Tip 2 diyabet: Ortalama başlangıç yaşı nedir?

Hastalık Kontrol ve Önleme Merkezlerine (CDC) göre Amerika Birleşik Devletleri’ndeki 29,1 milyon kişi diyabet hastasıdır.

Tip 2 diyabet, yetişkin tanılarının yüzde 90-95’ini oluşturur.

Bireysel teşhisler arasındaki varyasyonlar, tip 2 diyabet için kesin bir başlangıç yaşı olması için çok büyüktür. Bununla birlikte, 45 yaşından sonra durumun gelişme olasılığının büyük ölçüde arttığına dair kanıtlar vardır.

Başlangıçta ortalama yaş

Amerikan Diyabet Derneği (ADA), 45 yaşından sonra yıllık diyabet tarama testlerini önermektedir. Ancak bir kişinin durumu geliştirdiği yaş, doğru bir şekilde tahmin etmek için çok farklı faktörlere bağlıdır.

Bireysel sağlık ve yaşam tarzı faktörlerinin geniş bir karışımı, durumun ilerlemesini etkileyebilir. Birçok insan teşhis edilmeden önce yıllardır diyabet geçirir ve başlangıç yaşı ile tanı yaşı arasında büyük bir değişime neden olur.

Bu arada, bazı tahminler, diyabet hastasının yaklaşık üçte birinin, bunların olduğunu bilmediğini ve bunun da tahminleri daha da karmaşıklaştırdığını iddia ediyor. Ve birçok ulusal anket ve çalışma yetişkinlerde tip 1 ve 2 diyabet oranları arasında ayrım yapmamaktadır.

CDC’ye göre, 1997’den 2011’e kadar, Amerika Birleşik Devletleri’nde bir kişinin diyabet teşhisi yaptığı yaş ortalaması, 54 yaş civarında büyük ölçüde aynıydı.

Tip 2 diyabet için başlangıç yaşı belirlenmemiş olsa da, yaş durumun gelişme şansını büyük ölçüde artırmaktadır.

2014 yılında, 20 yaşın üstündeki Amerikalıların tahmini yüzde 4,3’ü diyabet hastası iken, 45-64 yaş grubundakilerin yüzde 13,4’ü ve 65 yaş ve üstü yaş grubundakilerin yüzde 11.2’si bu hastalığa sahipti.

2016 yılında yapılan bir çalışmada, tip 2 diyabet oranlarının, 20-34 yaşlarındakilere göre 55-74 yaşlarındaki Çinli yetişkinlerde yedi kat daha yüksek olduğu bulunmuştur.

ADA yaşlı popülasyonda diyabet oranlarının yüksek olduğunu ve 65-yaş grubundakilerin yüzde 25’ini etkilediğini bildirmektedir.

Sadece yetişkinlere yönelik bir durum olarak düşünüldüğünde, tip 2 diyabet dünya çapında çocuk ve ergenlerde giderek artan bir sorun haline gelmektedir. 20 yaşın altındaki her 100.000 Amerikan gencinden 12’sinin tip 2 diyabet hastası olduğu ve 14 yaşında ortalama tanı konulduğu tespit edilmiştir.

Risk faktörleri

Kan şekerini etkileyen herhangi bir şey, tip 2 diyabet geliştirme olasılığını artırır.

Tip 2 diyabet gelişme riskini artırabilecek yaygın faktörler şunlardır:

45 yaşından büyük olmak
Aşırı kilolu olmak
aşırı karın ya da karın yağ
Zayıf beslenme, özellikle fazla veya rafine edilmiş şeker ve yağ oranı yüksek olanlar
hareketsizlik
diyabetli aile üyelerine sahip olmak
Gebelikte diyabet olması (gebelik diyabeti)
9 kilodan fazla olan bir bebeği doğurmak
yüksek kolesterol (yüksek trigliseritler ve düşük HDL seviyeleri)
yüksek tansiyon
kalp hastalığı ve veya inme geçmişi
karaciğer ve / veya böbrek hastalığı
polikistik over sendromu
depresyon

Seks, ırk ya da etnik köken

Tip 2 diyabet geliştirme olasılığı ile tanı yaşı arasındaki farklar ayrıca cinsiyete, ırka veya etnik kökene de bağlı olabilir.

CDC, 1997’den 2011’e kadar Amerikalı erkeklere kabaca kadınlardan 2 yıl önce teşhis edildiğini ve Afrikalı-Amerikalı ve İspanyolların Kafkasyalılardan yaklaşık 6 yıl önce teşhis edildiğini belirtiyor.

On yıllardır oldukça benzer diyabet oranları yaşadıktan sonra, cinsiyetler arasındaki yaygınlık oranları yavaşça değişmektedir. 2014 yılında Amerikalı erkeklerin yüzde 6,6’sı ve kadınların yüzde 5,9’u diyabet hastasıydı.

ADA’ya göre diyabet, bazı ırklardan veya etnik kökenden insanları diğerlerinden daha fazla etkilemektedir.

Beslenme ve fiziksel aktivite düzeyleri gibi yaşam tarzı faktörleri, daha yüksek yaygınlık oranları için suçlu olabilir, ancak araştırma hala yetersizdir.

ABD’de ırk veya etnik kökene göre diyabet teşhisi konan kişilerin şu anki oranları:

İspanyol olmayan beyazların yüzde 7,6’sı
Asyalı Amerikalıların yüzde 9’u (Çinlilerin yüzde 4.4’ü, diğer Asyalı Amerikalıların yüzde 8,8’i, Filipinlerin yüzde 11.3’ü, Asyalı Hintlilerin yüzde 13’ü)
Hispaniklerin yüzde 12,8’i (Orta ve Güney Amerikalıların yüzde 8,5’i, Kübalıların yüzde 9.3’ü, Meksikalı Amerikalıların yüzde 13,9’u, Porto Rikolular için yüzde 14,8)
Hispanik olmayan siyahların yüzde 13,2’si
Yerli Amerikalıların ve Alaskan Yerlilerinin yüzde 15.9’u

Tip 2 diyabetli Amerikalı çocuk ve ergenler obez olma eğilimindedir ve aile öyküsü vardır. Dahası, bunlar ya Afro-Amerikan, Pasifik Adalı, İspanyol ya da Amerikan Hint kökenlidir.

Riskin azaltılması

Genellikle tip 2 diyabetli hastalar, artmış susama, açlık ve yorgunluk gibi fiziksel semptomlar ortaya çıkana kadar durumlarını bilmezler. Bu, durumun erken ilerlemesi hakkında bilinenlerin çoğunun, tip 2 diyabet öncesi durum olan, prediyabetli kişileri izlemekten elde edilen bilgilere dayanması anlamına gelir.

CDC’ye göre, en az 86 milyon Amerikalıda prediyabet var. Prediyabetli kişilerin yaklaşık yüzde 90’ı sahip olduklarını bilmiyorlar.

Tedavi olmaksızın, prediyabetli hastaların yüzde 15 ila 30’u, 5 yıllık tanı içerisinde tip 2 diyabet geliştirir. Ancak, prediyabet hastaları için diyet ve yaşam tarzı değişiklikleri yapmak, tip 2 diyabet gelişme riskini yüzde 58 oranında azaltabilir.

Tip 2 diyabet gelişme olasılığını azaltmanın yolları şunlardır:

haftada en az 30 dakika orta şiddette egzersiz yapmak
bir dereceye kadar fiziksel olarak aktif olmak, günlük
Sağlıklı ve dengeli beslenmeyi sürdürmek
Gıdalardaki basit şekerler ve fazla şeker ve yağların azaltılması
karbonhidrat alımını izleme
gün boyunca daha sık küçük yemekler yemek
toplam vücut ağırlığının yüzde 5 ila 7’sini kaybetmek
kan glikoz seviyelerini izlemek veya tedavi etmek
Daha fazla motivasyon için planlarınızı aile ve arkadaşlarınıza anlatmak
Stres hormonu kortizolünü azaltmaya yardımcı olmak için stresi gidermek
hidratlı kalmak
artan lif alımı
stres hormonu salınımını azaltmak için iyi bir uyku programı

Vücut yaşlandıkça, beslenme gereksinimleri biraz değişir ve yaralanma riski artar. Ulusal Yaşlanma Enstitüsü, yemek ve egzersiz planlarının 50 yaşından sonra değiştirilmesini önermektedir.

Daha büyük diyabet riski taşıyanlar, diyet seçeneklerinin sağlıklı kan şekerini korumaya yardımcı olmasını sağlamalıdır, ancak bu karbonhidratların tamamen ortadan kaldırılması anlamına gelmez. Yemekten ziyade, yemek yeme kalitesinden ödün vermek anlamına gelmez.