Orta yaş ve ötesine ulaşan yetişkinlerin ön çalışmalarına göre, fazla oturmak beyin için iyi olmayabilir.
California Üniversitesi’nden Los Angeles (UCLA) araştırmacıları demanssız 45-75 yaş arası 35 yetişkin arasında, gün içinde daha fazla zaman harcayanların medial temporal lobda daha fazla incelme yaptığını keşfettiler.
Bu, yeni anılar yapmak için önemli olan beynin bir alanıdır.
Yüksek düzeyde fiziksel aktivite bile bir fark yaratmadı, yazarlar, günümüzde dergide yayınlanan bulgularına ilişkin bir raporda sonuçlandı.
Çalışma, çok fazla oturmanın, fiziksel olarak aktif olanlar arasında bile kalp hastalığı, diyabet ve diğer hastalık riskini artırabileceğini öne süren giderek artan kanıtlara katkıda bulunuyor.
UCLA’da psikiyatri ve biyodavranış bilimleri klinik profesörü yardımcısı olarak çalışan kıdemli yazar David Merrill ve meslektaşları, hareketsiz davranışın azaltılmasının buldukları etkiyi tersine çevirip yönlendirmediğini görmek için daha fazla araştırmanın yapılması gerektiğini ileri sürüyorlar.
Oturma ve bunama riski hakkında az sayıda çalışma
Araştırmacılar, çalışmalarının arka planında, fiziksel egzersizin Alzheimer hastalığının ve diğer bunamaların gelişimini geciktirebileceğini ve beyin yapısına fayda sağlayabileceğini öne süren artan miktarda literatüre değinmektedir.
Bu etki için önerilen bir açıklama, fiziksel aktivitenin beyindeki kan akışını arttırmasıdır; bu da yeni sinir hücrelerinin büyümesine ve ofsetlerin yapı ve işlevdeki azalmaya yardımcı olur.
Ancak, egzersizin etkisi ile ilgili literatürün hacmi ile karşılaştırıldığında, “hareketsiz davranış ve demans riski arasındaki ilişkiye dair bir araştırma azlığı vardır” ve sadece birkaç çalışma beyin üzerindeki “mekanistik” etkiyi incelemiştir, yazarlara dikkat edin. .
Bu, endişe verici bir sebep olmalı, özellikle de Alzheimer hastalığının küresel yükünün yaklaşık yüzde 13’ünün oturmak için çok fazla zaman harcamasına bağlı olabileceği öne sürüldü.
Böyle bir tahmine dayanarak, hareketsiz davranışların yüzde 25 oranında azaltılmasının “dünya çapında 1 milyondan fazla” Alzheimer hastası vakasının potansiyel olarak önlenebileceğini hesaplıyorlar.
Ekip medial temporal lob üzerine odaklanmaya karar verdi çünkü beynin bu alanının yaşla birlikte azaldığı ve bunun hafıza bozukluğuna yol açtığı bilinmektedir.
Ayrıca, daha büyük “aerobik kondisyon” un, “yoğun olarak çalışılan” ve hafızada önemli olan, hipokampüsün daha büyük hacmine, medial temporal lobun bir bölgesine bağlandığını belirtiyorlar.
Oturma egzersizine rağmen beyni zayıflatabilir
Araştırmacılar, çalışmalarında 25 kadın ve 45-75 yaşlarında 10 erkek hastada demans semptomları olmayan medial temporal lob kalınlığı, egzersiz ve oturma süresi arasındaki bağlantıyı araştırdılar.
Her gün oturmak için harcanan ortalama saatler ve fiziksel aktivite düzeyleri, erkeklerin ve kadınların doldurduğu ayrıntılı anketlerden elde edildi. Medial temporal lob kalınlığı, beyinlerinin MRI taramalarından ölçüldü.
Verileri analiz ettiklerinde, araştırmacılar fiziksel aktivite seviyeleri ile medial temporal lob kalınlığı arasında “anlamlı korelasyonlar” buldular.
Ancak, daha yerleşik insanların daha az medial temporal lob kalınlığı olduğunu bulmuşlardır.
Uzun süreli oturmanın beyin için kötü olabileceği mekanizmaları araştırmamış olmalarına rağmen, yazarlar “hareketsiz davranışların glisemik kontrol üzerinde zararlı etkilere sahip olabileceğini” öne sürmektedir.
Bunun, kan şekerinin değişkenliğini artırabileceğini ve beyindeki azalmış kan akışına yol açabileceğini ve bunun da beyin sağlığını bozacağını düşünüyorlar.
Ayrıca bulgularının “ön” olduğunu ve uzun süreli oturmanın aslında medial temporal lobun daha ince olmasına neden olduğunu kanıtlamadıklarını belirtmişlerdir. Teklif ettiler:
“Gelecek çalışmalar, uzunlamasına analizleri ve mekanizmaları keşfetmeyi ve bu ilişkiyi tersine çevirmek için hareketsiz davranışların etkinliğini içermelidir.”
