Küçük hücreli küçük hücreli olmayan akciğer kanseri

Küçük hücreli ve küçük hücreli olmayan hücre iki tip akciğer kanseridir. Her iki kanser de akciğerleri etkiler, ancak nasıl tedavi edildikleri ve ortalama progresyon süreleri de dahil olmak üzere bazı önemli farklılıkları vardır.

Küçük hücre kanseri adıyla doğrudur. Bir mikroskop altında bakıldığında, küçük bir hücre kanserinin hücreleri küçük ve yuvarlak görünür. Küçük hücreli olmayan akciğer kanseri hücreleri büyüktür.

Birkaç farklı tipte küçük hücreli olmayan akciğer kanseri vardır. Bunlar adenokarsinom, skuamöz hücre ve büyük hücreli karsinomu içerir.

belirtiler

Hem küçük hücreler hem de küçük hücreli olmayan akciğer kanserleri benzer semptomlara neden olur. Bununla birlikte, bazen bir kişi kanser daha ileri aşamalarında olana kadar akciğer kanseri ile ilişkili semptomlar yaşayamayabilir.

Akciğer kanseri semptomlarının örnekleri arasında şunlar bulunur:

• iştah kaybı
• öksürülen mukusdaki kan
• göğüs ağrısı
• gitmeyecek öksürük
• yutma güçlüğü
• görünür bir sebepten dolayı yorgun hissetmek
• nefes darlığı
• Özellikle yüz ve boyunda şişme
• hırıltılı

Küçük hücreli ve küçük hücreli olmayan kanserlerin semptomları büyük ölçüde benzerdir. Bununla birlikte, küçük hücreli kanserler, genellikle daha hızlı yayıldıkları için, yorgunluk ve kilo kaybı gibi semptomlara neden olma olasılıkları daha yüksektir. Bir kişi, vücudunda, kemik ağrısı gibi başka yerlerde de semptomlar yaşayabilir.

Nedenler

Hem küçük hücreli hem de küçük hücreli olmayan kanser için risk faktörleri ve nedenleri benzerdir.

Sigara içmek akciğer kanseri için başlıca risk faktörüdür. Duman ve içindeki kimyasallar akciğerlere zarar verebilir ve kansere neden olabilecek hücre değişikliklerine yol açabilir.

Akciğer kanserinin ek nedenleri arasında şunlar olabilir:

• sigara dumanına maruz kalma
• önceki radyasyon kaynaklarına maruz kalma
• asbest, nikel, krom, arsenik, kurum veya katran gibi kimyasallara maruz kalma
• Ailesinin akciğer kanseri öyküsü olması
• HIV’li
• önemli miktarda hava kirliliği olan bir bölgede yaşamak

Artan yaş da çoğu kanser için bir risk faktörüdür. Bir kişi ne kadar uzun yaşarsa, kanser geliştirme olasılığı o kadar yüksektir. Bunun nedeni kanserli hücrelerin zaman içinde değişebilmesidir.

Teşhis

Kanser hücrelerinin konumu, doktorlara kanser türüne ilişkin bir ipucu verebilirken, bir doktor, bir kişinin bir mikroskop altında kanserli hücrelere bakana kadar ne tür bir akciğer kanseri olduğunu kesin olarak söyleyemeyecektir.

Bir doktor daha sonra kanserin küçük hücreli veya küçük hücreli olup olmadığını belirlemek için hücrelerin boyutunu ve görünümünü inceleyebilir.

Her iki akciğer kanseri tipini teşhis etmek için kullanılan test örnekleri arasında şunlar bulunur:

• Fizik muayene ve sağlık öyküsü: Doktorlar genellikle bir kişinin yaşadığı semptomları ve akciğere bağlı hastalık ve rahatsızlıkların aile öyküsünü sorar.
• Göğüs röntgenleri: Bunlar doktorların skar veya sıvı birikimi olan bölgeleri ve tümörleri aramasını sağlar.
• Laboratuar testleri: Kan ve idrar testleri, doktorun diğer koşulların kişinin semptomlarına neden olup olmadığını görmesine yardımcı olabilir.
• BT taraması: Bilgisayarlı tomografi (CT) taraması, doktorun akciğerlerin daha ayrıntılı görüntülerini görmesini ve kanserli hücreleri daha kesin olarak tanımlamasını sağlar.
• Balgam testleri: Bir kişinin kanserli hücreler için öksürdüğü mukusun test edilmesi, bir kişinin kanserine sahip olup olmadığına ve bunun ne tür bir özellikte olduğunun belirlenmesine yardımcı olabilir.
• Biyopsi: Biyopsi, akciğerlerdeki potansiyel olarak kanserli hücrelerin küçük bir örneğini test etmeyi içerir. Test, bir iğne kullanılarak veya daha invaziv bir ameliyatla akciğer dokusunun çıkarılmasını içerir.
• Bronkoskopi: Sonunda bir kamera bulunan bronkoskop adı verilen özel bir alet ağız veya burun içine sokulur. Doktorlar akciğerlerin içine bakmak ve doku örnekleri almak için kullanabilirler.

Diğer teşhis testleri ve görüntüleme, bir doktorun kanser olabileceğini düşündüğü yere bağlı olabilir.

sahneleme

Doktorlar akciğer kanserini “evre” olarak tanımlayabilirler. Küçük olmayan akciğer kanseri için aşamalar şunlardır:

• Okült (gizli): Bir doktor, geleneksel görüntüleme yöntemlerinden kanserli hücreleri tespit edemez, ancak hücreler, mukusda veya vücudun başka bir yerinde tespit edilmiştir.
• Evre 0 (karsinom in situ): Bir doktor vücutta anormal hücreler tespit etmiştir.
• Aşama 1: Kanserli hücreler oluştu, ancak tümör lenf düğümlerine yayılmadı.
• Aşama 2: Kanser ya lenf düğümlerine yayılır veya büyüktür. Evre 2 kanseri için başka bir belirleyici faktör, kanserli hücrelerin bulunduğu yerdir.
• Aşama 3a: Kanser, tümörün göğüs tarafındaki aynı taraftaki lenf düğümlerine yayıldı. Tümör herhangi bir boyutta olabilir ve kalp duvarı, akciğerler veya kalbin etrafındaki zarın diğer bölgelerine yayılmış olabilir.
• Aşama 3b: Kanser, köprücük kemiğinin üstünde veya göğsün diğer tarafında lenf düğümlerine yayıldı. Kanser, nefes borusu, yiyecek borusu veya göğüs kemiği gibi vücudun diğer bölgelerine yayılmış olabilir.
• Evre 4: Kanserli tümör lenf nodlarına yayılmış ve bir veya iki akciğerde yer alabilir, akciğerin veya kalbin etrafındaki sıvıda bulunur veya diğer vücut bölümlerine yayılmış olabilir.

Doktorlar genellikle küçük hücreli akciğer kanserlerini iki aşamaya ayırırlar: sınırlı aşama ve geniş aşama.

Sınırlı aşama, kanserin yalnızca göğsün bir tarafında bulunmasıdır. Sadece bir akciğer ve bazen de yakın lenf düğümlerini içerebilir.

Geniş aşama, kanserin göğüs ve organların diğer bölgelerine yayılmasıdır. Bununla birlikte, bazı doktorlar küçük hücreli akciğer kanserini ileri aşamalara bölebilirler.

Bir kişi hem küçük hücreli hem de küçük hücreli olmayan akciğer kanserine sahip olabilir mi?

Pennsylvania Üniversitesi Abramson Kanser Merkezi’ne göre, akciğer kanseri olan kişilerin yaklaşık yüzde 10’unun hem küçük hücreli hem de küçük hücreli olmayan kanserleri vardır.

Çalışmalar, hem kanser hücresi tiplerinin tedavi edilmesinin daha zor olup olmadığı konusunda karışıktır. Tümörün boyutu ve bir kişinin yaşı gibi diğer faktörler, bir kişinin hayatta kalma oranını belirlemede daha önemli faktörler olabilir.

Tedaviler

Bu durum için uygun bir tedaviyi belirlerken, doktorlar bir kişinin benzersiz semptomlarını, sahip oldukları kanser türünü ve vücutlarına ne kadar yayıldığını düşünmelidir.

Bir doktorun hem küçük hücreli hem de küçük hücreli olmayan akciğer kanserini tedavi etmek için kullanabileceği tedavi örnekleri şunlardır:

• Kanser hücrelerinin yanı sıra yakındaki lenf düğümlerini çıkarmak için cerrahi. Ancak, doktorlar sadece belirli miktarda akciğer dokusunu güvenle kaldırabilirler. Kanser akciğerlerin büyük bir kısmını etkiliyorsa, ameliyat mümkün olmayabilir.
• Kemoterapi, hızla bölünen kanser hücrelerini tedavi etmek için ilaçların uygulanmasını içerir.
• Kanser hücreleri hava yolunun bir kısmının kapanmasına neden olursa endoskopik stentler hava yollarına eklenebilir.
• Lazer tedavisi kanserli hücreleri tedavi etmek için bir lazer ışını kullanmayı içerir.
• Radyasyon tedavisi kanserli hücreleri öldürmek için radyasyon kullanmayı içerir.

Küçük hücreli akciğer kanseri, küçük hücreli olmayan akciğer kanserine göre kemoterapi tedavilerine daha duyarlı olma eğilimindedir. Doktorlar, akciğer kanserini tedavi etmek için tümör yerinin aşamasına ve büyüklüğüne bağlı olarak bir tedavi kombinasyonu kullanabilir.

Görünüm

Virginia Sağlık Sistemine göre, küçük hücreli olmayan akciğer kanserine kıyasla küçük hücreli akciğer kanseri daha agresif bir kanser olarak kabul edilmektedir.

Küçük hücre kanserleri tipik olarak daha hızlı bir oranda büyür. Kanser önceden lenf nodlarına veya organlarına yayıldığında, küçük hücreli kanser hastalarının tahmini yüzde 90’ı teşhis edilir.

Farklı kanser türleri için sağkalım istatistikleri 5 yıllık sağkalım oranları açısından verilmiştir. Bunlar, teşhis edildikten sonra en az 5 yıl yaşayan belirli bir kanser türüne sahip insanların ortalama yüzdesidir.

Bu istatistikler mutlak değildir. Diğerleri olmasa bile, çoğu insan 5 yıldan uzun yaşar.

Amerikan Kanser Derneği’ne (ACS) göre, küçük hücreli akciğer kanseri için 5 yıllık sağkalım oranları şunlardır:

• evre 1: yüzde 31
• 2. Aşama: yüzde 19
• evre 3: 8 yüzde
• evre 4: yüzde 2

ACS ayrıca küçük hücreli olmayan akciğer kanseri olanlarda 5 yıllık sağkalım oranları hakkında da istatistik sunmaktadır:

• aşama 1a: yüzde 49
• evre 1b: yüzde 45
• aşama 2a: yüzde 30
• evre 2b: yüzde 31
• evre 3a: yüzde 14
• sahne 3b: yüzde 5
• evre 4: 1 yüzde

Sağkalım oranını etkileyebilecek diğer faktörler arasında kanserin tedaviden sonra ve bir kişinin yaşı gelip gelmediği sayılabilir. Tekrarlayan kanser ve ileri yaş, genellikle sağkalım oranlarını olumsuz yönde etkiler.