Böbrek kanseri prognozu: Bilmeniz gerekenler

Böbrek kanseri, Amerika Birleşik Devletleri’ndeki en yaygın 10 kanserden biridir.

Amerikan Kanser Topluluğuna göre, böbrek kanseri 2017 yılında ABD’de yaklaşık 64.000 kişiyi etkileyecektir. Yaşamları boyunca bir kişinin böbrek kanseri teşhisi konması olasılığı yüzde 1.6’dır.

Böbrek kanseri tanısı için ortalama yaş 64’dür ve hastalık 45 yaşın altındaki kişilerde yaygın değildir.

Bu yazıda, tanı, hastalık aşamaları ve 5 yıllık sağkalım oranları dahil olmak üzere böbrek kanserine yakalanan kişilerin görünümüne bakacağız.

Böbrek kanseri teşhisi

Böbrek kanseri birçok farklı test ve araç kullanılarak teşhis edilir. Bunlar aşağıdakileri içerir:

Laboratuvar testleri

Böbrek kanserini kontrol etmek için belirli laboratuvar testleri istenebilir.

idrar tahlili

Böbrek kanseri olan kişilerin idrarında kan sıklıkla bulunur. Sonuç olarak, idrar kan, diğer maddeler veya kanser hücreleri için değerlendirilecektir.

Kan örnekleri

Tam kan sayımı (CBC) ve kan kimyası testleri gibi test işlemi sırasında bazı kan testleri yapılabilir.

Bir CBC, vücutta kaç kırmızı kan hücresi, beyaz kan hücresi ve trombosit bulunduğunu ölçer. Bazı böbrek kanseri vakalarında, çok az veya çok fazla hücre bulunabilir. Böbrek kanseri olan kişiler genellikle anemiktir, yani yeterli kırmızı kan hücresi yoktur.

Böbreklerin ve karaciğerin nasıl çalıştığını kontrol etmek için kan kimyası testleri istenebilir. Aynı zamanda kalsiyum, sodyum, glikoz klorür ve bikarbonat gibi belirli kimyasalların seviyelerini kontrol etmek için de yapılırlar.

Tıp tarihi ve sınavı

Bir doktor, anormallikleri kontrol etmek veya semptomlarla ilgili olarak tıbbi bir öykü ve bir kişinin muayenesini yapar.

Böbrek kanserinin mevcut olabileceği endişesi varsa ek testler verilecektir.

Radyolojik görüntüleme

Bazı görüntüleme testleri kanserin nerede olduğunu, yayılmışsa ya da geri geldiyse görmeye yardımcı olabilir.

Böbrek kanserini teşhis etmek için kullanılan radyolojik görüntüleme testlerinin örnekleri arasında şunlar bulunur:

• Bilgisayarlı tomografi taraması (CT taraması), CT makinelerinin birey etrafında döndüğü için, vücudun resimlerini çekmek için X ışınları kullanır. İnsanlar organların ve tümörlerin düzgün görüldüğünden emin olmak için taramadan önce genellikle bir damardan kontrast boya içecek veya alacaklardır.
• Vücudun fotoğrafını çekmek için manyetik radyo dalgalarını kullanan manyetik rezonans görüntüleme (MRI). Sağlıklı böbrekleri olan kişiler için, test sırasında daha iyi görüntü sağlamak için gadolinium damardan alınır.
• Radyoaktif şeker kullanarak kanser gösterebilen pozitron emisyon tomografisi (PET taraması). Kanser hücrelerinin, radyoaktif şekerden daha fazlasını sağlıklı hücrelerden daha fazla emdiği bilinmektedir. Bu test, böbrek kanseri tanısında standart olarak kullanılmamaktadır.
• Bir X-ışını ve enjekte edilen bir boyayı içeren intravenöz piyelogram (IVP). Bu test aynı zamanda, böbrek kanseri teşhisi için yaygın olarak kullanılmamaktadır.
• Anjiyografi tek başına veya MRI veya CT taraması ile önerilebilir. Bir anjiyografta kontrast boyası, bir X-ışını ve böbrekte renal artere ulaşmak için bacakta bir arter içine sokulan bir kateter kullanılır.
• Böbrek kanserinin akciğerlere yayılıp yayılmadığını görmek için göğüs röntgeni kullanılabilir.
• Kemik taramaları, kanserin kemiklere yayılıp yayılmadığını ve radyoaktif materyal ve özel bir kamera kullanarak yapılıp yapılmadığını görmek için faydalıdır.

Ultrason, belki de kullanılan başka bir görüntüleme testidir. Radyasyon yerine, böbrek kütlesinin katı, sıvı dolu veya kanserli olup olmadığını değerlendirmek için ses dalgalarını kullanır.

Biyopsi

Nadiren de olsa, böbrek kanseri için bir biyopsi önerilebilir. Kanserin varlığını doğrulamak için kullanılması daha olasıdır.

Bir biyopsi sırasında, böbrekten bir hücre örneği mikroskop altında incelenecektir. Böbrek kanserini kontrol etmek için kullanılan iki tip biyopsi vardır:

• İnce iğne aspirasyonu: Küçük bir hücre örneği, bir alandan emilerek alınır. Bu, bir şırıngaya bağlanmış ince bir iğne kullanılarak deriden yapılır.
• İğne çekirdek biyopsisi: Bu yöntemle daha büyük bir hücre örneği çıkarılır. Cilt ile yapılır, endişe alan bir silindir boyutunda bir örnek oluşturmak için daha kalın bir iğne kullanılır.

Biyopsiler, görüntüleme yardımı ile kılavuzluk prosedürü sırasında ultrason veya BT taraması kullanılarak gerçekleştirilebilir.

Numune alındıktan sonra mikroskop altında değerlendirilir. Kanser durumunda, kanserin ne kadar ilerlemiş olduğunu ve prognozun ne olacağını belirlemeye yardımcı olması için bir Fuhrman derecesi olarak bilinen bir derece verilir.

sahneleme

Kanser evrelemesi olarak bilinen, bir kanserün ne kadar yayıldığını belirlemesine yardımcı olur, bu da tedavi seçeneklerini ve prognozu belirler.

Kanserin aşamasına karar vermek için, yukarıda bahsedilen testler evreleme sürecinde kullanılabilir.

Böbrek kanserini tanımlamak için kullanılan iki tür evreleme vardır: klinik ve patolojik evreleme.

• Klinik aşama: Doktorlar genellikle bir kişinin fiziksel muayenesi, laboratuar testleri ve görüntüleme sonuçlarını kullanarak böbrek kanseri evresini belirleyebilirler. Bu klinik aşama olarak adlandırılır.
• Patolojik evre: Bu, prosedür sırasında çıkarılan dokunun mikroskobik değerlendirmesini içeren cerrahi bulgulardan klinik evreye ek olarak bilgi kullanır. Bu böbrek kanseri için en doğru yoldur.

Böbrek kanseri için iki evreleme sistemi vardır:

• Amerikan Ortak Kanser Komitesi (AJCC) TNM sistemi
• California Los Angeles Üniversitesi (UCLA) Entegre Evreleme Sistemi

TNM evreleme sistemi, tümör bilgisini tanımlamak için bir taslak kullanır ve aşağıdaki gibi Amerikan Kanser Derneği tarafından tarif edilir:

• T, ana (birincil) tümörün büyüklüğünü ve yakın bölgelere büyüdüğünü gösterir.
• N, yakın (bölgesel) lenf düğümlerine yayılma derecesini tarif eder. Lenf düğümleri, kanserin genellikle ilk önce yayıldığı, bağışıklık sistemi hücrelerinin küçük ölçekli koleksiyonlarıdır.
• M, kanserin vücudun diğer bölgelerine yayıldığını (metastaz yapmış mı) gösterir. (Yaygın görülen en yaygın alanlar akciğerler, kemikler, karaciğer, beyin ve uzak lenf düğümleridir.)

Bu renal pelvis kanserleri için kullanılan AJCC evreleme sistemi değildir.

UCLA Entegre Evreleme Sistemi, insanları risk gruplarına ayırmak için sahne, Fuhrman derecesi ve genel sağlığı kullanır. Bu risk grupları düşük, orta ve yüksek riskli popülasyonları içerir.

Beş yıllık hayatta kalma oranı

Ulusal Kanser Enstitüsü, 5 yıllık sağkalım oranını, tanı veya standart tedaviyi takiben 5 yıl hala yaşayan insanların yüzdesi olarak tanımlar.

Hayatta kalma çeşitli faktörlere dayanır. Böbrek kanseri aşamasına ek olarak, hayatta kalma oranlarını etkileyen diğer faktörler şunlardır:

• yüksek kan laktat dehidrojenaz seviyeleri (LDH)
• yüksek kan kalsiyum seviyeleri
• düşük alyuvar hücreleri
• iki veya daha fazla kanser bölgesi
• Tanıdan sistemik tedaviye 1 yıldan az
• kötü performans durumu

Bir insan yukarıda belirtilen faktörlerden herhangi birini göstermediğinde iyi bir prognoz beklenir. Bir veya iki faktörlü kişilerde bir ara prognoz beklenirken, üç veya daha fazla faktörün varlığı daha kötü bir prognoza sahiptir.

Böbrek kanseri için 5 yıllık sağkalım oranları, yukarıda belirtilen faktörlerin birçoğuna dayanmaktadır ve Amerikan Kanser Derneği tarafından şu aşamada özetlenmektedir:

Outlook ve baş etme

Bireyin böbrek kanseri teşhisi konulduktan sonra uzun vadeli bir görünüm, hastalığın evresi ve tedavilere yanıtı ile belirlenecektir.

İnsanlar, doktorlarına uzun vadeli bakış, yaşam tarzı ipuçları ve baş etme stratejileri hakkında konuşmayı faydalı bulabilirler.