Diş kaybının fiziksel ve zihinsel gerilemede inolder erişkinlerle bağlantılı gibi göründüğünü keşfeden araştırmacılar, ileri yaşta düşüşün erken bir belirteci olabileceğini düşündürmektedir.
Birleşik Krallık’taki University College London (UCL) takımı, İngiltere’deki 60 yaş ve üzerindeki yaşayan yetişkinlerden 3.100’den fazla kişiden gelen verileri analiz ettikten sonra sonuçlarını nasıl çizdiklerini açıklıyor.
Veriler, İngiliz Uzun Dönemli Çalışma Çalışmasından (ELSA) geldi ve araştırmacıların, kendi dişlerinden hiçbirinin doğal dişleri olmayan eşdeğerleri olan katılımcıların hafıza testleri ve yürüme hızları açısından karşılaştırmasını sağladı.
Analiz, tüm doğal dişlerini kaybetmiş olan deneklerin, doğal dişler ile karşılaştırıldığında, her iki saatte ve yürüyüşte yaklaşık% 10 daha kötü performans gösterdiğini göstermiştir.
UCL’nin Epidemiyoloji ve Halk Sağlığı Anabilim Dalı lider yazarlarından Dr. Georgios Tsakos, bulguları şöyle özetliyor:
“Diş kaybı, özellikle de yaşları 60-74 arasında olan yaşlılarda zihinsel ve fiziksel düşüşün erken bir belirteci olarak kullanılabilir.”
Araştırmacılar, yaş, cinsiyet, sigara içme, içicilik, depresyon, fiziksel sağlık ve – özellikle – sosyoekonomik durum (gelir, eğitim ve meslek) gibi çok çeşitli faktörleri hesaba katınca, toplam diş kaybı ile daha zayıf bellek performansı arasındaki bağlantı önemsiz hale geldi. .
Bununla birlikte, tüm bu enfluanserler dikkate alındığında toplam diş kaybı ile daha yavaş yürüme hızı arasındaki bağlantı anlamlı kalmıştır; Doğal dişleri olmayan insanlar hala dişlerinden bazılarına sahip olan akranlarına biraz daha yavaş yürüdüler.
Araştırmacılar ayrıca, tüm doğal dişleri kaybetme ile daha zayıf hafızaya sahip olma ve 10 yıl sonra yavaş hızlanma arasındaki bağlantıya da baktılar. Bu, 60-74 yaşları arasındaki yetişkinlerde 75 ve üzeri yaştakilere göre daha kuvvetliydi.
Nedeni ne olursa olsun, diş kaybı daha sonraki yaşamda daha hızlı düşüş için bir belirteç olabilir.
Tsakos, diş kaybının nedenlerinin ve zihinsel ve fiziksel gerilemenin genellikle sosyoekonomiye bağlı olduğunu ve “toplumun en fakir üyelerinin teorisini ve genel sağlığını geliştirmek için eğitim ve refah gibi daha geniş toplumsal belirleyicilerin önemini” vurguladı.
Ancak, zihinsel ve fizyolojik fonksiyonlarda diş kaybı ve gerileme arasındaki bağlantının altta yatan nedenlerinden bağımsız olarak, yetişkinlerde aşırı diş kaybının fark edilmesi, daha sonraki yaşamda daha hızlı bir risk altında olanları tespit etme şansını artırır.
“Bu düşüşü etkileyebilecek pek çok faktör var” diyor, “değişime müsait yaşam tarzı ve psikososyal faktörler gibi”.
Ağustos 2014’te Uluslararası Dişhekimliği ve Amerikan Dişhekimliği Dernekleri Birliği (IADR / AADR) tarafından yayınlanan bir makalede, son 50 yılda ABD’de diş kaybında dik bir düşüş olurken, zengin ve fakir arasındaki kontrast şu anda güçlü.
Günümüzde ABD’de yüksek gelirli hanehalklarında toplam diş kaybı nadir görülen bir durumdur; Yazarlar, orantısız derecede yüksek yoksulluğa sahip devletlere sözleşme yapmışlardır.
Periodontal veya diş eti hastalığı, yetişkinler arasında en yaygın diş kaybının nedenidir. Disease Control and Prevention (CDC) Merkezleri tarafından yapılan bir 2012 araştırması, ABD’deki yetişkin popülasyonun yaklaşık yarısının, hafif ila şiddetli arasında değişen durumlarda periodontal hastalığı olduğunu tahmin etmektedir.
Yaygınlık, yoksulluk sınırının altında yaşayanlarda (% 65’in üzerinde), lise eğitiminden daha az olanlarda (yaklaşık% 67) ve yaşlı Amerikalılar arasında (yaklaşık% 70), CDC’ye dikkat çekmektedir. 65 yaş ve üstü yaşlı Amerikalılar arasında yaygınlık oranı% 70 civarındadır.
