Bipolar bozukluğu olan kişilerin rulet çalan bir deneyinde beyin taramaları, beyinlerinin “ödül merkezlerinin” daha önce manik depresyon olarak bilinen psikiyatrik bozukluk olmayan insanlardan daha fazla aktif hale geldiğini ortaya çıkardı.
Dergide yayınlanan araştırmada, haznenin ve hazzın, nucleus accumbens’in içerdiği bilinen beynin bir kısmının tepkisini izlemek için işlevsel MRG taramaları kullanıldı.
Bu merkez bizi kısa vadede tatmin edici sonuçlar getiren kararlar almaya itmektedir, ancak bipolar bozukluğu olan bireylerde risk alma konusunda daha aktif olduğu gösterilmiş, İngiltere’nin Manchester ve Liverpool üniversitelerinden nörobilimcileri rapor etmiştir.
Manchester Üniversitesi’nden bilişsel bir nörobilimci olan Prof. Wael El-Deredy, bipolar ile yaşayan insanlar için bu yanıtın aşırılık ve dezavantajları olduğunu söylüyor. Diyor:
“Bipolar bozukluğu olan kişilerin ödülden aldıkları büyük vızıltı, iki ucu keskin bir kılıçtır.
Bir yandan, insanların bu teşhisteki bir çok insan tarafından elde edilen başarıya katkıda bulunabilecek hedeflerine ve emellerine yönelik çaba sarfetmelerine yardımcı olur.
Bununla birlikte, bir maliyete varıyor: Bu insanlar, karar verirken ve bu eylemlerin uzun vadeli sonuçlarına göre daha kısa sürede daha fazla ödüllendirilebilirler. “
Bipolar bozukluğu olan beyinler, beynin bir başka, daha az ilkel alanının da farklı bir tepki verdiğini gösterdi. İnsanlarda oldukça gelişmiş olan ve bilinçli düşünebilme kabiliyetimizle ilişkili prefrontal korteks, bipolar bozukluğu olmayan “güvenli kumarlara karşı ve riskli olanlardan uzak” olan katılımcıların dürtülerini yönlendirmede daha etkili olmuştur.
Kontrol denekleri için beynin bu kısmı, genel sonuçların en üst düzeye çıkarılması lehine, kararları ödüllendirmeye yönelik arzuları daha iyi bir şekilde ortaya koydu.
Liverpool Üniversitesi’nde psikoloji uzmanı Prof. Richard Bentalla şöyle diyor: “Bu çalışma, şimdiye kadar, çok fazla psikiyatrik bir bozukluğa yol açan psikolojik mekanizmaları daha iyi anlamak için nörobilimin yeni araçlarını nasıl kullanabileceğimizi gösteriyor. anlaması zor.”
King College Londra Psikiyatri Enstitüsü’nde çalışan Manchester ekibinden bir psikolog olan Dr. Liam Mason, araştırma ifşaatlarının bilimsel tedavileri takip etmesini sağlayacağını söylüyor.
“Beynin hedeflerin takibini düzenlemek için nasıl çalıştığını anlamak, bipolar bozukluk için daha iyi tedaviler tasarlamamıza, değerlendirmemize ve izlememize yardımcı olacaktır” diyor.
Hedeflerin riskli takibi
Bipolar bozukluk, duygudurum bozukluğu ile sonuçlanır ve tanısı olan kişiler, öngörülemeyen depresyon ve mania atakları yaşarlar. Mania, genellikle çok riskli davranışlara yol açan yoğun heyecan ve sinirlilik dönemleri üretir.
Yazarlar not:
“Bipolar bozukluk, hedeflerin elde edilmesini düzenleyen belirgin bir zorunluluk ile karakterize edilir, sırasıyla hedefe ulaşma ve başarısızlığa bağlı manik ve depresif atakların başlangıcı ile.
Her ne kadar özellikle mani sırasında yükselmiş olsa da, dürtüsellik bozukluğun özel bir özelliğini temsil etmektedir ve ruh hali bölümleri boyunca ödül beklentilerinin ve sonuçlarının değiştirilmiş frontostriatal işlemlerinin kanıtı vardır.
Çalışmaya alınan hastalar ötimik bir fazdaydı, ne depresyonda, ne de maniumda ve antipsikotik almadılar, böylece ilaçlar sonuçları etkilemiyordu.
Remisyonda bipolar bozukluğu olan 20 kişi, aynı yaş, cinsiyet ve eğitim düzeyine sahip 20 sağlıklı kontrol denekiyle eşleştirildi.
Tüm katılımcılar 18-45 yaşları arasındaydı ve mevcut alkol sorunu ya da yeni madde kullanımı yoktu.
Yüksek ve düşük bahisler
Fonksiyonel MRI yapılırken gerçekleştirilen görev, bir rulet kumarına üç zaman aşamasını içeren beyin aktivitesini değerlendirmek için kullanıldı:
- seçim
- umma
- Sonuç.
Bu karar verme ve sonuçtaki ödül beklentisi ve makbuzu, iki ihtimal olasılığına ve iki pay oranına karşılık geldi:
- Güvenli, yüksek olasılıkla ödül (% 75)
- Riskli, düşük ödül şansı (% 25)
- 3 sterlin düşük hissesi
- 9 sterlin yüksek hissesi.
Her denemenin başında katılımcılara güvenli veya riskli koşullar sunulmuş ve seçim aşamasında payın büyüklüğü açıklanmıştır. Katılımcılar sonunda gerçek kazançlarını ödeyeceklerini biliyorlardı.
Rulet oyununda, her biri yaklaşık 6 dakika 8 koşu yapıldı ve katılımcılar için toplam 272 deneme yapıldı. Olasılıklar ve kazıklar her bir koşuda eşit olarak dağıtıldı.
Sonuçlar, örneğin, beklenmedik aşamada, prefrontal korteksin tüm katılımcılarda “ödül olasılığını yüksek olasılıklar ve daha büyük büyüklük olasılıkları için” daha etkin olduğunu gösterdi. Yazarlar bunun, beynin bu bölümünde “ödülleri maksimize etmenin yüksek mertebeden hedefi ile uyum sağlama” konusundaki faaliyetle tutarlı olduğunu söylüyorlar.
Bununla birlikte, bipolar bozukluk grubunda, olasılığın etkisi azaltılmış, böylece yüksek olasılıklı olasılıklar için bu hastalar “prefrontal korteks aktivasyonunda daha küçük bir artış göstermiştir”.
“Yazarlar bipolar bozukluğu olan hastalar,” yazarlar “kazançlar için daha güçlü bir alt-sıra tercihi ile tutarlı olarak kazançlara değil, daha güçlü tepki verdi.”
