Bilim adamları, kısa patlamalarda düşük oksijen seviyelerinin solunmasının, omurilik yaralanmaları olan kişilerin hareketliliğini artırmaya yardımcı olabileceğini keşfettiklerini söylüyor. Bu dergide yayınlanan bir araştırmaya göre.
Omurilik zedelenmesi (SCI), sırttaki omuriliğe bağlı sinirlerde bozulma olarak tanımlanır. Sinirler hasar gördüğünde, bu, vücutta azalmış hissi ve yürüyememe gibi hareket kabiliyetini azaltabilir.
Ulusal Omurilik Yaralanma İstatistiği Merkezine (NSCISC) göre, her yıl ABD’de yaklaşık 12.000 yeni omurilik hasarı vakası bulunmaktadır.
Atlanta, GA’daki Emory Üniversitesi’nden Randy D. Trumbower ve bu son araştırmaların yazarlarından biri, tüm omurilik yaralanmalarının yaklaşık% 59’unun eksik olduğunu söylüyor. Bu, omuriliğin hasarının mutlak olmadığı anlamına gelir, bu nedenle omurilik iyileşme potansiyeli vardır.
Trumbower, “Ne yazık ki, genellikle bu tip omurilik yaralanmasından etkilenen bir kişi normal olarak yürüyebilme yeteneğini nadiren kurtarır” diye ekliyor.
Ancak araştırmacılar, yeni araştırmalarının, omurilik yaralanmaları sonucunda hareketliliğini kaybedenlere umut vaat edebileceğine inanıyorlar.
Hipoksi tedavisine maruz kalan hastalar
Araştırmacılar bulgularına ulaşmak için, omurgada C2 (boyunda) ve T12 (torakal omurgada) seviyeleri arasında omurga yaralanması geçiren 19 kişiyi analiz ettiler.
Katılımcıların eklem kısalması, kontrollü ayak bileği, diz ve kalça hareketleri yoktu ve insan yardımı olmaksızın en az bir adım yürüdüler.
Denekler iki gruba ayrıldı. Birinci grupta, dokuz kişi hipoksiye, kısa süreli düşük oksijen düzeylerine ya da sadece normal oksijen seviyelerinin alındığı sahte tedaviye (kontrol tedavisi) maruz kalmıştır. 2 hafta sonra, diğer tedaviyi aldılar.
Hipoksi tedavisi, 90 saniye boyunca bir maske içinden düşük oksijen seviyelerini soluyan, ardından 60 saniyelik normal oksijen seviyelerini içeren konuları içermekteydi ve bunu 5 gün boyunca günde 40 dakika yapmak zorundaydılar.
İkinci gruba ya hipoksi ya da sahte tedavi uygulandı, daha sonra tedaviden 1 saat içinde 30 dakika boyunca olabildiğince hızlı yürümeleri istendi. Ayrıca 2 hafta sonra diğer tedaviye geçtiler.
Araştırmacılar, çalışmanın başlamasından önce, tedavinin ilk ve beşinci günlerinde ve tedaviden 1 ve 2 hafta sonra katılımcıların yürüme hızını ve dayanıklılığını izledi.
Dayanıklılık ‘% 250 arttı’
Elde edilen bulgular, 10 metrelik yürüme testinde, hipoksi tedavisi alan katılımcıların, sadece normal oksijen seviyelerini soluduğuna kıyasla ortalama 3.8 saniye daha hızlı yürüdüğünü ortaya çıkardı.
Deneklerin 6 dakika içerisinde ne kadar yürüyebileceğine dair bir testte, hipoksi tedavisi ve yürüyüşü alan kişiler, dayanıklılıklarını artırarak ortalama 100 metreye çıkardılar.
Genel olarak, tüm katılımcıların daha iyi yürüme yeteneği gösterdi. Detaylı olarak,% 30’un üzerinde bir hız, yürüme hızını saniyede en az 1/10 metre kadar arttırdı ve% 70’i, dayanıklılıklarını en az 50 metre artırdı.
Çalışmaya bağlı bir yazıda, Kanada’daki Toronto Üniversitesi’nden Michael G. Fehlings, hipoksi tedavisinin nasıl işleyebileceğini öne sürüyor:
“Bu araştırmanın ortaya çıkardığı bir soru, insanların düşük oksijen seviyelerini almasını gerektiren bir tedavinin, tehlikeye atılmış akciğer fonksiyonu ve motor yetenekleri olanlarda yalnız başına hareket etmesine nasıl yardımcı olabileceğidir.
Olası bir cevap, bir nörotransmitter olan spinal serotoninin, omurgadaki bağlantıları geri kazanmaya yardımcı olan proteinlerdeki değişikliklerin bir kademesini başlatmasıdır. “
Araştırmacılar, kronik veya sürekli hipoksinin yalnızca denetimli bir tıbbi ortamda eğitimli kişiler tarafından yapılması gerektiği konusunda uyarırlar veya ciddi yaralanmalara neden olabilirler.
Son zamanlarda spinal kord yaralanması olan bireyler için idrar kontrolüne yardımcı olabilecek bir protez mesane oluşturulmasını detaylandıran bir çalışmada bildirilmiştir.
