Yavaş yürüme ya da daha değişken bir adım ve ritim gibi yürüyüşlerdeki değişiklikler, bu hafta yapılan bir konferansta, araştırmacıların nöropsikolojik testlerde bu değişiklikler görülmeden önce, Aclheimer’e dönüşebilen zihinsel bozuklukların erken belirtileri olabilir. Ingait değişikliklerinin teşhis edilmesinin, doktorların bilişsel gerileme testine başlaması için alarm verebileceğini öne sürüyorlar.
Kanada, Vancouver’da 19 Temmuz’a kadar devam eden 2012 Alzheimer Birliğinin Uluslararası Konferansı’nda (AAIC) sunulan bir dizi çalışma, ilk olarak hastalığa fiziksel değişimleri bağlamasıdır. Araştırmacılar yürüme desenindeki değişikliklerin bilişsel bozukluklardan önce bile ortaya çıkmaya başladığını öne sürüyorlar.
Yürüyüş Analizi Erken Belirtileri Tespit Etmenin Ucuz Yolu Olabilir
Alzheimer Derneğinin Başhekimliği ve Bilimsel Sorumlusu William Thies, basına yaptığı açıklamada, bebek boomer kuşağının demans ve Alzheimer için yaş aralığına yaklaştıkça, doktorların erken belirtilerin giderek daha fazla farkında olmaları gerektiğini söyledi.
“Bu çalışmalar yürüyüş değişikliklerini gözlemlemenin ve ölçmenin daha fazla bilişsel değerlendirme ihtiyacını işaret etmek için değerli bir araç olabileceğini ileri sürüyor” dedi.
“Hastaları ile sınırlı zaman geçiren yoğun doktorlar için, bir kişinin yürüyüşündeki bozulmanın ve diğer değişikliklerin izlenmesi ideal bir teknoloji gerektirmediğinden veya değerlendirmek için çok zaman harcadığından dolayı idealdir. Bu nispeten basit ve basittir” diye ekledi. .
Yürüyüşteki değişikliklerin bilişsel bozukluklara bağlanması yeni değildir: fakat bu çalışmalara kadar, yürüyüşün hangi özelliklerinin (örneğin hız, ritim ordansı, adım uzunluğu) gelecekteki bir bilişsel gerileme ile bağlantılı olabileceği çok net olarak açıklanmamıştır.
Yürüyüş Kadansı, Hız ve Genlik
Çalışmalardan birinde, ABD’de Mayo Clinic Ageing (MCSA) Çalışması’nda çalışan Rodolfo Savica ve meslektaşları, yaklaşık 15 ay arayla iki farklı klinik ziyarette 1.300’ü aşkın kişinin yürüyüş paternlerini kaydettiler.
Bu ziyaretler sırasında, katılımcılara ayrıca zihinsel işleyişin dört alanını değerlendiren bir nörolojik ve nöropsikolojik test bataryasına maruz kaldılar: hafıza, yönetici, dil ve görsel uzamsal. Katılımcıların 158’inde MCI (hafif kognitif bozukluk) ve 11’i demans tanısı aldı.
Araştırmacılar, bilgisayar tabanlı bir araç olan GAITRite’ı kullanarak katılımcıların kalıplarındaki değişiklikleri analiz ettikleri zaman, daha düşük bir tempoya sahip olanları bulmuşlardı, adım uzunluğunun hız ve zaman aralığı genel biliş, bellek ve yürütme işlevinde daha büyük düşüşler gösterdi:
Savica, “Azaltılmış yürüyüş hızı, kadans ve adım uzunluğu ile toplumumuzda hem küresel hem de alana özgü bilişsel gerileme arasındaki ilişkiyi gözlemledik” dedi.
“Bu sonuçlar yürüyüş değişikliklerinin bilişsel bozukluğun erken bir belirleyicisi olarak olası bir rolünü destekliyor” diye ekledi.
Adım Hız ve Değişkenlik
İsviçre’de yapılan bir başka çalışma, yürüyüş özelliklerinin ölçümlerini analiz etmiş, aynı zamanda adım hızını ve değişkenliği bilişsel uyumluluğunu izleyebileceğini ileri sürmüştür.
Basel Hareketlilik Merkezi’nden Stephanie A Bridenbaugh ve meslektaşları, Basel Hafıza Kliniği ve Basel Hareketlilik Merkezi’ne katılan ortalama yaş 77 yaşlarındaki 77 hastadan ve Basel kohort çalışmasında yer alan bilişsel olarak sağlıklı gönüllülerden oluşan bir grubu takip ettiler. 2007’den 2011’e.
Katılımcılar yaklaşık 30.000 adet birbirine bağlı basınç sensörüne sahip 10 metrelik bir elektronik pistte yürüyüş yaparak yürüyüş analizi yaptılar. Yürüme görevinin üç aşamasını yaptılar: bir ve iki ikili.
Tek yürüyüş görevinde, tek yapmaları gereken sadece normal olarak elektronik pistte yürümekti. İkili bir görevde, normal bir şekilde yürüdüler, ama aynı zamanda yüksek sesle geri saydılar, ve diğer yandan, normal olarak yürüdüler ve gösterildikleri hayvanların adlarını çağırdılar.
Verileri analiz etmek için, araştırmacılar tanıya göre katılımcıları gruplara koydu: bilişsel olarak sağlıklı, hafif bilişsel bozukluklar (MCI) veAlzheimer demansı (hafif, orta ve şiddetli).
Katılımcıların yürüyüşlerinin bilişsel işlevleri azaldıkça daha yavaş ve daha değişken bir hal aldıklarını bulmuşlardır. Tüm gruplar için, normal çalışma ile karşılaştırıldığında, ikili hızlar sırasında yürüme hızları daha yavaşdı.
Bridenbaugh şöyle dedi: “Alzheimer demansı olanlar MCI’dekilerden daha yavaş yürüdüler, bu da bilişsel olarak sağlıklı olanlardan daha yavaş yürüdüler.”
“Bir yürüyüş analizi, hastanın bilişsel durumunu teşhis etmek için kapsamlı bir nöropsikolojik değerlendirmenin yerini almayacaktır. Ancak, yürüyüş analizi, tanıya yardımcı olmak ve tedavi etkilerini veya hastalık ilerlemesini kaydetmek için önemli bir araç olabilir,” diye ekledi.
Hollanda, ABD ve Japonya’dan Diğer Bulgular
Başka bir çalışmada, Hollanda, Rotterdam’daki Erasmus Tıp Merkezi’ndeki araştırmacılar, belirli bilişsel işlevlerin yalnızca yürüyüşün gidiş yönleriyle ilişkili olduğunu bulmuşlardır. Örneğin, işlem bilgisinin hızı yürüyüş ritmi ile ilişkilendirildi, yürütme fonksiyonu hız ve değişkenlik ile ilişkilendirilirken, bellek yürüyüşün herhangi bir özel yönüne bağlı değildi. Araştırmaları, Rasterdam Çalışmasında yer alan 48 yaş üzeri 1.200’den fazla insanı içeriyordu.
ABD’den yapılan bir çalışmada, araştırmacılar sürekli ev içi izlemenin yürüyüşleri tek bir testten daha doğru değerlendirmenin yolu olabileceğini bulmuşlardır. Portland’daki Oregon Sağlık ve Bilim Üniversitesi’nden LisaSilbert, 19 demanssız gönüllü ile çalıştı ve yaşlılarda tek bir zaman noktasında mayover-tahmini yürüyüş yeteneği ile yürüme hızını buldu.
Silbert, “Verilerimiz sürekli ev içi izlemenin yürüme hızının daha doğru bir yansımasını sağlayabileceğini ve gelecekteki bilişsel gerileme ile ilişkili motor değişimlerini tespit etmede daha hassas olabileceğini gösteriyor” dedi.
Japonya, Sendai, Tohoku Üniversitesi Tıp Fakültesi’ndeki araştırmacılar, demansın şiddetinin artmasıyla yürüyüş hızının önemli ölçüde azaldığını buldular. Japonya’da 75 yaş ve üzerinde yaşayan 525 toplumu barındıran kişilerde yaptıkları çalışmada, MRI kullanarak beyin atrofisini ölçtüler ve bellek ve navigasyon için yaygın bir ağda bir merkez olarak hizmet veren entorhinal korteksin foundatrofisi önemli ölçüde önemliydi. gaitvelocity ile bağlantılı.
Catharine Paddock PhD tarafından yazıldı.
