Sevgili kullanıcılar! Sitedeki tüm materyaller diğer dillerden çevirilerdir. Metinlerin kalitesi için özür dileriz, ancak onların yararına olacağını umuyoruz. En iyi dileklerimle, Site yönetimi. E-mail: admin@trmedbook.com

Nefes alamamayan hastalar için intravenöz oksijen enjeksiyonu

Soluma yapamayan hastalar için oksijeni doğrudan kan dolaşımına gönderen bir enjeksiyon, Science Translational Medicine’de yayınlanan bir rapora göre, Boston Children’s Hospital’daki bilim adamları tarafından icat edildi. Yazarlar, hastalar tıkalı bir hava yolu veya akut akciğer yetmezliği yaşadıklarında, kanlarına ulaşmak için acilen oksijene ihtiyaç duyduklarını, aksi takdirde beyin hasarı ya da kalp durması yaşadıklarını açıkladılar.

Araştırmacılar, çok ihtiyaç duyulan oksijen ile beslenen, doğrudan kan dolaşımına uygulanabilen küçük, gaz dolu mikropartiküller ile doldurulmuş bir enjeksiyon tasarladılar.

Mikropartiküller, minik bir oksijen hücresini çevreleyen tek bir yağlı molekül tabakasından oluşur – bunlar sıvı bir solüsyon içine yerleştirilir ve hastalara enjekte edilir.

John Kheir ve ekibi, bu solüsyona enjekte edilen hastaların saniyeler içinde normal kan oksijen düzeylerine yakın bir zamanda yeniden kazanabileceklerini söylüyorlar.

Hayvan deneylerinde, yazarlar 15 dakika nefes almadan hayatta kalabilen hayvanları çalabileceklerini bildirdiler ve organ yaralanması ve kalp durması insidansını büyük ölçüde azalttılar (kalp tamamen durur).

Oksijen enjeksiyonu hastayı değerli zaman alabilir

John Kheir, mikro partikül çözümlerinin kolay taşınabileceğini ve canlı olarak nefes alamayan insanları korumak için uygun bir şekilde kullanılabileceğini belirterek, acil durum personeline hastaları daha karmaşık hayat kurtarma prosedürlerinin gerçekleştirilebileceği güvenli bir yere götürmek için daha fazla zaman verebildi.

Kheir dedi ki:

“Bu, kısa süreli bir oksijen ikamesi – kritik birkaç dakika boyunca hastaları desteklemek için oksijen gazı güvenli bir şekilde enjekte etmenin bir yolu” diyor. “Sonunda bu, nefes almakta güçlük çeken hastaları stabilize etmek için bir hastane, ambulans veya nakliye helikopteri üzerindeki her bir kod kartında şırıngalarda saklanabilir.”
Yazarlar, mikroparçacık çözeltisi enjeksiyonlarının on beş ila otuz dakikadan fazla süreyle kullanılamayacağını söylüyorlar, çünkü daha uzun süre kullanıldıklarında kanı aşırı yükleyecek sıvı içerdikleri görülüyor.

Bunlar Kheir’in kanı yerine geçmez. Kan ikameleri oksijeni taşır, ancak akciğerler çalışmazken ve oksijen veremediğinde sınırlı kullanım içindir. Bu mikropartiküller, nefes alamamayan insanlar için özel olarak tasarlanmıştır.

2006 yılında ciddi pnömoni geçiren ve son derece düşük kan-oksijen seviyeleri nedeniyle ciddi beyin hasarı geçiren genç bir kıza baktıktan sonra, Kheir enjekte edilebilir oksijen fikrini araştırmaya başladı.

Küçük kız, tıbbi ekibin onu bir kalp-akciğer makinesine götürmeden önce öldü.

Kheir dedi ki:

“En inandırıcı deneylerden bazıları erken olanlarıydı. Birbirimizin kanını çizdik, mikropartiküller ile bir test tüpüne karıştırdık ve gözümüzün hemen önünde kırmızı kırmızının dönmesini izledik.”
Takımın mikropartikülleri enjeksiyon için güvenli hale getirmesi birkaç yıl önceydi. Kheir, “Bu çaba gerçekten çok disiplinli bir şeydi. Miksiyi almak için kimya mühendisleri, parçacık bilimcileri ve tıp doktorlarını aldı.” Dedi.

Bir sonikatör kullandılar – lipitleri ve oksijeni birlikte karıştırmak için yüksek yoğunluklu ses dalgaları yayan bir cihaz. Oksijen gazı, iki ila dört mikrometre kadar küçük parçacıkların içine hapsolur – çıplak gözle görülemeyecek kadar küçüktür. Hacmin% 70’inin oksijenden oluştuğu bir çözümün insan kanı için doğru olduğunu bulmuşlardır.

Kheir açıkladı:

“Projenin başarısının anahtarlarından biri, az miktarda sıvı içinde konsantre bir miktarda oksijen gazı vermekti. Süspansiyon, kendi kırmızı kan hücrelerinin oksijen içeriğinin üç ila dört katını taşır.”
1900’lerin başlarında yapılan önceki çalışmalarda, bilim adamları kanı intravenöz oksijenle tahliye etmeye çalıştılar, ancak başarısız oldular. Bazen ölümcül gaz embolizmine neden oldular.

Yazarlar şunları söyledi:

“Bu problemi, gazın küçük, deforme olabilen partiküller halinde paketlenmesiyle tasarladık. Bunlar, gaz alışverişi için yüzey alanını önemli ölçüde artırıyorlar ve serbest gazın sıkıştığı kılcallar aracılığıyla sıkışabiliyorlar.”
Christian Nordqvist tarafından yazıldı.

TRMedBook