileceğini öğrenin.