Dejeneratif disk hastalığı hakkında her şey

Dejeneratif disk hastalığı, omurganın omurları arasındaki disklerin bir veya daha fazlasının bozulduğu veya bozulduğu ve ağrının ortaya çıkmasıyla ortaya çıkan yaşa bağlı bir durumdur.

Bacaktan yayılan zayıflık, uyuşukluk ve ağrı olabilir.

Adına rağmen, dejeneratif disk hastalığı bir hastalık değil, yaşlanma ile birlikte gelen doğal bir durumdur.

Omurga arasındaki kauçuk diskler normal olarak, amortisörler gibi sırtın bükülmesine ve bükülmesine izin verir. Zamanla, yıpranırlar ve artık eskisinden daha fazla koruma sağlamazlar.

tedavi

Tedavi mesleki terapi, fizik tedavi ya da her ikisi, özel egzersizler, ilaçlar, kilo verme ve ameliyatı içerebilir.

Tıbbi seçenekler arasında, hasarlı diskin yanındaki eklemlerin steroidler ve lokal anestezi ile enjekte edilmesi bulunmaktadır. Bunlar faset eklem enjeksiyonları denir. Etkili bir ağrı rahatlaması sağlayabilirler.

Faset rizotomi, faset eklem çevresindeki sinirleri serbest bırakan ve ağrı sinyallerinin beyne ulaşmasını engelleyen bir radyofrekans akımıdır. Faset eklem enjeksiyonlarına iyi yanıt veren hastalar bunlardan yararlanabilir. Ağrı kesici bir yıldan fazla sürebilir.

İntradiskal elektrotermal anüloplasti (IDET) diske bir kateterin sokulması ve ısıtılmasını içerir. Bu, ağrının azalmasına neden olur, muhtemelen kollajenin kontrakte sebep olmasına neden olarak, diskteki hasarı onarır. Tam mekanizma belirsizliğini koruyor.

İlaçlar Tylenol gibi ağrı kesici ilaçlar ve ibuprofen gibi non-steroidal anti-inflamatuar ilaçlar (NSAID’ler) içerir. Steroidler ve kas gevşeticiler de reçete edilebilir.

Bazı pozisyonlar semptomları hafifletebilir. Diz çökme ya da uzanma, örneğin, oturmaktan daha az ağrılı olabilir.

Bir korse veya ayraç sırt için destek sunabilir.

belirtiler

Disk dejenerasyonu semptomlara neden olmayabilir veya ağrı günlük aktivitelerine devam edemeyecek kadar yoğun olabilir.

Durum omurgaya zarar verir, ancak zamanla, semptomlar vücudun diğer kısımlarını etkileyebilir. Semptomlar genellikle yaşla daha da kötüleşir.

Rahatsızlık hafif ila şiddetli ve zayıflatıcı olabilir. Sırtta ağrı ve sertlik ile osteoartrite yol açabilir.

En sık görülen erken semptom, genellikle sırtın diğer bölgeye yayılan ağrı ve halsizliktir.

Hasar alt sırt ya da bel omurgasında ise, rahatsızlık kalça ve üst baldırlara yayabilir. Bacaklarda veya ayaklarda karıncalanma, uyuşukluk veya her ikisi de olabilir.

Hasar boyun bölgesinde veya servikal omurgadaysa, ağrı omzuna, koluna ve eline yayılabilir.

Omurgada, vücut omurları stabilize etmeye çalışırken, bel ya da boyunda kas spazmlarına yol açabilen bir instabilite de olabilir. Bu acı verici olabilir.

Birey şiddetli ağrı şikayeti yaşayabilir.

Ağrı, otururken, bükerken, kaldırırken veya bükerken daha kötü olabilir. Yürümek, uzanmak ve pozisyonu değiştirmek rahatlatmaya yardımcı olabilir.

Nedenler

Ayrıca intervertebral fibrokartilaj veya omurilik diskleri olarak da bilinen intervertebral diskler, omurganın omurları arasında dolgu sağlar. Fibrokartilaj dokusundan yapılmış elastik bir yapıya sahiptirler.

Diskin dış kısmı annulus fibrosus olarak bilinir. Sert ve liflidir ve birkaç örtüşen katmandan oluşur.

Diskin iç çekirdeği nükleus pulposusudur. Yumuşak ve jelatintir.

Omurlararası diskler, omurga hareket ettiğinde veya ağırlık taşıdığında stresi hafifletir. Ayrıca omurganın bükülmesine yardımcı olurlar.

İnsanlar yaşlandıkça, omurgada günlük stresler tekrarlanır ve küçük, fark edilmeyen olanlar da dahil olmak üzere ara sıra yaralanmalar, arkadaki disklere zarar verebilir.

Değişiklikler şunları içerir:

Sıvı kaybı: Sağlıklı genç bir yetişkinin omurlararası diskleri yüzde 90’a kadar sıvı içerir. Yaşla birlikte, sıvı içeriği azalır, bu da diskin daha ince olmasını sağlar. Omurga arasındaki mesafe küçülür ve bir yastık veya şok emici olarak daha az etkili olur.
Disk yapısı: Diskin dış tabakasında çok küçük yırtıklar veya çatlaklar gelişir. İç kısımdaki yumuşak ve jelatinimsi malzeme çatlaklardan veya yırtıklardan sızarak, bir şişkinlik veya kopma diski ile sonuçlanabilir. Disk parçalara ayrılabilir.

Omurlar aralarında daha az dolgu olduğunda omurga daha az stabil hale gelir.

Telafi etmek için, vücut kemiklerin kenarı boyunca gelişen osteofitler veya kemik dikeni, küçük kemik çıkıntıları oluşturur. Bu çıkıntılar omurilik veya omurilik sinir köklerine karşı baskı yapabilir. Sinir fonksiyonlarını zayıflatabilir ve ağrıya neden olabilirler.

Diğer sorunlar şunlardır:

kıkırdağın bir dökümü, eklemleri minderler doku
fıtık bir disk olarak bilinen bir şişkin disk
spinal kanalın daralması veya spinal stenoz

Bu değişiklikler sinirleri etkileyerek ağrı, halsizlik ve uyuşukluğa neden olabilir.

Risk faktörleri

Yaş en büyük risk faktörüdür, ancak diğer bazı faktörler dejenerasyon sürecini hızlandırabilir.

Bunlar şunları içerir:

şişmanlık
yorucu fiziksel çalışma
tütün içme
düşme gibi akut veya ani bir yaralanma

Dejeneratif disk ağrısı, majör veya küçük bir yaralanma ani ve beklenmeyen sırt ağrısına yol açtığı zaman başlayabilir veya zamanla kötüleşen hafif bir sırt ağrısı olarak ortaya çıkabilir.

Teşhis

Doktor, semptomları, ağrının ne zaman ve nerede oluştuğunu, karıncalanma veya uyuşukluk olup olmadığını ve en çok acıya neden olan durumları soracaktır. Düşmeler, yaralanmalar veya kazalar hakkında da bilgi alacaklar.

Fizik muayene aşağıdakiler için değerlendirilebilir:

Kas gücü: Doktor atrofi, israf veya anormal hareketleri kontrol edebilir.
Hareketle ya da dokunularak cevap veren ağrı: Hastadan belirli şekillerde hareket etmesi istenecektir.Alt sırtına uygulanan basınç ağrıya neden olursa, dejenere olmuş bir disk olabilir.
Sinir fonksiyonu: Hekim farklı alanları bir refleks çekiçle çeker. Kötü ya da hiç reaksiyon, sıkıştırılmış sinir kökü olduğunu gösterebilir. Sinirlerin sıcaklık değişikliklerine ne kadar iyi tepki verdiğini görmek için sıcak ve soğuk uyaranlar kullanılabilir.

Doktor aşağıdaki teşhis testlerini sipariş edebilir:

Omurilik sinirlerinin durumu, diskler ve bunların nasıl hizalandıkları hakkında bilgi toplamak için CT veya MRI gibi görüntüleme taramaları.
Diskin yumuşak merkezine veya birkaç diske bir boya enjekte etmeyi içeren bir diskografi. Amaç diskin ağrılı olup olmadığını görmektir. Boya bir CT taraması veya X-ışını üzerinde görünür. Bununla birlikte diskogram kullanımı tartışmalı olabilir, çünkü fıtık diskler her zaman semptomlara neden olmaz.

Doktor, doğru bir teşhis sağlamak için tümör veya diğer hasar türleri gibi diğer durumları da test edebilir.

Egzersizler

Egzersizler, etkilenen disklerin etrafındaki alanı güçlendirmeye ve stabilize etmeye ve hareketliliği arttırmaya yardımcı olabilir.

Sırt ve mide kaslarını oluşturan egzersizler arasında yürüyüş, bisiklet ve yüzme ile yoga ve pilates gibi çekirdek güçlendirici programlar yer alır.

Birleşik Krallık Ulusal Sağlık Servisi (NHS) evde denemek için bazı basit egzersizler önerir.

Yere ya da yatağa sırt üstü uzan, ayakları yere yaslanın.

1. Alt kısmı yere doğru bastırın. 5 saniye bekle. 10 kez tekrarlayın.

2. Aynı konumda, kalçaları birbirine sıkın ve düşük bir köprü oluşturmak için yavaşça yukarı kaldırın. Köprü yapmak zorsa, sadece kalçaları sıkmak yardımcı olabilir. Bunu 10 kere yap.

3. Dizleri yavaşça yanlara doğru hareket ettirin.

Kaldırma ağırlıkları yardımcı olabilir, ancak bu kılavuzluk altında ve vücudu bükmeden yapılmalıdır.

cerrahlık

Yaklaşık 3 ay içinde konservatif tedaviye cevap vermeyen hastalar ameliyatı düşünebilir.

Varsa bu bir seçenek olabilir:

Hastayı normal aktivitelerden uzak tutan sırt veya bacak ağrısı
bacaklarda uyuşma veya halsizlik
ayakta durma veya yürüme zorluğu

Aşağıdaki cerrahi seçenekler mevcuttur:

Stabilizasyon cerrahisi veya spinal füzyon: iki omurun birleştirilmesi omurga için stabilite sağlar.

Bu, omurganın herhangi bir yerinde yapılabilir, ancak alt sırt ve boyun bölgesinde daha sık görülür. Bunlar omurganın en hareketli parçalarıdır.

Bu, omurgaları artık ağırlığını taşıyamayan hastalarda aşırı ağrıyı hafifletebilir, fakat aynı zamanda erimiş omurların yanındaki disklerin dejenerasyonunu hızlandırabilir.

Dekompresyon cerrahisi: Diskin ekleminin bir kısmını çıkarmak için çeşitli seçenekler sinirler üzerindeki baskıyı hafifletebilir.

Osteoartrit, fıtık bir disk veya spinal stenoz gelişen bir hasta diğer tedavi tiplerine ihtiyaç duyabilir.

Kök hücre tedavisi

Avustralya Queensland Üniversitesi’ndeki araştırmacılar, kök hücre kullanarak doku mühendisliği tabanlı bir yaklaşımla bazı başarılar elde ettiler.

Amaç, işlevsel bir kıkırdağı enjekte edilebilir bir hidrojel sistemi kullanarak kendini üretmek için teşvik etmektir. Araştırmacılar kök hücre tedavisinin intervertebral disk rejenerasyonu için yararlı olabileceği sonucuna vardı.

Karar hala sürüyor ve bu tedavinin güvenli ve etkili olduğunu kanıtlamak için daha birçok çalışmaya ihtiyaç var.