Kanser teşhisi konan bir çok insan da travma sonrası stres bozukluğu yaşamaktadır ve bazıları için bu, başarılı bir kanser tedavisinden sonra bile zamanla daha da kötüleşmektedir.
Travma sonrası stres bozukluğu (TSSB), özellikle üzücü bir olayın ardından gelişen psikolojik bir durumdur. Durum birçok kişi için zayıflatıcı olabilir; travmayı andıran yerler ve bağlamlardan kaçınmaya yol açabilir ve madde bağımlılığı gibi sosyal izolasyon ve negatif baş etme stratejileriyle sonuçlanabilir.
O halde, kanser teşhisi konan bir çok insanın da TSSB geliştirmesi sürpriz değildir. Bu sadece haberler her zaman bir şok olarak ortaya çıktığı için değil, aynı zamanda çalışmaların doğruladığı gibi, tedavinin saldırganlığının da genellikle travmatik olması nedeniyle değildir.
Bangi’deki Malezya Ulusal Üniversitesi’nden yapılan yeni araştırmalar, kansere yakalanmış çok sayıda insanın TSSB geliştirdiğini ve başarılı bir kanser tedavisi sonrasında bile bu durumla yaşamaya devam edebileceğini göstermektedir. Bazıları için, TSSB belirtileri zamanla daha da kötüleşir, yazarları açıklar.
Lider yazar Caryn Mei Hsien Chan, Ph.D. ve meslektaşları bulgularını dergideki bir makalede yayınladılar.
Kanser teşhisi genellikle TSSB tarafından takip edilir.
Chan ve ekip, farklı tipte kanser teşhisi konmuş 469 yetişkinle çalıştı. Bunların hepsi, aynı onkoloji başvuru kliniğinde tanılarının 1 ay içinde işe alınmıştır.
Kanser teşhisi sonrası 6 ay sonra ve daha sonra 4 yıl sonra TSSB belirtileri açısından değerlendirildi.
Ekip, çalışma katılımcılarının yaklaşık beşte birinin, kanser teşhislerinden birkaç ay içinde TSSB ile karşı karşıya olduğunu ve bu kişilerin birçoğunun 4 yıl sonra TSSB belirtileri göstermeye devam ettiğini tespit etti.
Katılımcıların kanser tanılarını takip eden altı ay içinde, Chan ve meslektaşları TSSB insidansında% 21.7’lik bir artış kaydettiler. İnsidans 4 yıllık izlemde yüzde 6,1’e geriledi, ancak daha önce TSSB tanısı konan kişilerin yaklaşık üçte biri bu noktada durumun kalıcı veya daha da kötüleşen semptomları gösterdi.
Bu nedenle, araştırmacılar, sağlık çalışanlarının kanser hastalarını TSSB belirtileri için erken taramasını ve ihtiyaç duydukları destek ve tedaviyi aldıklarından emin olmalarını önermektedir.
“Birçok kanser hastası bir ‘savaşçı zihniyetini’ benimsemeleri gerektiğine inanıyorlar ve kanserden daha iyi bir şansa sahip olmak için tedavi yoluyla tanıdan olumlu ve iyimser kalıyorlar. Bu hastalara karşı karşıya kaldıkları duygusal sorunlar için yardım aramak, zayıflık.”
Caryn Mei Hsien Chan, Ph.D.
“Daha fazla farkındalığa ihtiyaç var” diye ekliyor, “duygusal depresyonun (özellikle depresyon, anksiyete ve TSSB – kanser sonrası) başa çıkması için yardım almanın yanlış bir tarafı yoktur.”
Chan, bazılarının başarılı bir kanser tedavisinden sonra bile TSSB ile birlikte yaşamaya devam etmesinin nedenlerinden biri de hastalığın geri dönüşünden korktuklarıdır.
Ayrıca genel olarak hastane ortamından kaçınılırlar ve ilgisiz hastalıklar ya da rahatsızlıklar için tedaviye başvurmakta başarısız olabilirler, çünkü bu durum kanser ve kanser tedavisi ile ilgili travmatik anıları tetikleyebilir.
Ayrıca, meme kanseri teşhisi konan kişilerin özellikle TSSB’ye daha çok maruz kaldıklarını belirtmişlerdir. Bu kişiler, kanser teşhisini kabul etmelerinden itibaren 6 ay içinde bu durumun 3.7 kat daha az olası olduğu görülmüştür. Ancak, bu 4 yıllık takipte durum böyle değildi.
Bu bulgu, tüm katılımcıların meme kanseri teşhisi konan kişileri hedef alan bir destek programı sunan aynı onkoloji sevk merkezine katılmalarından kaynaklanabilir.
Araştırmacıların vurguladığı bu çalışmanın genel sonuçları, kanser tedavisinin tüm süreci boyunca ilk kanser tanısından psikolojik destek sunmaya yönelik zorlu ihtiyacı göstermektedir.
“Kanser hastaları için başlangıç aşamasında ve devam eden izlemde psikolojik değerlendirme ve destek hizmetlerine ihtiyacımız var çünkü psikolojik iyi olma ve zihinsel sağlık – ve buna bağlı olarak yaşam kalitesi – fiziksel sağlık kadar önemlidir” diyor Chan .
